ΟΧΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 10/10/2020 22:17
Πάντα πίστευα πως στο θέατρο ο θεατής πρέπει να πληρώνει το εισιτήριό του. Επιλέγει τι θα δει και για να το δει καταβάλει το αντίτιμό του. Γι' αυτόν τον λόγο, με πολύ δυσκολία ζητούσα προσκλήσεις, όταν εργαζόμουν σαν ηθοποιός. Μου αρκούσε η πρόσκληση, που θα μου έδινε για την πρεμιέρα το θέατρο που συνεργαζόμουν, για να προσκαλέσω τους πολύ δικούς μου. Δύσκολος, στο να μοιράζω προσκλήσεις, ήμουν -και είμαι- και σαν συντελεστής μιας παράστασης. Πρώτα-πρώτα επειδή σκέφτομαι τον μόχθο και τα έξοδα των καλλιτεχνών που επέλεξαν το έργο μου. Από που κι ως που θα τους γεμίζω θέσεις με τζαμπατζήδες. Αλλά και όταν είχα την ευθύνη της διεύθυνσης ενός από τα ΔΗΠΕΘΕ της χώρας μας πάλι στις προσκλήσεις ήμουν δύσκολος. Όπως σε όλες μας τις συναλλαγές, σε όλες μας τις αγορές, σε όλες μας τις υποχρεώσεις καταθέτουμε τον οβολό μας, το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε και στο θέατρο.
Γιατί το γράφω αυτό το σημείωμα; Μα επειδή διαβάζω για την έναρξη των παραστάσεων με επιτρεπτή πληρότητα το 30%. Ξέρουμε πολύ καλά ποια είναι η κατάσταση στον χώρο του θεάτρου τα τελευταία χρόνια. Ξέρουμε, οι του χώρου, και το πόσα εισιτήρια κόβονται σε κάθε παράσταση. Ξέρουμε με πόση απλοχεριά μοιράζονται προσκλήσεις από ραδιοφωνικούς σταθμούς και διάφορες ηλεκτρονικές σελίδες. Ξέρουμε τι ταμείο κάνουν πολλά θέατρα κι ας δηλώνουν γεμάτα.
Νομίζω πως δεν είναι καθόλου δύσκολο να αρκεστούν οι συντελεστές και οι ηθοποιοί κάθε παράστασης στο 30%, αρκεί αυτό το τριάντα να είναι όντως εισιτήρια! Και επί τέλους ας κάνουν μόνο μία παράσταση κι ας την υποστηρίξουν κι ας τη διαφημίσουν κι ας την κρατήσουν με πίστη στη δουλειά τους και αν αξίζει τον κόπο και με το 30% της πληρότητας που θα αντιστοιχεί σε εισιτήρια, θα τα καταφέρουν. Ακούστηκε και η επιδότηση κάποιου αριθμού κενών θέσεων. Είναι σαφώς πολύ καλό μέτρο και σίγουρα θα στηρίξει στα έξοδα, αλλά πολύ φοβάμαι πως οι καλλιτέχνες θα πικραθούν όταν καταλάβουν πως θα πρέπει να αποδεικνύουν με βάση τα ηλεκτρονικά εισιτήρια και τις αποδεδειγμένες εισπράξεις, το αν θα δικαιούνται την οικονομική επιπλέον υποστήριξη. Μια παράσταση στην οποία δεν θα πατήσει ή δεν θα πατούσε ψυχή δεν θα της φταίει το 30% πληρότητα.
Ας κάνουμε τέχνη επειδή την πιστεύουμε, την αγαπάμε, είναι η ζωή μας κι εν συνεχεία το ψωμί μας. Πιστεύω πως αν με αφοσίωση και πίστη καταθέσουμε τη δουλειά μας και το προσωρινό 30% το υποστηρίξουμε αφήνοντας έξω τους τζαμπατζήδες, που μόνο για καλό δεν έρχονται στο θέατρο, θα τα καταφέρουμε και θα περάσουμε κι αυτή τη σκόπελο. Στο κάτω κάτω δεν είμαστε ο μόνος κλάδος που του ήρθαν δύσκολα τα πράγματα.