ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΒΑΛΤΙΝΟΣ, ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ, ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗΣ, ΑΡΔΙΤΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΑΜΠΡ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 01/04/2016 12:05
To OnlyTheater μίλησε με πέντε προσωπικότητες του θεάτρου, για το τι σημαίνουν αλλά και το πώς πρέπει ν' αντιμετωπιστούν τα σχέδια του Γιαν Φαμπρ.
Άγγελος Παπαδημητρίου
Ο Λούκος ήταν η Ελένη Παπαδάκη του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι καταστροφή το ότι έφυγε. Αυτά που έγιναν τώρα με τον Γιαν Φαμπρ, είναι πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου. Το Φεστιβάλ χρειάζεται έναν άνθρωπο με πείρα, ψυχραιμία και γνώση. Σε αυτές τις θέσεις, οι άνθρωποι δεν πρέπει να προβάλλουν την καλλιτεχνική τους φύση, αλλά να διαχειρίζονται καταστάσεις. Τώρα θα καταλάβουμε τι προσωπικότητα ήταν ο Λούκος, αλλά δυστυχώς είναι αργά..
Mανώλης Μαυροματάκης
Είναι δύσκολη αυτή η ιστορία και πολύ εύκολο να πέσουμε στην παράνοια. Φαίνεται να υπάρχει ένα σχέδιο- και δεν θέλω να φανώ συνωμοσιολόγος- να μην μείνει τίποτα από αυτή τη χώρα, στο όνομα της παγκοσμιοποίησης. Από την άλλη, είναι εύκολο να αντιμετωπίσουμε το θέμα εθνικιστικά ή συντεχνιακά, πράγμα πολύ επικίνδυνο. Θέλει δράση κι όχι αντίδραση, τα άμεσα αντανακλαστικά μας, οδηγούν σε κινήσεις, που δεν αρκούν για τον «εχθρό», που είναι πολύ ισχυρός.. Και δεν εννοώ τον κύριο Φαμπρ, όταν λέω «εχθρός», αυτός τη δουλειά του κάνει..
Γρηγόρης Βαλτινός
Πριν τον καταδικάσουμε ας δούμε το έργο του. Και καταρχάς να δούμε σε τι πολιτιστικό επίπεδο βρίσκεται το Βέλγιο, γιατί είναι και το μόνο που μας λείπει, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα….
Ελένη Γερασιμίδου
Εγώ δεν τον ξέρω τον κύριο Φαμπρ ως καλλιτέχνη. Εκείνο που κάνει εντύπωση, είναι ότι υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι στην Ελλάδα να αναλάβουν τα ηνία του Φεστιβάλ, αλλά δεν επιλέχτηκαν. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν ξέρει την ελληνική πραγματικότητα. Θα υπάρχουν τελικά, ελληνικές παραγωγές στην Επίδαυρο έστω; Πάντως αυτή η απαξίωση της ελληνικής τέχνης και των καλλιτεχνών, είναι πολύ περίεργη. Φυσικά έτσι προωθείται μια τέχνη που δεν είναι επικίνδυνη για την εξουσία….
Bίκτωρ Αρδίττης
Ο Γιαν Φαμπρ ήρθε και παρουσίασε τη φιλοσοφία του προγράμματός του. Ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα προσωπικής προβολής του και αναγόρευσης της πατρίδας του –του Βελγίου– σε κεντρικούς και αποκλειστικούς άξονες του Ελληνικού Φεστιβάλ. Δεν νομίζω πως μπορεί να ενδιαφέρει κανέναν, σε αυτήν την ταλαιπωρημένη χώρα, τούτη τη στιγμή μια τέτοια σύλληψη – καθώς μάλιστα συνοδεύεται με τον αποκλεισμό και την περιφρόνηση συλλήβδην όλης της ελληνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Δυστυχώς δεν πιστεύω πως χωράει επιδιόρθωση. Για να μην ξοδέψουμε, λοιπόν, και άλλη από τη λιγοστή ενέργεια που μας απομένει, του λέμε πως είναι ανεπιθύμητος. Εν ανάγκη ας κάνουμε και έρανο για να τον αποζημιώσουμε και να απομακρυνθεί το γρηγορότερο.