Η ΠΑΡΘΕΝΟΠΗ ΜΠΟΥΖΟΥΡΗ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Τρίτη, 09/08/2016 14:28
Ήμουν πάντα ντροπαλό παιδάκι. Δεν μπορούσα να εκτεθώ εύκολα. Το απέφευγα. Ωστόσο, θυμάμαι ότι κάπου στην Τρίτη Δημοτικού, η δασκάλα μας ζήτησε να διηγηθούμε κάτι στην τάξη. Δέχτηκα να το κάνω, αφού εκείνο τον καιρό διάβαζα και ξαναδιάβαζα ένα βιβλίο με παραδοσιακά παραμύθια. Ανέβηκα, λοιπόν, να πω ένα παραμύθι, απ' έξω. Το θυμόμουν γράμμα - γράμμα. Εγώ πάνω και οι συμμαθητές μου από κάτω. Το κοινό. Η πρώτη μου διάδραση με το κοινό. Αξέχαστη. Θυμάμαι ότι χτύπησε το κουδούνι και τα παιδιά με ακολούθησαν μέχρι το προαύλιο για να τους πω τη συνέχεια του παραμυθιού.
Ακολούθησαν στο μέλλον οι "κανονικές" πρώτες σκηνικές εμπειρίες, αλλά συνειδητοποίησα, γυρνώντας πίσω και κάνοντας απολογισμό, ότι εκείνη η πρώτη φορά, εκείνη η αφήγηση του παραμυθιού είναι η πρώτη επί της ουσίας πρώτη μου σκηνική εμπειρία.
Παρθενόπη Μπουζούρη