• BUZZ
  • Άρθρο
  • ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ
ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΖΗΤΑΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ


5.0/5 κατάταξη (3 ψήφοι)

  • Ημερομηνία: Παρασκευή, 04/03/2016 10:25
  • Κατηγορία: Άρθρο

H Δήμητρα Βαμβακάρη είναι το δεξί χέρι του  Α. Χειλάκη και του Μ. Δούνια, στον ΤΑΡΤΟΥΦΟ, στο Θέατρο Κιβωτός και γράφει για το σκοτεινό του σύμπαν.

“Στο θέατρο αναζητάμε την κραυγή. Την ανθρώπινη και βαθιά κραυγή που μπορεί να συγκινήσει ένα πλήθος, ενωμένο σε μια ψυχή. Οδυνηρή στον Μολιέρο, που αναδύεται μέσα από το γέλιο, τρομακτική στον Σαίξπηρ, όταν βγαίνει εν μέσω καταστροφών…”
Αν έπρεπε να επιλέξω ένα αγαπημένο έργο του Μολιέρου, εκτός από τον «Ταρτούφο ή οι Απατεώνες», αυτό θα ήταν ο «Μισάνθρωπος».
Ένα κλασικό, μεγαλειώδες αριστούργημα, που υπογραμμίζει την ιδιοφυΐα του Μολιέρου και τον καθιστά διαχρονικό και βαθιά φιλοσοφικό συγγραφέα, ως τις μέρες μας. Κι αυτό γιατί, πάντα μέχρι τώρα, η ανάγνωσή μου, όσον αφορά στον «Ταρτούφο», περιοριζόταν σε μια “αφελή” προσέγγιση, όπου το πρότυπο μιας ευγενούς, αστικής οικογένειας πα-ρενοχλείται από έναν υποκριτή, ψευτοθρησκευόμενο “μύκητα” , ο οποίος τιμωρείται παραδειγματικά, ενώ η θεοκρατική ευτυχής κατάληξη επαναφέρει “ηθικά” την ισορροπία, σε κάθε επίπεδο.
> H σκηνοθετική προσέγγιση των Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια, μέσα από μια σύγχρονη μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα, ανατρέπουν μια τέτοια ανάγνωση (και τους ευχαριστώ γι ᾽αυτό) και αναγάγουν την κλασική κωμωδία του «Ταρτούφου», σε ένα σκοτει-νό και πικρό, θεατρικό κείμενο με στοιχεία τραγικωμωδίας.
Οι χαρακτήρες απογυμνώνονται, ενεργούν ιδιοτελώς, υπηρετώντας δόλιους και πανούργους αυτοσκοπούς, καθιστώντας, τελικά τον Ταρτούφο, τον λιγότερο υποκριτή από όλους. Διευκρινίζεται, ωστόσο, πως αναφερόμαστε σε μια διασκευή κειμένου και σε μια υποκειμε-νική ανάγνωση, η οποία κατά την ταπεινή μου γνώμη (οι βοηθοί είναι πάντα ταπεινοί) , μεταμορφώνει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο έχει αποδοθεί σκηνικά το συγκεκριμένο έργο, στην Ελλάδα. Προσωπικά, ένα από τα οφέλη που αποκόμισα από τις πρόβες, είναι η αναζή-τηση αυτής «κραυγής» στο θέατρο, “…της ανθρώπινης και βαθιάς κραυγής που μπορεί να οδηγήσει ένα πλήθος ενωμένο σε μια ψυχή…” ...
Όσον αφορά στο αποτέλεσμα … όπως, σοφά, αναφέρει ο Μολιέρος στην εισαγωγή του «Ταρτούφου»,:
"…Τίποτα δεν επηρεάζει καλύτερα τους περισσότερους ανθρώπους από την προβολή των αδυναμιών τους".


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.