ΑΡΓΥΡΗΣ ΞΑΦΗΣ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΑΔΙΑΚΡΙΤΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 11/05/2017 15:42
Τι σημαίνει για εσάς «Λαμπεντούζα»;
Ένας βίαιος παράδεισος, ένας τόπος που η υποδοχή μετατράπηκε σε θάνατο. Οι απλοί άνθρωποι γίνανε ρημαγμένοι προάγγελοι μιας ακόμα πιο βίαιης αλλά κατ’ όνομα «δημοκρατικής» Ευρώπης. Μαζί με τα δικά μας νησιά. Τόπος ηρώων.
Ο Στέφανο, ο ήρωας που υποδύεστε, εργάζεται ως ψαράς· κάτω, βέβαια, από διαφορετικές συνθήκες. Πως αντιμετωπίζει όλο αυτό που συμβαίνει γύρω του;
Ο Στέφανο αποφεύγει να έρθει αντιμέτωπος με την απάνθρωπη πραγματικότητα του. Αλλά αυτό δεν μπορεί ένας άνθρωπος να το καταφέρει χωρίς επιπτώσεις. Αρχίζει να διαλύεται, να κινδυνεύει να καταστρέψει τον ίδιο και την οικογένειά του. Η επαφή με τον ξένο, τον οδηγεί, χωρίς καθόλου ηρωισμούς και φανφάρες, στο να το δει πιο καθαρά και να «μεγαλώσει» σαν άνθρωπος.
Η παράσταση πραγματεύεται το θέμα του ρατσισμού. Δύο παράλληλοι μονόλογοι που ακουμπούν διαφορετικές πτυχές, τόσο την ανθρωπιστική, όσο και την οικονομική κρίση. Υπάρχουν σημεία ταύτισης ανάμεσα στους χαρακτήρες;
Και οι δύο είναι χαμένοι μέσα στο φόβο. Και οι δύο προσπαθούν να αναπνεύσουν. Να αποφύγουν την κατάρρευση. Και οι δύο είναι έτοιμοι για μια αλλαγή μέσα τους.
Aνθρωπιά – αλληλεγγύη ή ξενοφοβία; Προς ποια κατεύθυνση τείνουν οι Έλληνες, κατά τη δική σας άποψη;
Η χώρα της φιλοξενίας; Των αιώνων στην θάλασσα και στα ταξίδια; Το σταυροδρόμι 3 ηπείρων; Αν δεν τείνει προς την αλληλεγγύη και την αποδοχή του ξένου, δεν την αναγνωρίζω ως χώρα και ως χώρα μου.
Το έργο έλαβε πολύ θετικά σχόλια και κριτικές. Περιμένατε μια τέτοιας εμβέλειας επιτυχία; Σε δεύτερο βαθμό, πως βλέπετε την προσέλευση του κόσμου σε ένα έργο τέτοιας θεματολογίας;
Είναι φανερό ότι η παράσταση φτιάχτηκε με καθαρότητα, ειλικρίνεια και βαθύ σεβασμό και αγάπη προς το θέμα. Χωρίς κανέναν παιδιάστικο διδακτισμό. Αυτό το έχουν νιώσει όλοι, γι’ αυτό και είχε αυτή την απίστευτη δύναμη και δυναμική στην προσέλευση του κόσμου και στα κείμενα περί αυτού. Στη συγκεκριμένη παράσταση η επιτυχία δεν συνδυάζεται μόνο με την ικανοποίηση της προσωπικής φιλοδοξίας ή ματαιοδοξίας αλλά κυρίως με το ότι περισσότεροι άνθρωποι θα έρθουν σε πραγματική ανθρώπινη επαφή με ένα θέμα για το οποίο έχει υποστεί από τα μέσα βία και bullying. Αυτό το ήθελα, δεν ήξερα πόσο ανταπόκριση θα είχε.
Τι είναι αυτό που πυροδοτεί την αγάπη σας για το θέατρο;
Μου αρέσει η ομορφιά. Πάντα μου άρεσε. Η ομορφιά ενώνει και ανυψώνει. Δεν είναι για λίγους η ομορφιά. Έχουν δικαίωμα όλοι πάνω της. Για αυτό αγαπώ το θέατρο. Μοιράζει αδιάκριτα την ομορφιά.
Εάν δεν ακολουθούσατε το δρόμο της υποκριτικής, ποια θα ήταν η πιθανή εναλλακτική;
Η μουσική.
Ποιο είναι το στοιχείο που σας εκνευρίζει στην Ελλάδα του 2017;
Η προχειρότητα και η ανάθεση σε «ειδικούς». Λείπει η ακρίβεια και η βαθιά -όχι διαλυτική- κρίση. Παρ’ όλη την κρίση, λείπει η κρίση της.
Υπάρχει κάποια σκέψη ως προς τα επόμενα επαγγελματικά βήματά σας;
Το καλοκαίρι ετοιμάζουμε με την ομάδα μας, τους ΠΥΡ, μια παράσταση βασισμένη στις τελευταίες ραψωδίες της Οδύσσειας. Από την άφιξη δηλαδή του Οδυσσέα στην πατρίδα του ως ξένος, την υποδοχή του μέχρι την μνηστηροφονία. Μας απασχολεί το θέμα της αναπόφευκτης επιστροφής, της νοσταλγίας, το αν είναι δυνατόν να επιστρέψουμε εκεί που θυμόμαστε και θέλουμε, αλλά και το τι σημαίνει ξένος. Αυτή η παράσταση λέγεται «Άφιξις» και θα παρουσιαστεί στο θέατρο της μικρής Επιδαύρου, 7 και 8 Ιουλίου.
Συνέντευξη: Βασιλική Κορπίδου - thesstheater