Ο ΧΑΡΗΣ ΤΖΩΡΤΖΑΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΡΑΒΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 04/05/2020 18:34
Ένα παλιό αραβικό παραμύθι λέει ότι κάποιο δροσερό ανοιξιάτικο βράδυ με πανσέληνο, οι γονείς ενός μικρού κοριτσιού έβγαλαν την κόρη τους στην ύπαιθρο για να της δείξουν το φεγγάρι. Η μικρή στην αρχή, δεν μπορούσε να αντιληφθεί τι ακριβώς της έδειχναν, αφού το φεγγάρι ήταν τόσο ψηλά και τόσο μακρυά που δεν μπορούσε να εστιάσει το βλέμμα της εκεί όπου της έδειχναν οι γονείς της. Οι γονείς εγκατέλειψαν την προσπάθεια και επέστρεψαν με τη μικρή στο σπίτι.
Το επόμενο βράδυ η μικρούλα άρχισε να δείχνει επίμονα προς το ταβάνι του σπιτιού και να ψελλίζει τη λέξη «γιάσιλου» που στα αραβικά σημαίνει «πάνω». Οι γονείς κατάλαβαν ότι τους έδειχνε τον ουρανό και αποφάσισαν να κάνουν μια ακόμη προσπάθεια. Ο πατέρας πήρε αγκαλιά το μικρό κορίτσι και βγήκαν έξω στην ύπαιθρο. «Να εκεί είναι το φεγγάρι. Εκεί πάνω». Η μικρή σήκωσε το κεφάλι της και έστρεψε το βλέμμα της στον ουρανό. Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Το είδε.
Για πρώτη φορά.
Μα την ίδια στιγμή φοβήθηκε, έκρυψε το κεφάλι της στο στέρνο του πατέρα της και γραπώθηκε σφιχτά στην αγκαλιά του.
Από εκείνο το βράδυ και κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί, το κοριτσάκι ζητάει επίμονα να δει το φεγγάρι, μόνο που κάθε φορά που το αντικρίζει, γραπώνεται με δύναμη στην αγκαλιά των γονιών της.
Οι γονείς, μην μπορώντας να εξηγήσουν την αλλόκοτη συμπεριφορά της κόρης τους, πήγαν στον σοφό του χωριού και του διηγήθηκαν την ιστορία.
«Δε θελουμε η κόρη μας να βλέπει το φεγγάρι με φόβο», του είπαν.
«Η κόρη σας, δε βλέπει το φεγγάρι με φόβο. Τα παιδιά δε γνωρίζουν φόβο, φόβο γνωρίζουν μόνο οι μεγάλοι. Η κόρη σας βλέπει το φεγγάρι με ράαχμπα», τους είπε.
Η μικρούλα του παραμυθιού δεν είναι άλλη από την υπέροχη κόρη μου, που χθες έγινε δεκαεφτά μηνών και μου θύμισε ότι πρέπει να βλέπω τη ζωή, όπως εκείνη βλέπει το φεγγάρι:
Όχι με φόβο αλλά με «ράαχμπα», που στα αραβικά σημαίνει δέος!