'ΔΟΥΛΕΣ' ΤΟΥ ΖΕΝΕ. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 17/03/2016 13:14
Παρόλο που η ιστορία τους έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για πολλούς συγγραφείς, κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συνέβη εκείνη τη νύχτα του 1933. Μετά από τη σύλληψή της, η Lea είπε στην αστυνομία: «Από εδώ και πέρα θα είμαι τυφλή και μουγκή».
Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι η τραγωδία ξεκίνησε, όταν η μαντάμ Lancelin και η κόρη της Zeneviev, δεν μπορούσαν να συνοδέψουν τον κύριο Lancelin σε ένα δείπνο. Όταν εκείνος επέστρεψε, βρήκε την πόρτα μπλοκαρισμένη και το σπίτι βυθισμένο στο σκοτάδι- μόνο ένα μικρό φως αχνοφαινόταν στη σοφίτα, όπου έμεναν οι δύο αδερφές. Αργότερα με την επέμβαση της αστυνομίας ο κύριος Lancelin μπήκε στο σπίτι. Τότε όλοι βρέθηκαν μπροστά σε ένα αιματηρό σκηνικό: η γυναίκα και η κόρη του ήταν νεκρές στο πάτωμα, ενώ από τα δύο πτώματα είχαν αφαιρεθεί τα μάτια.
Αμέσως υπήρξαν φόβοι και για την τύχη των δύο υπηρετριών. Όμως όταν άνοιξαν την πόρτα της σοφίτα, της βρήκαν και τις δύο ήσυχα ξαπλωμένες στο κρεβάτι τους. Στο πάτωμα του δωματίου βρέθηκε ένα σφυρί γεμάτο αίματα. Και οι δύο αμέσως παραδέχθηκαν την ενοχή τους.
Ένα από τα στοιχεία της υπόθεσης ήταν, ότι πρόσφατα είχε παρακρατηθεί από τους μισθούς τους ποσό, για μια ζημιά που έγινε στο σπίτι όταν η οικογένεια απουσίαζε. Θα μπορούσε ένα τέτοιο περιστατικό να οδηγήσει τις δύο αδελφές στο φόνο; Κάποιοι στήριξαν σ’ αυτό το γεγονός την άποψη, ότι αυτό που έκαναν οι δύο αδελφές, ήταν μια επαναστατική πράξη: δυο καταπιεσμένες γυναίκες στρέφονται ενάντια στους μπουρζουάδες εργοδότες τους.
Ο ψυχαναλυτής Jacques Lacan έχτισε την καριέρα του, γράφοντας για το περιστατικό, ότι δηλ. οι γυναίκες σκότωσαν τις κυρίες τους, γιατί είδαν να καθρεπτίζεται σ’ αυτές, η δική τους εικόνα. Αυτή η ιδέα διατρέχει και το έργο του Ζενέ, όπου πραγματικότητα και φαντασία μπλέκονται μεταξύ τους.