ΟΙ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ Ν. ΞΥΔΑΚΗ ΣΤΗ ΓΗ ΜΑΔΙΑΜ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 26/08/2015 15:42
Διαβάζω τις επιστολές που ανταλλάσσουν ο Γιάννης Βούρος και ο αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης. Δεν θα σχολιάσω τίποτα. Δεν έχω όρεξη πια. Scripta manent και τα συμπεράσματά δικά σας. Αυτό που φαίνεται σχεδόν βέβαιο είναι πως ο κύριος Ξυδάκης θα μείνει στην ιστορία για την επιστολογραφία του και την παντελή απουσία του. Γιατί ο αναπληρωτής υπουργός είναι απών. Τα κάνει όλα άνω κάτω , υπόσχεται, κάνει εκκαθαρίσεις, διώχνει, διορίζει, ό,τι του φανεί δηλαδή. Υπήρξαν υπουργοί που έδωσαν μάχες , υπήρξαν υπουργοί που δεν έκαναν απολύτως τίποτα, ο κύριος Ξυδάκης είναι μοναδική περίπτωση, είναι παντού και πουθενά. Περνάει σαν ανεμοστρόβιλος , τα κάνει όλα γης μαδιάμ και μετά το χάος.
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω… Πιστεύει αλήθεια ο αναπληρωτής υπουργός ότι για τα προβλήματα του πολιτισμού φταίνε τα πρόσωπα; Και με ποια κριτήρια άραγε αξιολογεί αυτά τα πρόσωπα; Η πολιτική του γραμμή είναι να ξηλώνει ανθρώπους και να τοποθετεί άλλους σε οργανισμούς που υπολειτουργούν; Και τι περιμένει ; Πως ξαφνικά και ως εκ θαύματος θα αρχίσουν όλα να κυλούν ομαλά; Δυστυχώς η πολιτιστική πολιτική δεν είναι παράσταση για να τη σώσει η καλή διανομή…. Τα πρόσωπα ( όποια κι αν είναι αυτά) δεν μπορούν να κάνουν τίποτα στο κενό, πέρα από κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες.
Επίσης όταν ανοίγεις τον ασκό του Αιόλου χωρίς να ξέρεις γιατί, κινδυνεύεις να σε παρασύρει η θύελλα. Και αυτός που πρώτος εγκαθιδρύει μια κατάσταση , είναι αυτός που πρώτος θα τη λουστεί, για να τα πούμε τα πράγματα απλά. Μετά από τόσες παραιτήσεις και «εκκαθαρίσεις» που ποτέ κανείς δεν δικαιολόγησε , πραγματικά αναρωτιέμαι τι θα έκανε ο κύριος Ξυδάκης αν του ζητούσαν τη δική του παραίτησή ; Θα έστελνε πάλι μια από τις επιστολές του;
Και γιατί ποτέ δεν έγραψε – έστω να γράψει, αφού δεν μπορεί να πράξει- για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το υπουργείο του; Γιατί ποτέ δεν προσπάθησε έστω να ξεκινήσει μια αληθινή και ουσιαστική διαδικασία εκκαθάρισης… «Γράμματα, μόνο γράμματα στέλνεις πια»… Αφιερωμένο, κύριε υπουργέ.