• BUZZ
  • Άρθρο
  • ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ
ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ

ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΟΤΑΝ ΓΕΡΑΣΟΥΝ


5.0/5 rating 1 vote

  • Ημερομηνία: Τρίτη, 26/01/2016 10:09
  • Συντάκτης: Onlytheater
  • Κατηγορία: Άρθρο

Η τέχνη έχει εξορίσει τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους, δηλαδή ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού κι αυτό το πιστοποιεί και μια έρευνα που έγινε πρόσφατα στην Αμερική. Ακόμα και οι ελάχιστοι ρόλοι ηλικιωμένων, παίζονται ή και είναι γραμμένοι στερεοτυπικά: ο αβοήθητος, ο σοφός, ο γκρινιάρης, ο ετοιμοθάνατος…

Όλοι πρέπει να είμαστε νέοι, σφριγηλοί και όμορφοι: αυτό κραυγάζουν οι διαφημίσεις και τα περιοδικά μόδας. Αλλά αλήθεια, πόσο τελικά αυτή η μανία της νεότητας, έχει επηρεάσει και το θέατρο; Οι άνθρωποι τρέμουν το πέρασμα του χρόνου, γι' αυτό ίσως προτιμούν να το παρακάμπτουν, να κάνουν ότι δεν υπάρχει.

Σίγουρα υπάρχει κι ένας πρακτικός λόγος, το ότι δηλαδή δεν υπάρχουν πολλοί μεγάλοι σε ηλικία ηθοποιοί, που να μπορούν να παίξουν, καθώς το θέατρο είναι μια δουλειά που απαιτεί αντοχές και φυσική κατάσταση, οπότε πολλοί καλλιτέχνες αποσύρονται, όπως είναι φυσικό, μετά από μια ηλικία.

Όμως μια παράσταση είναι μια φλούδα ζωής και σε αυτή τη ζωή, υπάρχουμε όλοι, νέοι και γέροι, και ο καθένας μας κάτι προσφέρει και κάπως συνεισφέρει. Η μίξη των γενεών, μόνο ενδιαφέρον μπορεί να έχει, όσο και να υπάρχει το λεγόμενο «χάσμα». Η φύση του θεάτρου, είναι πάντα ο ανοιχτός διάλογος, όπου οι μεγαλύτερες αντιθέσεις μπορούν και συνδιαλέγονται.

Παράσταση που θίγει θέματα ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, στην Αθήνα, είναι το έργο του Φλοριάν Ζελέρ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΥ, στο Θέατρο Χορν ο Σταμάτης Φασουλής, που αν και πραγματεύεται ένα θέμα όπως η άνοια, το Αλτσχάιμερ, μια ασθένεια που όλοι γνωρίζουμε, ο τρόπος που το αντιμετωπίζει ο συγγραφέας είναι ιδιαίτερος.

Επίσης στην Πειραματική σκηνή του Εθνικού η Γεωργία Μαυραγάνη παρουσίασε μια σκηνική σύνθεση με τίτλο το ΓΗΡΑΣ - ΕΝΑ ΧΟΡΙΚΟ που με έμπνευση από τον ΟΙΔΙΠΟΔΑ, έφερε στη σκηνή, νέους και ηλικιωμένους ανθρώπους, πιασμένους χέρι χέρι, να μιλήσουν για την «πιο δημοκρατική φάση της ζωής ενός ανθρώπου», τα γηρατειά, όπως η ίδια η σκηνοθέτης θεωρεί.

Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι το γήρας είναι η φυσική και αναπόφευκτη κατάληξη όλων μας… Αυτή η ηλικία είναι υπέροχη, όπως όλες οι υπόλοιπες, με τις δικές αγωνίες και τις δική της ομορφιά. Είναι καιρός να της δώσουμε την προσοχή μας και την αγάπη μας, όπως κάποτε όλοι αυτοί οι άνθρωποι, την έδωσαν σε μας.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.