Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΠΑΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ..ΜΕΤΡΟ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 15/01/2018 16:26
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, μέσα στο μετρό, τον ηλεκτρικό, το τρένο έπαιρνα μια βολική θέση, το βλέμμα μου ταξίδευε στα πρόσωπα των ανθρώπων και η φαντασία μου ανενόχλητη μέσα στην ανωνυμία μάντευε τις ιστορίες τους. Στα βλέμματα και στις εκφράσεις τους μάντευα τη μοναξιά, τα πάθη, τα βάσανα, τις δυσκολίες, τους έρωτες και «έφτιαχνα» μια φανταστική ανθρωπογεωγραφία μέσα στο συρμό. Τι θα γινόταν αν μέσα στη βουή της πλατφόρμας ή του βαγονιού άρθρωναν μια λέξη, μιλούσαν για τον εαυτό τους;
Ένας κόσμος με άπειρες δυνατότητες ίσως εμφανιζόταν… Αλλά μένουν σιωπηλοί, αδιάφοροι ή ενοχλημένοι.
Έτσι συναντήθηκα με το κείμενο της Δώρας Τσόγια. Είναι μια συγγραφέας με το ίδιο «κουσούρι» της παρατηρητικότητας και της μεταμορφωτικής φαντασίας. Μια συγγραφέας που κοιτάει γύρω της και κάνει ποίηση το «ελάχιστο» της καθημερινότητάς μας. Και βέβαια γιατί έχω πάθος με τα κείμενα της ελληνικής γλώσσας παλαιότερα και σύγχρονα.
ΑΠΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΕ ΣΤΑΘΜΟ ξεδιπλώνεται ένα ταξίδι που στιγμιαία μεταμορφώνεται σε ονειροφαντασία μέσα από τη ματιά μιας κοπέλας που παρατηρεί τους ανθρώπους στο ΜΕΤΡΟ.
Μεταπλάθει τις ιστορίες τους μαγικά με βάση την υποθετική ερώτηση «Τι θα γινόταν αν οι άνθρωποι… είχαν χρόνο ο ένας για τον άλλον… αν έδειχναν τρυφερότητα και κατανόηση, αν έδιναν βοήθεια σ΄ αυτόν που τη ζητάει, αν, αν, αν… έκαναν μια άλλη επιλογή»;
Υπάρχει κάπου «εκεί» πάντα ένας διαφορετικός και καλύτερος κόσμος!
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΠΑΝΟΥ*
*ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΣ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ