ΟΙ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 05/12/2016 10:02
Τέτοιες καταστροφές σε βρίσκουν πάντα απροετοίμαστο. Την ποδοσφαιρική ομάδα εννοώ, που ξεκληρίστηκε στην Κολομβία την προηγούμενη βδομάδα στο τρομερό αεροπορικό δυστύχημα. Μπαίνω συνέχεια στο Ίντερνετ να δω αν βρήκαν τελικά τους τέσσερεις που αγνοούνται. Μα εκεί που πάω να χαρώ που κάποιοι γλύτωσαν -σπάνια υπάρχουν επιζώντες μετά από τέτοια συντριβή- σκέφτομαι τους πολλούς που χάθηκαν και κόβεται η χαρά μαχαίρι.
Τραγική ειρωνεία. Η Chapecoense, η μέχρι τώρα ασήμαντη ομάδα, έγινε ξακουστή για λάθος λόγο. Προκρίθηκε στον τελικό του Copa Sudamericana και πήγαινε γεμάτη προσδοκίες στο Μεντετζίν. Η μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία της. Μονάχα τρεις επέζησαν. Κι αυτοί σακατεμένοι.
΄΄Δεν το πιστεύω ότι ζω. Σώθηκα επειδή ήμουν τραυματίας΄΄ λέει ένας παίχτης που δεν ακολούθησε την πτήση του θανάτου. Ένας τραυματισμός τον άφησε εκτός αποστολής.
Μ΄ αυτό το αεροσκάφος ταξίδεψε πριν από δύο εβδομάδες και η εθνική ομάδα της Αργεντινής.
Οι επιζήσαντες πάντα τροφοδοτούν με προσδοκίες τους υπόλοιπους. Με προσδοκίες ανυπόστατες καμιά φορά. Παραπλανητικές.
Τούτες τις μέρες συμπληρώνονται πενήντα χρόνια απ΄ το πολύνεκρο ναυάγιο στη Φαλκονέρα.
Το επιβατηγό οχηματαγωγό ΄΄Ηράκλειο΄΄ απέπλευσε από Χανιά για Πειραιά στις 7 Δεκεμβρίου 1966. Η αναχώρησή του καθυστέρησε για 20 λεπτά για να προλάβει να επιβιβαστεί ο θάνατος, ένα φορτηγό βάρους 25 τόνων. Κοντά στη Φαλκονέρα το πλοίο άρχισε να κλυδωνίζεται επικίνδυνα λόγω σφοδρής θαλασσοταραχής. Το φορτηγό μετακινήθηκε από τη θέση του και χτύπησε με δύναμη στα τοιχώματα του γκαράζ. Η μπουκαπόρτα υποχώρησε και τα ορμητικά νερά κατέκλυσαν τον χώρο....
Επικράτησε χάος. Σε λίγα λεπτά το πλοίο είχε βυθιστεί. Στα παγωμένα νερά του Αιγαίου χάθηκαν επισήμως 247 άνθρωποι αν και ο αριθμός των θυμάτων ήταν μάλλον πολύ μεγαλύτερος γιατί υπήρχαν πολλοί επιβάτες που δεν είχαν καταγραφεί. Ελάχιστοι κατάφεραν να επιζήσουν. Οι μαρτυρίες για τη βύθιση του πλοίου συγκλονίζουν.
Ο ασυρματιστής μόλις που πρόλαβε να εκπέμψει σήμα κινδύνου: ΄΄Βυθιζόμαστε΄΄.
Τραγική ειρωνεία. Το παραπλέον οχηματαγωγό ΄΄Φαιστός΄΄ δεν έλαβε ποτέ το σήμα. Ο ασύρματος ήταν χαλασμένος.
Δε βρέθηκαν ούτε συντρίμμια. Μονάχα κάποιοι ναυαγοί.
Μ΄ αυτό το πλοίο είχα ταξιδέψει για την Κρήτη. Είχαν καλέσει τον πατέρα μου σε ένα Συνέδριο και πήγαμε οικογενειακώς.
΄΄Γλύτωσα΄΄ σκέφτεσαι. Και νοιώθεις τυχερός.
Ξεχνάς πως πάντα ελάχιστοι επιζούν.
Το πλοίο δεν είχε το κατάλληλο έρμα. Ένα παλιό δεξαμενόπλοιο ήταν, που μετασκευάστηκε όπως-όπως και πήρε άδεια α λα Ελληνικά με παρεμβάσεις κομματικές. Δεν ήταν και το φορτηγό καλά δεμένο…
Το αεροσκάφος, απ΄ την άλλη, δεν έβγαζε τη διαδρομή. Χρειαζόταν απανωτούς ανεφοδιασμούς στα καύσιμα. Παρουσίασε και μια βλάβη, καθοδόν, στα ηλεκτρονικά συστήματα. Όταν έστειλε σήμα κινδύνου δεν υπήρχε διαθέσιμος διάδρομος προσγείωσης.
Και τα δικά μας καύσιμα τέλειωσαν προ πολλού. Μαζί με όλα τα τεχνάσματα, τις προσδοκίες τις αβάσιμες, τις ψευδεπίγραφες παρηγοριές και τα συνθήματα. Είμαστε σε ελεύθερη πτώση. Κι ετοιμαζόμαστε για πρόσκρουση στην ωμή πραγματικότητα.
Χανόμαστε. Και στέλνουμε ακατάπαυστα σήμα κινδύνου.
Σε ποιον;
Υ.Γ. Σίγουρα θα θυμάστε οι παλιότεροι τι έγινε τέτοιον καιρό στις Άνδεις, το 1972. Μια ομάδα ράγκμπι της Ουρουγουάης ταξίδευε αεροπορικώς μέσω Αργεντινής για τη Χιλή, όταν το αεροσκάφος συνετρίβη στην παγωμένη οροσειρά των Άνδεων. Δύσβατη η περιοχή. Δύσκολος ο εντοπισμός και η διάσωσή τους. Δεκάξι μέλη της ομάδας σκοτώθηκαν ακαριαία, δεκατρείς πέθαναν από τις κακουχίες. Οι υπόλοιποι δεκάξι κατάφεραν να επιζήσουν δυόμισι ολόκληρους μήνες τρεφόμενοι από τις σάρκες των νεκρών συμπαικτών τους. Την ιστορία τους την έκανε ταινία ο Φρανκ Μάρσαλ. ΄΄Οι επιζήσαντες΄΄.
Θα φαγωθούμε μεταξύ μας τελικά. Και πριν την πρόσκρουση. Σα σήμερα δεν ήταν, Αλέξη Γρηγορόπουλε; Σα χτες, σα σήμερα, σαν αύριο… Οι επιζήσαντες σε χαιρετούν.