Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ
- Ημερομηνία: Κυριακή, 20/09/2015 12:44
«Ο δωδεκάλογος της αυτονόητης θεατρικής ουτοπίας» ή τι θέλω για το θέατρο από τον νέο Υπουργό Πολιτισμού:
1. Να είναι ενοχλητικός για τον πρωθυπουργό και τον υπουργό οικονομικών, απαιτώντας διαρκώς επιπλέον κονδύλια.
2. Να αγαπάει το Θέατρο και τον Πολιτισμό (αυτονόητο; καθόλου ! )
3. Να μην είναι εμπαθής και να ενδιαφέρεται για εκείνους που παράγουν Θέατρο : ηθοποιούς, σκηνοθέτες, καλλιτεχνικούς, τεχνικούς και διοικητικούς συντελεστές.
4. Να γνωρίζει ότι η τέχνη του Θεάτρου είναι από τη φύση της αντισυστημική, αντισυμβατική, αιρετική, αντιεξουσιαστική και ότι ακριβώς για τους παραπάνω λόγους είναι υποχρέωσή του να την στηρίζει.
5. Να γνωρίζει ότι υποχρεούται να δημιουργήσει τη συνθήκη ώστε η χώρα να παράγει περισσότερο και όχι λιγότερο Θέατρο, δηλαδή Πολιτισμό.
6. Να κατανοεί ότι το Θέατρο παράγεται σε πρώτη φάση σε μικρά θέατρα, από μικρές ομάδες, για περιορισμένο κοινό και εν συνεχεία τροφοδοτεί τις μεγάλες σκηνές και τους ισχυρούς θεατρικούς θεσμούς. Να πιέσει για ευνοικές ρυθμίσεις που αφορούν στη λειτουργία των θεατρικών Αστικών Μη Κερδοσκοπικών Εταιρειών. Αν ευνοείς μόνο τους ισχυρούς θεσμούς (Εθνικό, Στέγη, Φεστιβάλ), σε λίγο καιρό αυτοί δεν θα βρίσκουν πουθενά καλλιτέχνες και παραστάσεις για να φιλοξενήσουν.
7. Να αυξήσει την επιχορήγηση στους μεγάλους δημόσιους κρατικούς θεσμούς, χωρίς το αίτημα της ανταποδοτικότητας. Κανείς δεν κέρδισε ποτέ χρήματα από τον Πολιτισμό. Τα χρήματα υπάρχουν. Ας τα πάρει από τον ΟΠΑΠ.
8. Να επαναφέρει άμεσα το θεσμό των θεατρικών επιχορηγήσεων, όχι ως «χατήρι» αλλά ως εκπλήρωση της αυτονόητης υποχρέωσής του η οποία απορρέει από το Σύνταγμα. Τα χρήματα υπάρχουν. Ας τα πάρει από το Μέγαρο Μουσικής.
9. Να βρει τρόπο ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν ως μικρά θέατρα, εναλλακτικοί χώροι.
10. Να επιτρέψει το θεσμό του πλανόδιου θεάτρου για παραστάσεις σε δρόμους και δημόσιους χώρους, με εισπράξεις χωρίς παραστατικά και πρόβλεψη για μία ελάχιστη τεκμαρτή φορολόγηση.
11. Να αναβαθμίσει τον θεσμό των Περιφερειακών Θεάτρων αναθεωρώντας την προβληματική σύνδεση των μεγαλύτερων από αυτά με τους Δήμους και συνδέοντάς τα οργανικά με το Εθνικό Θέατρο και το ΚΘΒΕ. Τα χρήματα υπάρχουν. Ας τα πάρει από τις ποδοσφαιρικές ΠΑΕ.
12. Να συνεργαστεί με το Υπουργείο Παιδείας με στόχο την αναβάθμιση των πανεπιστημιακών θεατρικών Τμημάτων, ώστε να παρέχουν ολοκληρωμένες σπουδές Υποκριτικής και Σκηνοθεσίας, πιέζοντας για την πρόβλεψη ειδικού καλλιτεχνικού μαθήματος στις πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή σε αυτά, όπως συμβαίνει με τα μουσικά Τμήματα.
Τέλος, ο νέος Υπουργός Πολιτισμού πρέπει να υποχρεωθεί να διαβάσει όλα τα μηνύματα που έχουν γραφτεί για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου από το 1962 μέχρι σήμερα, από θεατρικές προσωπικότητες όλου του κόσμου. Θα βρεθεί μπροστά σε ερωτήματα σαν το παρακάτω, με το οποία κλείνει το μήνυμά του για το 2014 ο θεατρικός συγγραφέας Bret Bailey: “Τι κάνουμε εμείς, οι καλλιτέχνες των ανοιχτών χώρων και των σκηνών; Συμμορφωνόμαστε στις εξαγνισμένες απαιτήσεις της αγοράς ή χρησιμοποιούμε τη δύναμη που διαθέτουμε: για να καθαρίσουμε ένα χώρο στις καρδιές και τα μυαλά της κοινωνίας, να μαζέψουμε τους ανθρώπους γύρω μας, να εμπνεύσουμε, να μαγέψουμε και να πληροφορήσουμε και να δημιουργήσουμε ένα κόσμο ελπίδας και ανοιχτόκαρδης συνεργασίας;”