Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ. ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΠΑΞΕΒΑΝΗ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 09/04/2016 10:22
«Χαίρε, Μαρία, ό Κύριος μετά Σού…» Η πρώτη μου ατάκα…
Καλλιθέα...Πρώτη δημοτικού, με διάλεξαν ως το πιο ξανθό παιδάκι να κάνει τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στη σχολική γιορτή για της 25ης Μαρτίου.
Δεν καταλάβαινα και πολλά... για μένα Μαρία ήταν αυτή η κοπέλα της έκτης και δεν καταλάβαινα και πολύ καλά, γιατί λέω "ο Κύριος μετά σου" και τελικά της έδινα έναν κρίνο…χα!χα!
Αλλά μου άρεσε τόσο το άσπρο μου ρούχο με τα φτερά και ο μαζεμένος κόσμος που όλο χαμογελούσε και μας χειροκροτούσε και μετά και ποίημα με το τσολιαδάκι με το μουστάκι που ήμασταν στην ίδια τάξη…
Αυτό ήταν. Δεν πέρασε σχολική χρονιά σε όλα τα μαθητικά μου χρόνια που να μην έκανα παράσταση ή συναυλία και αργότερα στο γυμνάσιο-λύκειο τα οργάνωνα και όλα εγώ. Παντού στα καλλιτεχνικά ήμουν μέσα, στο σχολείο, στο πνευματικό κέντρο της Παλλήνης,της Αθήνας, ακόμα και στον καλλιτεχνικό σύλλογο των εργαζομένων του ΟΤΕ. Οι γονείς μου ήταν υπάλληλοι στον ΟΤΕ, πήγα και τους βρήκα στον πολιτιστικό σύλλογο και συμμετείχα σε παραστάσεις, με τους μεγάλους σε ηλικία εργαζόμενους. Κάναμε παραστάσεις τότε στο θέατρο Ελυζέ…
Οπότε με το που τελείωσα το Λύκειο έδωσα εξετάσεις και πέρασα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, χωρίς βέβαια να σταματήσω ποτέ τις σπουδές μου στη μουσική που είχα ξεκινήσει από παιδί.
Τέλειωσα τη σχολή, αριστούχος, αλλά δεν πήγα να δουλέψω στο Εθνικό Θέατρο (τότε στους αριστούχους έκανα κατευθείαν συμβόλαιο), ήθελα να βγω στο ελεύθερο θέατρο. Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος που τον είχα καθηγητή στη σχολή (σπουδαίος δάσκαλος) μας έλεγε: “Μη φάτε τη ζωή σας και τα χρόνια σας προσπαθώντας να βρείτε δουλειά…δείτε, αν πάει καλά και έχετε δουλειά τα πρώτα 5-7 χρόνια να συνεχίσετε, αλλιώς να αλλάξετε πορεία, προτεραιότητα να έχετε την ίδια τη ζωή…” Έτσι κι εγώ βγήκα στο ελεύθερο για να καταλάβω αν κάνω γι΄αυτό, αλλιώς να κάνω άλλα πράγματα…
Η πρώτη μου επαγγελματική πρόταση, λοιπόν, ήρθε αμέσως, από τον Θύμιο Καρακατσάνη που με είχε δει τις πτυχιακές εξετάσεις. 1992 , στο έργο “Ξανά Μαζί” του Νιλ Σάιμον στο θέατρο Ιλίσια. Απίστευτο μάθημα, να συνεργάζεσαι με έναν τόσο ταλαντούχο ηθοποιό αλλά και δύσκολο, απαιτητικό καλλιτέχνη. Βουτιά στα βαθιά! Τεράστια εμπειρία. Δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες από την παράσταση…
Είναι πολύ συγκινητικό που τώρα παίζω πάλι μετά από τόσα χρόνια στη σκηνή του θεάτρου Ιλίσια με έναν τόσο ωραίο ρόλο. Πω!Πω! Πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια!Μου φαίνεται σαν χθες.
23 χρόνια δεν έχω σταματήσει να δουλεύω, από την μία παράσταση στην άλλη, ο χρόνος είναι πάντα γεμάτος, πλούσιος, κυλά γρήγορα….