ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥΡ ΜΙΛΕΡ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 21/12/2015 12:23
Η πρόσφατη ανακάλυψη ενός χαμένου έργου του Άρθουρ Μίλερ, επιβεβαιώνει τη σπουδαιότητα του μεγάλου αυτού συγγραφέα και συμπίπτει με τον εορτασμό των εκατό χρόνων από τη γέννησή του.
Σε ένα μικρό θέατρο λοιπόν, πάνω από μία παμπ, στο βόρειο Λονδίνο, το Old Red Lion Τheatre, παρουσιάζεται σε πρώτη παγκόσμια το «No Villain», το πρώτο έργο του Αμερικανού δραματουργού, που το έγραψε σε ηλικία είκοσι χρονών, φοιτητής τότε στο πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν το 1936.
Ο Sean Turner, σκηνοθέτης αυτής της νέας παραγωγής, εντόπισε το κείμενο στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, ύστερα από μια αναφορά που υπήρχε στα απομνημονεύματα του συγγραφέα σχετικά μ αυτό.
Μάλιστα, ο Άρθουρ Μίλερ φαίνεται πως είχε απορρίψει αυτό το πρώτο του έργο, πράγμα που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ούτε οι κληρονόμοι του είχαν αντίγραφό του, ούτε γνώριζαν καν την ύπαρξή του. Το έργο αυτό, γράφτηκε στα πλαίσια ενός διαγωνισμού θεατρικού έργου του πανεπιστημίου.
Το «Νο Villain» είναι ένα έργο που μιλάει για την κατάρρευση μιας επιχείρησης στα χρόνια του Μεγάλου Κραχ. Υπάρχουν διάλογοι και ατάκες μέσα στο έργο, που θυμίζουν την ατμόσφαιρα του «Ψηλά από τη γέφυρα». Θίγει τη σύγκρουση ανάμεσα στο προσωπικό συμφέρον και στο κοινό καλό , όπως αργότερα κάνει και στο «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», όπου βλέπουμε τους σπόρους μιας συζήτησης για την ιδιωτική και δημόσια διαφθορά. Επίσης υπάρχουν ομοιότητες με το σπουδαίο έργο του «Ο θάνατος του εμποράκου».
Όταν στο «The Villain» η Εσθήρ, γυναίκα του επιχειρηματία Έιμπ, που αγωνίζεται να κρατήσει την επιχείρησή του, τον κατακρίνει συνέχεια για τις επαγγελματικές του αποτυχίες, λέγοντας του ότι άλλος στην θέση του θα είχε αυτοκτονήσει, το μυαλό του θεατή εύκολα μπορεί να συσχετίσει αυτή τη σχέση με την αντίστοιχη του Ουίλι και της Λίντα Λόμαν, από το μετέπειτα αριστούργημα του Μίλερ.
Αν και πρωτόλειο λοιπόν, αυτό το κείμενο, περιέχει όλα τα στοιχεία που αργότερα καθιέρωσαν τον Άρθουρ Μίλερ ως θεατρική ιδιοφυΐα.
Σε αυτή την πρώτη απόπειρα, του νεαρού τότε συγγραφέα, διαφαίνεται πώς ήξερε πού πήγαινε από την αρχή.