Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΜΑΡΚΙΖΑΣ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 06/08/2016 19:30
Μιλάω καθημερινά με ηθοποιούς. Τελευταία -όσο ποτέ- νιώθω συσσωρευμένη οργή, θυμό και αγανάκτηση. Ταλαντούχα και καλλιεργημένα πλάσματα, (συχνά και ιδιαιτέρως υπομονετικά) αναρωτιούνται στο τέλος κάθε σεζόν, αν άξιζε τελικά, η ένταση που έζησαν και που δεν εκτονώθηκε επιθετικά, σε προύχοντες Τεχνών και Παραγωγής.
"Γιατί με βάζουν να παίζω μαζί με ωραίες-ους, χωρίς κανένα υποκριτικό ταλέντο;", "Γιατί επιμένουν σε ηθοποιούς που πουλάνε μόνο λαιφσταιλίκι, αλλά δεν τα λένε;",
"Γιατί δεν βλέπουν πως το κοινό, πλέον γεμίζει τις καλές παραστάσεις με θιάσους-ορχήστρες και όχι όσες πλασάρουν "φίρμες";
Ο μονόλογος του .. παραγωγοχτυπημένου θεατρίνου, δεν έχει τέλος. Χρόνια τώρα, πολλοί απ αυτούς που επιχειρούν (προσοχή στη λέξη, έχει σημασία: "επιχειρούν") στο θέατρο, προσεγγίζουν την τέχνη, υπό το πρίσμα ιδιοκτήτη σούπερ μάρκετ. Φτηνό προΐόν, γευστικό (τίγκα σε συντηρητικά και γλυκαντικά), με στραφταλιζέ ετικέτα (βλ. μαρκίζα). Δεν νοιάζονται για τις δυσπεψίες μας. Συνθέτουν "κόνσεπτ" αντίστοιχα της φτηνής τηλεόρασης. Χωρίς μέγεθος, χωρίς πρόθεση για ένα βήμα μπροστά. Κανείς τους, δεν παίρνει χαμπάρι ότι κάτι άλλαξε. Οι θεατές ψάχνουν ουσία,
ποιότητα, ξεχωριστά προϊόντα φτιαγμένα με αγάπη από πραγματικά χέρια κι όχι ρομπότ, βαζάκια με αγνά υλικά, που θέλεις να κρατήσεις στο ντουλάπι σου για χρόνια.
Στο θέατρο, λοιπόν, μακριά απ' τη βαβούρα και την παγίδα της "στημένης" χαράς, στη μαρκίζα. Υπάρχουν δουλειές που, σε πείσμα παραγωγών -παρωχημένης αισθητικής- τραβούν σαν μαγνήτης το κοινό και αυτό, μαγεμένο απ' την ουσία και το μεράκι τους, τις φυλάει στην καρδιά του, για πάντα.
Να τις ανακαλύπτετε και να τις εκτιμάτε.
Real news 7/8/2016