'ΕΦΥΓΕ' Ο ΑΡΜΑΝ ΓΚΑΤΙ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 10/04/2017 10:39
Δημοσιογράφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, ταγμένος στο πλευρό των αδικημένων του κόσμου, που παρέμεινε στις επάλξεις μέχρι τα βαθιά του γεράματα, ο Αρμάν Γκατί υπήρξε μια θρυλική μορφή του γαλλικού θεάτρου. Σήμερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1942 στο Μονακό από καθαρίστρια μητέρα και ένα πατέρα, που εργαζόταν ως οδοκαθαριστής. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πήρε μέρος στην Αντίσταση, ενώθηκε με τις γαλλικές δυνάμεις στο Λονδίνο, πολέμησε ως αεροπόρος και μετά την απελευθέρωση παρασημοφορήθηκε. Ξεκίνησε την καριέρα του μετά από τον πόλεμο ως ρεπόρτερ και οι ανταποκρίσεις του από την Αλγερία, την Κίνα και Γουατεμάλα απέσπασαν σημαντικά βραβεία.
Πάντως ο ίδιος έλεγε πως είχε βρεθεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου σύμφωνα με τον ίδιο είχε ανακαλύψει την ουσία του θεάτρου, χάρη στην πρώτη παράσταση που είδε ποτέ από Εβραίους της Βαλτικής, που έλεγαν τρεις φράσεις: «Είμαι. Ήμουν. Θα είμαι».
Ο Ζαν Βιλάρ πάντως ανεβάζει στο θέατρο έργο του, το 1960 η ταινία του βραβεύεται στις Κάνες και το 1968 θεατρικό του για τον Φράνκο απαγορεύεται από τον Ντε Γκολ , παρά την αντίθετη γνώμη του Αντρέ Μαλρό. Τότε ο Γκατί γύρισε την πλάτη στο επίσημο θέατρο και άρχισε να γυρνάει τον κόσμο κάνοντας παραστάσεις που αφορούσαν πολιτικά γεγονότα, όπως οι απεργίες πείνας των αγωνιστών του IRA, ενώ συνήθιζε να δουλεύει με κολεκτίβες και εργαστήρια νέων.
Σκηνοθέτες όπως ο Αντουάν Βιτέζ, θεσμοί σαν το Φεστιβάλ της Αβινιόν, πάντα υποστηρικτικοί στο έργο του, ανεβάζοντας συχνά κάποιο από τα δεκάδες έργα του. Μάλιστα βραβεύτηκε για τη θεατρική του προσφορά και από τη Γαλλική Ακαδημία.