Ο ΡΙΤΣΟΣ ΚΙ Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 10/09/2016 19:30
''Είδηση δεν είναι όταν ένας ποιητής γίνεται 80 ετών. Είδηση είναι, όταν ένας ποιητής 80 ετών, παραμένει αισιόδοξος''. Έτσι ξεκινούσε η συνέντευξη που είχα πάρει μια Πρωτομαγιά του 1989, από τον Γιάννη Ρίτσο.
Τον σκέφτομαι σήμερα, γιατί σ' αυτούς τους κακοφορμισμένους καιρούς, είναι αναλγητικός και θεραπευτικός.
''Δεν έγινα ποτέ υποχείριο της δυστυχίας'', μου έλεγε, κάτω από το βλέμμα της Τζοκόντα, στον πίνακα του Γκαρούδη.. ''Να θυμάσαι να μην υποτάσσεσαι στην απελπισία. Η κατάχρηση εξουσίας και διαφθορά γύρω μας, μπορεί να μας εξοργίζει και να μας απογοητεύει, αλλά συχνά, η ιστορία διδάσκει πως αυτό, ενώνει σε κοινούς στόχους. Η απαισιοδοξία είναι μορφή δειλίας και παραίτησης. Είναι σαν να παραδέχεσαι πως όλα είναι μάταια''.
Ο Ρίτσος υπήρξε ασύλληπτα γοητευτική προσωπικότητα, με την έννοια του γητέματος. Ήταν μαγικός, θελκτικός, μιλούσες μαζί του και ξελογιαζόσουν. Έβρισκε έξοχο, τον Καβάφη, αλλά και τον Τ.Σ. 'Ελλιοτ, που ''αν και απελπισμένος, μας έδωσε μεγάλες αισθητικές χαρές''
Στο τέλος της κουβέντας μας, του λέω:
- Θάθελα να σας κάνω μια ερώτηση, που μάλλον θα σας ενοχλήσει..Κάποιοι υποστηρίζουν, ότι διακεκριμένο ποιητή, σας έκαναν οι συγκυρίες, τα γεγονότα, οι σύντροφοί σας κι όχι το ταλέντο και η τέχνη σας..
Και η απάντηση του: ''Πολλές φορές συμβαίνει αυτό, ίσως έχουν δίκιο. Ο χρόνος θ' αποφανθεί. Όμως, κάποιος με προσωπικότητα, δεν μπορεί να μην έχει αντιπάλους. Η Μαρία Κάλας, όταν την έβριζαν, έλεγε ''αυτό μ' ενθουσιάζει, σημαίνει ότι διατηρώ τη φωνή μου!''
Ο Ρίτσος - που ο πόνος του έγινε κίνητρο δημιουργίας, σε παρόμοιες εποχές κακού θεάτρου στη ζωή - λείπει πολύ!
Real news 11/9/2016