Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ ΝΙΚΗΤΕΣ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 30/04/2020 15:47
Έχω αδειάσει ένα μπουκάλι Ριόχα όταν καρφώνεται ένα μήνυμα στο κινητό. Είναι από τη θεά Κάλι, τη Σεμίνα, με τα πολλά τα χέρια και τα πολλά παράλληλα μυαλά. «Θα 'θελες να γράψεις κάτι για το σκηνικό της επόμενης μέρας; Οικονομία, κοινωνία, τέχνη, ανθρώπινες σχέσεις...;» Και ήδη όσο τo διαβάζω από μέσα μου απαντώ. Ποιο σκηνικό της επόμενης μέρας, που δεν θα 'χει ούτε πρωταγωνιστές ούτε ρόλους δεύτερους, ανδρικούς και γυναικείους, ούτε καν κομπάρσους; Μόνο κασκαντέρ. Όλοι μας θα γίνουμε κασκαντέρ για να δικαιώσουμε τη ρήση που ξέρω απ' τον Τσαρούχη: «Ελλάδα...υπέροχο σκηνικό, άθλια παράσταση».
Θέλω να πιστεύω ότι τούτη τη φορά θα είμαστε αλλιώς. Κι ας πάμε στην οικονομία. Γιατί μου 'ρχεται ο Λένιν και η μπροσούρα, η μαγική, για τον αριστερισμό; Πόσο «Lala-φεύγα» είναι η ζωή; Την οικονομία, λοιπόν, τη βλέπω να είναι σαν τον αριστερισμό: Ένα βήμα εμπρός δύο βήματα πίσω. Και για μεγαλύτερη ποικιλία και επιστροφή στην «Κακα-νονικότητα»: Δύο βήματα εμπρός και ένα πίσω. Βρε λες η παιδική αρρώστια του κομμουνισμού να είναι η γεροντική του καπιταλισμού;
Και τώρα ο φίλος ο Γκυ Ντεμπόρ και «Η κοινωνία του θεάματος». Από την Θεία Κοινωνία στο «Σου καραμελέ την κοινωνία μέσα». Η απάνθρωπη συμπεριφορά του κτήνους που θα ξυπνήσει μέσα μας, μετά από την μακρόχρονη δουλειά που κάναμε, σκάβοντας τον εαυτό μας, εδώ και 50 μέρες, για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
«Χρόνους πολλούς μετά την αμαρτία που την είπαν ευλογία μέσα στις εκκλησίες και μετά την ευλόγησαν. Λείψανα παλιών άστρων και γωνίες αραχνιασμένες του ουρανού σαρώνοντας η καταιγίδα που θα γεννήσει ο νους του ανθρώπου...», όπως απαγγέλλει και ο Μάνος Κατράκης στο Άξιον Εστί και στο προφητικόν. Μετά τις κρίσεις ο Κροίσος πάντα διασώζεται, βάζοντας τα φτωχά βατράχια να πατιούνται από τα βουβάλια των χρηματιστηρίων.
Η τηλεόραση στα καλύτερά της θα παράγει ειδήσεις για νέες ασθένειες όπως το «Σύνδρομο αντίστροφου οικονομικού πνιγμού» ή τη «σηψαιμιακή ποιητική αποχαύνωση» ή ακόμη και την «επιδοματική πανώλη» προς αποφυγή λαμβανομένων επιδομάτων.
Εννοείται ότι η επαφή, η συνεύρεση, η διαδήλωση, το πικ-νικ θα είναι ποινικά αδικήματα και οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα κατατάσσεται στα ψυχικά νοσήματα και ο φέρων θα οδηγείται στην κλίνη του δικαστή Ντρέντ (Προκρούστη).
Τα επαγγέλματα του μέλλοντος θα είναι:
1) χειριστής εξολκέα αναμνήσεων
2) έμπορος πιστοποιημένων καθαρών κορμιών, μιας χρήσεως, για ερωτικές συνευρέσεις
3) απολυμαντές
4) επιστήμονες πειραμάτων, γενετικά τροποποιημένων ασθενειών, που αυτή τη φορά θα εμφανίζονται, όχι όπως τις προηγούμενες, σε ζωντανούς οργανισμούς (π.χ. γουρούνι, κότα, άνθρωπος, αγελάδα) αλλά στα σιτηρά, στα λαχανικά και στα θαλάσσια είδη
5) επιστήμονες που θα ειδικεύονται στα αντίδοτα [π.χ για τους θαλάσσιους κορονοϊούς, το αντίδοτο θα είναι βράγχια από γοργόνα. Για τα λαχανικά η ρίζα από λάχανο (λολό)], πάντα με τη συνεργασία του Ντόναλντ Τράμπ.
Σε happy χάπια θα κυκλοφορήσει η σειρά:
1) χειροκροτήματα για ματαιόδοξους εγωπαθείς
2) κατάσταση τρίτου ουΐσκι για αλκοολικούς
3) σεξουαλικές ονειρώξεις για sex maniacs και για τους ρομαντικούς το τελευταίο μας επίτευγμα: «ουτοπία», με τη δράση για τον κορεσμό στη δίψα του δέρματος για χάδια.
Υ.Γ.1 Εμένα πάντως στη νέα εποχή αυτό που θα μου λείψει πιο πολύ απ' όλα είναι ένα βρώμικο, λαδοπασαλειμμένο, αναλογικό «μπρα-ντε-φερ», έξω από μια απαίσια καντίνα του δρόμου με την ταμπέλα «Κυρά Ελπίδα».
Υ.Γ.2 Τα νέα υπαρξιακά ερωτήματα όπως: «υπάρχει ζωή μετά την καραμπίνα;» θα απαντώνται με εκπυρσοκροτήσεις.
Υ.Γ.3 Αυτό το διάστημα ο Διογένης Δασκάλου εργάζεται ως οφθαλμίατρος, στο μάτι του κυκλώνα, ενώ ετοιμάζει τη νέα του παράσταση (για έναν θεατή, μία θεραπαινίδα και έναν γιατρό) «ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ», εκδόσεις «ΧΑΛΑΚΙ».
ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ