ΥΠΟΔΥΟΜΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΧΩΡΙΣ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 02/11/2015 12:10
Ο Ρωμανός Μαρούδης φέτος ξανασυνεργαζέται με το δάσκαλο του, τον Αλέξανδρο Κοέν, στην ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ του Ντύρρενματ, στο θέατρο Βεάκη.
Γνώρισα το θέατρο μικρός και από τότε, με έναν ανεξήγητο τρόπο, το αγάπησα και το ένιωσα σαν δρόμο πληρότητας. Γιατί στο θέατρο ο ηθοποιός βιώνει ακραίες καταστάσεις, που δε θα ζήσει ποτέ, είτε από ευλογία είτε από "κατάρα". Και γιατί μπορείς να μοιράζεσαι χωρίς ενοχές κι όχι να κρύβεις τα δικά σου "κόκαλα στην ντουλάπα".
Μεγαλώνοντας, βέβαια, γεννήθηκε και ο φόβος να αντιμετωπίσω το όνειρό μου. Όμως, άνθρωποι δικοί μου, αλλά και άνθρωποι που θα γνώριζα αργότερα δε μου επέτρεψαν να απομακρυνθώ. Ένας από αυτούς, ο καθηγητής μου, Αλέξανδρος Κοέν, που μέσα από τη δραματική σχολή και μέχρι σήμερα μου δίνει την ευκαιρία να παίζω.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο έργο Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ. Θεωρώ πως αυτό που κάνει ξεχωριστό αυτό το έργο του Φρήντριχ Ντύρρενματ είναι ότι μέσα από μια μαύρη κωμωδία θίγει ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο μεμονωμένα, αλλά και κάθε κοινωνία στο σύνολό της. Ζητήματα επίκαιρα, αλλά και συνυφασμένα με την κάθε εποχή. Ένας έρωτας με άδοξο τέλος, μία κοινωνία σε οικονομική παρακμή, αλλά κυρίως ένας "από μηχανής θεός" που προσφέρει σωτηρία, δημιουργώντας ηθική κρίση και πατώντας σε μία στρεβλή δημοκρατία.
Νομίζω, βέβαια, πως τέτοιες έννοιες, όπως και η δικαιοσύνη, είναι σχετικές. Η Κλαιρ Ζαχανασσιάν (Μίρκα Παπακωνσταντίνου) είναι σήμερα ο θύτης, έχοντας όμως υπάρξει χτες το θύμα. Γιατί ο Ιλ (Δημήτρης Πιατάς), το θύμα σήμερα, χτες ήταν ο θύτης. Επομένως, το δίκαιο είναι στην κρίση όποιου παρακολουθεί την ιστορία.
Ο ρόλος του Μπάτλερ, τον οποίο υποδύομαι, είναι σήμερα υπερασπιστής των συμφερόντων της Κλαιρ και ακόλουθός της, ενώ χθες, ως αρχιδικαστής, ήταν εκείνος που την καταδίκασε. Είναι ο πρώτος που η Κλαιρ εξαγόρασε στο δρόμο για την εκδίκησή της. Όχι μόνο τη θέση του, αλλά και τα συναισθήματά του. Για το ρόλο αυτό, δεν υπάρχει δίκαιο, αφού σε κάθε περίπτωση επέλεξε την πλευρά του θύτη. Έτσι, καλούμαι να υποδυθώ έναν άνθρωπο στεγνό από κάθε ηθική και συναίσθημα.
Με συγκινεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ανέβηκε ξανά, γιατί έτσι έχω και πάλι τη χαρά να συμμετάσχω σε μια πολύ σημαντική παράσταση, που άγγιξε τον κόσμο. Όλη αυτή η πρωτόγνωρη για μένα εμπειρία δεν μοιάζει με επανάληψη. Μία θεατρική παράσταση νιώθω πως είναι ζωντανή και εξελίσσεται και διαμορφώνεται διαρκώς. Πολλές φορές δεν είναι ίδια ούτε από τη μία μέρα στην άλλη. Έτσι, στη συνείδησή μου το θεωρώ ως ανάπτυξη ενός ζωντανού οργανισμού και το περιμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία.
Ειδικά μετά από ένα δύσκολο καλοκαίρι, γεμάτο αβεβαιότητα, που επηρέασε και εμένα, φυσικά, όσο και όλο τον κόσμο. Από τη μία, ανησυχώ και προβληματίζομαι ιδιαίτερα για το μέλλον της χώρας μας, για το μέλλον της γενιάς μας. Και από την άλλη, θυμώνω με τη ρηχή και ιδιοτελή αντιμετώπιση μίας κατάστασης που κρίνει το μέλλον μας, στο οποίο αρνητικό ρόλο παίζει και η τηλεόραση με την τρομοκρατία την οποία προσπαθεί να ασκήσει στον Έλληνα πολίτη.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ειδικά σε μια τέτοια εποχή δεν πρέπει να παραιτούμαστε, αλλά ο καθένας με τον τρόπο του να συμβάλλει όπως μπορεί. Αυτός είναι ένας από τους πολλούς λόγους για πού συνεχίζεται άλλωστε και «Η επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας». Παράλληλα, συμμετέχω και στην «Βάσσα Ζελεσνόβα» του Μαξίμ Γκόρκι, στο θέατρο Altera Pars, σε σκηνοθεσία και πάλι Αλεξάνδρου Κοέν, με πρωταγωνίστρια τη Μίνα Χειμώνα.