ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΟΥΛΑ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 13/10/2018 22:25
Oι οκτώ στις δέκα συζητήσεις μου με τον Μάνο Καρατζογιάννη, αφορούν πάντα στη Λούλα Αναγνωστάκη. Μου έλεγε πάλι για εκείνην:
''Ήθελε να γράφει για τον κινηματογράφο. Συνέβη όμως, μόνο δυο φορές, για την Αλίκη και τον Ξανθόπουλο. Της άρεσε να βλέπει ταινίες «αλλά καλής ποιότητας..αστυνομικές...θρίλερ..». Από το ‘72 γράφει σε εικόνες. Αποκορύφωμα ο «Ήχος του όπλου». Σαν σενάριο. Για το χτες. Για το αύριο, που τρομάζει.
Τα υλικά της «καλοκαιριάτικα μεσημέρια, δροσερές νύχτες, κοινότοπες λέξεις και σχέσεις», έλεγε. Τίτλοι εφημερίδων και αστυνομικά δελτία, χαμένο ανθρώπινο δυναμικό. Ροκ και αντάρτικα. Συναισθηματικές δεσμεύσεις και πανηγυριώτικη προεκλογική ατμόσφαιρα. Τύψεις, αλλά και γλυκές στιγμές.
Στοιχειώνουν τα λόγια του Κουν, όπως και η τελευταία του παράσταση «Ο ήχος του όπλου», που συνέκρινε τις ευαισθησίες και το χιούμορ της με τα κείμενα της «Τσεχωφικής δημιουργίας». Για ‘κείνη όμως, μια λέξη υπήρχε μόνο: αγωνία.''
''Αυτήν την αγωνία μου -συνεχίζει ο Μάνος- εκφράζω με ένα έργο – σταθμό, που έπαιξα κι εγώ πριν δέκα χρόνια και έδωσα εξετάσεις με αυτό, μαθητής στη Σχολή. Ναι, φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια. Κάποιος μας τα κλέβει μυστικά. Φεύγουν και οι άνθρωποι. Και τι μένει; Ο ήχος μιας ζωής ή μάλλον ο απόηχος.''
Ένα χρόνο μετά. στο θέατρο Σταθμός, ο ανήσυχος Μάνος Καρατζογιάννης ανεβάζει με μια εξαιρετική διανομή, το πιο δημοφιλές έργο της Αναγνωστάκη.
«Για χρόνια που περνούν, που δε θα ξαναρθούν.. μες τα θερινά τα σινεμά». Σαν ταινία. Μια ταινία για τη Λούλα.
Realnews 14/10/2018