Ο 'ΜΟΛΥΒΕΝΙΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ', Η ΠΙΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 09/10/2017 18:09
Όταν πριν από χρόνια πρωτοδιάβασα τον Μολυβένιο Στρατιώτη του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μαγεύτηκα. Από όλες τις ιστορίες αγάπης που είχα διαβάσει ήταν η πιο συγκινητική. Ολόκληρη η ζωή με τα καλά της και τα κακά της ξεδιπλώθηκε μπροστά στα μάτια μου σε ένα παραμύθι τόσο αγνό και τόσο περιεκτικό σε νοήματα, τόσο σύνθετο και συγχρόνως τόσο ουσιαστικό που για λίγο σταμάτησα να σκέφτομαι και άφησα τον εαυτό μου να νοιώσει, να αισθανθεί και χωρίς ντροπή να αφήσει ένα δάκρυ να κυλήσει για αυτή την μεγάλη αγάπη του μολυβένιου στρατιώτη και της μπαλαρίνας που τελείωσε τόσο άδοξα. Και τι δεν περιέχει αυτό το παραμύθι. Φως ξεχύνεται από τα μάτια του μολυβένιου στρατιώτη που παρόλο που είναι κουτσός δεν χάνει ποτέ την αισιοδοξία του, αγαπά με όλη του την καρδιά και δεν κλονίζεται ποτέ ότι και αν του τύχει. Η σκιά και το σκοτάδι της ζωής που ο κακός Τζακ συμβολίζει μέσα από τα συναισθήματα της ζήλειας και της κακίας του δίνονται με τέτοιο χιούμορ που τα παιδιά στο τέλος θα τον αγαπήσουν. Εξ άλλου πως θα ξέραμε πως υπάρχει το καλό αν δεν υπήρχε και το αντίθετο του.
Στο πρωτότυπο κείμενο η αγάπη του μολυβένιου στρατιώτη και της μπαλαρίνας είναι τόσο μεγάλη που οι δύο ήρωες δεν μπορούν να ζήσουν ο ένας χωρίς τον άλλον και η μπαλαρίνα θυσιάζεται για να μην αφήσει μόνο το τον στρατιώτη να χαθεί στη φωτιά. Η έννοια μιας τέτοιας θυσίας όμως είναι πολύπλοκη για τις παιδικές ψυχές, δεν αναλύεται τόσο εύκολα ούτε μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητή. Κι όμως ο Μολυβένιος Στρατιώτης είναι ένα παραμύθι για παιδιά, ένα υπέροχο παραμύθι για παιδιά που η δραματοποίηση του θα ήταν μια υπέροχη εμπειρία φτάνει να μη είχε τόσο λυπητερό τέλος. Συγκρούστηκα αν έπρεπε να μείνω πιστή στον συγγραφέα ή να αφήσω το νου να δημιουργήσει καινούργιες δυνατότητες για τους ήρωες της ιστορίας αυτής. Γεννιόμαστε με την ελευθερία να διαλέγουμε τα μονοπάτια της ζωή μας. Η μοίρα μας φέρνει πολλά. Αυτά δεν αλλάζουν. Με το νου και την καρδιά όμως ο άνθρωπος μπορεί να τα αντιμετωπίσει ακόμα και στη φαντασία του με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο, με τέτοια δύναμη που σχεδόν η πραγματικότητα μετακινείται, η μεταμορφώνεται, και μοιάζει η δική μας απόλυτη ανάγκη για αλλαγή να μαγνητίζει ένα θαύμα. Το θαύμα έρχεται από μέσα μας η άνωθεν η και από τα δύο. Έχοντας βιώσει κάτι τέτοιο σαν πραγματικότητα και με την πίστη ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του θεώρησα ότι δεν θα πρόδιδα τον συγγραφέα αν άλλαζα το τέλος του παραμυθιού για χάριν των παιδιών. Εξ άλλου τα παιδιά πιστεύουν στον Άγιο Βασίλη, στα θαύματα, στις νεράιδες και κυρίως η καρδιά τους είναι τόσο ευαίσθητη που πιστεύουν στην παντοδυναμία της αγάπης. Έτσι προχώρησα σε ένα τέλος με όλες αυτές τις πιθανότητες, την μεταμόρφωση και την ελπίδα που φέρνει η δύναμη της αγάπης. Θαύματα γίνονται όταν κανείς δεν ελπίζει τίποτα αλλά πιστεύει, γίνονται όταν δεν τα περιμένει γιατί μένει ακλόνητος για ότι είναι καλό και για ότι είναι αθώο και αγνό.
Ο Μολυβένιος Στρατιώτης σε αυτή την καινούργια παράσταση έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει όλους τους ήρωες έτσι ώστε η καρδιά που στις μέρες μας χτυπά αδύναμα πίσω από τα κινητά μας να ζωντανεύει και να ξαναχτυπά με ρυθμούς ανθρώπινους από καιρό ξεχασμένους. Αυτό το δραματοποιημένο παραμύθι το αφιερώνω με όλη μου την καρδιά στα παιδιά έχοντας φροντίσει πως θα διασκεδάσουν, θα γελάσουν πολύ, θα συμμετέχουν ενεργά στα παράξενα που διαδραματίζονται στη σκηνή και θα κρατήσουν στην αγκαλιά τους για πολύ ώρα αυτή την δύναμη που έχει η αγάπη να μετουσιώνει τα πάντα.