ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ. ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ 2
- Ημερομηνία: Σάββατο, 26/03/2016 18:52
Κάποτε η ιδιότητα ''θεατρικός παραγωγός'', ήταν τίτλος τιμής στο ελληνικό θέατρο. Υπήρχαν παραγωγοί που ενέπνεαν σεβασμό κι εμπιστοσύνη, Ο Λεμπέσης, ο Μακρίδης, ο Σοφιανόπουλος... Ήταν ο Κούρκουλος, η Βουγιουκλάκη, η Λάσκαρη, η Δανδουλάκη... Σήμερα;
Σήμερα, έχει παρεισφρύσει πολύ ζιζάνιο στο χώρο. Πολλοί αεριτζήδες εκμεταλλεύονται τη συγκυρία, έχοντας στήσει κι ένα ελεγχόμενο δίκτυο αβανταδόρων παντού, ώστε να ψαρεύονται με ευκολία τα κορόιδα, που (τελικά) θα δουλεύουν τσάμπα, γι' αυτούς χωρίς συμβόλαια, ρήτρες και τα σχετικά. Λίγοι, πολύ λίγοι απέμειναν στη θεατρική παραγωγή, που τιμούν το λόγο τους, σέβονται τους εργαζόμενους και τηρούν τις συμφωνίες. Σε αυτούς τους ελάχιστους καλούς, κάποια στιγμή, θα αναφερθώ τιμώντας την προσφορά τους. Προς το παρόν, θα ασχοληθώ με τους κακούς. Θυμηθείτε τους τρεις πρώτους, εδώ και συνεχίζουμε.
Ο ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΣ
Ο "θέλω να γίνω σταρ, οπωσδήποτε".
Μανιακός με τη δημοσιότητα. Διατείνεται ότι δεν είναι παραγωγός, αλλά καλλιτέχνης.
Όμως, διαθέτει πολυόροφο κτίριο, (πολυχώρο τον λέει), με θεατρικές αίθουσες, ανεβοκατεβάζει παραστάσεις σε καταιγιστικό ρυθμό και κυκλοφορεί με ύφος δέκα Τσαρλς Λότον, μαζί.
Υπολογίζει τα πάντα, με βάση τη δημοσιότητα και τη φήμη του.
Ο προγραμματισμός καταρτίζεται με βάση τα «ονόματα», που θα προσφέρουν προβολή στον ίδιο. Υπολογίζει και την τελευταία λεπτομέρεια, που θα μπορούσε να του αποφέρει έστω και ψήγμα επιπλέον δημοσιότητας. «Ξεχνάει» τις προφορικές του συμφωνίες, τις οποίες, όπου μπορεί, επιχειρεί να ανασκευάσει προς το συμφέρον του, με απαιτήσεις και προϋποθέσεις που διαμορφώνει ανάλογα με τη χρονική συγκυρία, την περίπτωση και την περίσταση. Σκηνοθετεί και παίζει. Και στη σκηνή και με τα νεύρα όλων. Θεωρεί αυτονόητη τη δωρεάν εργασία. Χαρακτηρίζει αναιδή, όποιον τολμήσει να την αμφισβητήσει. «Που ζει;» ή «100 ευρώ και πολλά του είναι» ή «Ποιος νομίζει ότι είναι», οι αγαπημένες φράσεις του. Παραμυθιάζει νέους καλλιτέχνες, που στρατολογεί για τις προσωπικές του εξυπηρετήσεις, (μέχρι να τους συμπεριλάβει -τάχα- στις υπερπαραγωγές του), με μόνη αμοιβή, ωρομίσθια ένσημα.
Πολλοί απλήρωτοι συνεργάτες του, με πληροφορούν, ότι ποτέ δεν τσακώνεται. Σπάνια θα μιλήσει ντόμπρα κι αποφεύγει να ξεκαθαρίσει τη θέση του. Θεωρεί ότι η περιρρέουσα θολούρα, που σκόπιμα δημιουργεί, στο τέλος θα βγει υπέρ του και συνήθως τα καταφέρνει. Εάν κάποιος ρωτήσει π.χ. για ένσημα (έχει συμβεί), αμέσως μπαίνει στη μαύρη λίστα. Φημολογείται ότι γράφει μόνος του τις διθυραμβικές κριτικές για τις παραστάσεις του και για τον... εαυτό του και τις προωθεί σε φίλους του στο διαδίκτυο.
Για την αποθέωσή του, ξεφύτρωσε πληθώρα θεατρικών "κριτικών", των οποίων τα ονόματα ουδείς έχει ξανακούσει. Του αρέσει πολύ ο εαυτός του, απόδειξη οι δεκάδες φωτογραφίες της φάτσας του στην προσωπική του σελίδα στο facebook. Πόζες τρυφερές, άγριες, ναζιάρικες, θυμωμένες, λάγνες.
Αν είχαν ήχο, θα φώναζαν: «Αγόρι μου, μια μέρα θα γίνεις. Θα γίνεις. Θα γίνεις. Θα γίνεις. Θέλουν δε θέλουν, θα γίνεις.»
Χρωστάει σε πολλούς, πολλά. Αλλά δεν τον ενδιαφέρει να ξεχρεώσει. Τον ενδιαφέρει να μείνει ανοιχτό το μαγαζί του, μέχρι «να γίνει».
Απαντάται σε στενάκι του Βοτανικού, ριζωμένος στον υπολογιστή του να "σπρώχνει" μανιωδώς τον εαυτό του στα Μέσα, όπως κι όσο μπορεί. Πρόκειται για έναν καλοφτιαγμένο κύριο, γυμνασμένο, κομψό, με ευγενική συμπεριφορά, στοιχεία που δεν πρέπει να σας παραπλανήσουν και να προχωρήσετε σε συνεργασία. Τίποτε από όσα συνεννοηθείτε, δεν θα υλοποιηθεί και όταν φτάσει η στιγμή να πληρωθείτε για τις υπηρεσίες σας ή θα κάνει ότι δεν σας γνωρίζει ή θα εξαφανιστεί ή θα σας πει ότι του χρωστάτε!
Ο ΑΛΟΓΟΟΥΡΑΣ
"Αλογοουράς", λέγεται στην πιάτσα (λόγω της χαρακτηριστικής κουπ). Χρωστάει ΟΛΑ τα λεφτά, για τη διασκευή του επιτυχημένου μονολόγου, με γνωστή συνδικαλίστρια ηθοποιό. Τον είχε ανεβάσει σε ένα θέατρο στο Γκάζι, τον Νοέμβριο του 2012, σε σκηνοθεσία Γ. Καραμίχου και ενώ φώναξε στο γραφείο του στη Ν. Σμύρνη, άλλη γνωστή ηθοποιό και σεναριογράφο για τη διασκευή, δεν την πλήρωσε ποτέ.
Αρνήθηκε να υπογράψει μαζί της συμβόλαιο. Συμβόλαιο ήταν ο λόγος του, είπε.
Μετά, βέβαια, του την έφερε η ηθοποιός κι ύστερα από θυελλώδη καυγά, αποφάσισε να πηγαίνει μόνη της, το έργο παντού, σε φεστιβάλ, σε θέατρα στην Αθήνα κλπ και να παίρνει εκείνη όλα τα λεφτά.
Αποτέλεσμα; Χαμένη βγήκε η ηθοποιός και σεναριογράφος, που διασκεύασε το έργο και δεν πληρώθηκε ούτε από τον έναν, ούτε από τον άλλον, ένα ευρώ, τα τελευταία 3 χρόνια.
Ο ΝΤΑΗΣ
Λέγεται πως έχει πτυχίο στη ''Διαχείριση Κρίσεων''. Δεν τον βοηθάει όμως, αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά του. Στέλνει χυδαία κι απειλητικά μηνύματα, από το κινητό του, σε όποιον τολμάει να διεκδικήσει αμοιβή, για τη δουλειά που του προσφέρει. (Πέντε θύματά του, μου έστειλαν μηνύματά του, που έλαβαν στο κινητό τους.)
Ασύμβατη συμπεριφορά με το πτυχίο του. Ένα δείγμα;
-Ζητάς και χρήματα καρ...λα;
- Άντε γαμ ...ου!
-Θα φροντίσω να περνάς μαύρα Χριστούγεννα, κάθε χρόνο, τσόκαρο!
Κλπ κλπ
Ακόμη συζητιέται όμως, το φαντασμαγορικό show, που του ετοίμασε η απλήρωτη παρέα μιας παραγωγής του. Πήγαν στο μαγαζάκι του, τα συνεργεία ήχου και οι άλλοι φεσωμένοι τεχνικοί και ξήλωσαν όλον τον εξοπλισμό, με δόξα και τιμή.
Ο καλός αυτός "παραγωγός", για την ίδια παράσταση, είχε προμηθευτεί πολλά κι ακριβά ρούχα από γνωστό βεστιάριο, τα οποία και ποτέ δεν επέστρεψε και ποτέ δεν πλήρωσε, φυσικά. Τα κράτησε για το δικό του βεστιάριο.
Πολλοί φοβούνται να του πάνε κόντρα, γιατί θεωρείται ιδιαίτερα επιθετικό άτομο και (εκτός του άχρηστου πτυχίου στη διαχείριση κρίσεων), διαθέτει και (χρήσιμο;) πτυχίο καράτε.
Οι συντελεστές της συγκεκριμένης θαλασσοδαρμένης παραγωγής, δεινοπάθησαν και στο άλλο φωταγωγημένο μαγαζάκι της Λ. Συγγρού, (αριστερά κατεβαίνοντας), αφού εκεί δεν πληρώθηκαν από τον "παραγωγό" που δήλωνε : "Έχω συμφωνήσει με όλους να δουλέψουν αμισθί!!! Δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρονται".
Οι συντελεστές (χορογράφος, ενορχηστρωτής, υπεύθυνος μουσικής διδασκαλίας, ενδυματολόγος), μετά από διαπραγματεύσεις, δέχτηκαν να πάρουν, έστω, το μισό ποσόν. Όμως, ούτε αυτά τα χρήματα καταβλήθηκαν.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ