ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 10/02/2018 17:50
Πάντα μ' ενδιέφερε τι κάνουν οι άνθρωποι όταν κλείνει η πόρτα πίσω τους..Αν δηλαδή, βλέπουμε μια "βιτρίνα" ή συνεχίζουν να είναι ο εαυτός τους. Στην ψυχανάλυση, η μάσκα που φορούν οι άνθρωποι για να ευχαριστήσουν τους άλλους, λέγεται "ψευδής εαυτός".
Μπορεί μια μάσκα να φοριέται πολύ και να ξεχνάμε να την βγάλουμε; Ο ελεγκτής στο μετρό ή ο αστυνομικός των ιστοριών μας, πώς νιώθει; Στο σπίτι πώς είναι; Το ίδιο αυστηρός όπως στη δουλειά του; Κι οι θυμωμένοι άνθρωποι που βλέπουμε τριγύρω, έτοιμοι να αρπαχτούν, μήπως φορούν κι αυτοί μάσκα; Μήπως πιο πολύ νιώθουν πληγωμένοι; Η κοπέλα που κάθε μέρα φοράει τα κόκκινα μποτάκια της και περιμένει να της αφήσουν το εισιτήριο στο μετρό, τι ψάχνει; Τι προσδοκά; Είναι τα μποτάκια η δική της μάσκα; Και το ζευγάρι που σιγά σιγά βλέπουμε να απομακρύνεται, πώς αντέχει τόσα χρόνια; Τι θα κάνουν αν διαλυθεί το παιχνίδι που έχουν στήσει; Θα πάει χαμένη η αγάπη τους;
Στην παράσταση "Από σταθμό σε σταθμό", προσπαθούμε να δούμε πίσω απ' τη βιτρίνα. Πχ η κοπέλα του ζευγαριού, άψογη αισθητικά, αλλά προβληματισμένη, δυστυχισμένη.
Αν τη συναντήσουμε στο Μετρό, δεν ξέρουμε τι έχει περάσει, αν νιώθει ρημαγμένη.
Με πόσες τέτοιες ιστορίες διασταυρωνόμαστε κάθε μέρα;
ΔΩΡΑ ΤΣΟΓΙΑ
Θεατρική Συγγραφέας/ Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια