Η ΗΡΩΙΔΑ

Η ΗΡΩΙΔΑ


0.0/5 κατάταξη (0 ψήφοι)

Ο άντρας, από καιρό, ένας ξένος που είχε κλειδί και έμπαινε στο σπίτι, που κοιμόταν δίπλα της, ευτυχώς έχοντας καταλάβει, πως η ανοχή της περιοριζόταν στο πλαίσιο της φιλοξενίας αυστηρά. Μια ανταπόδοση, για τη συνεισφορά του σε κάποιες οικογενειακές διαδικασίες. Έφταιγε εκείνη γι' αυτό που είχε στεγνώσει μέσα της. Γι' αυτό έσφιξε και κλείδωσε έξω απ' τα πόδια της το αρσενικό.
"Ξέρεις τι αναζητώ; Τι λαχταράει η ψυχή μου;…"
Όχι. Δεν ήτανε σε θέση να πει. Και δεν ήταν η μόνη. Αν έπαιρνε με τη σειρά τις πόρτες των σπιτιών της γειτονιάς και τις κτυπούσε. Αν οι γειτόνισσες της άνοιγαν την πόρτα τους και τη ρωτούσαν τι θέλει. Δεν θα ήξερε τι να τους απαντήσει. Και οι γειτόνισσες δεν θ' απορούσαν, δεν θα την έλεγαν τρελή. Ξεχωριστά η καθεμιά, θα της επιβεβαίωνε την ίδια απόγνωση που τη βασάνιζε κι εκείνη. Κι από το φόβο τους, εκείνες οι γυναίκες που ζούσαν στην ίδια γειτονιά μ' αυτή, είχαν εξασκηθεί σε μια παράξενη άμυνα. Μαχαίρια, βέλη φαρμακερά κάθε κουβέντα, κάθε λέξη τους. Οχυρωμένες πίσω από μίσος άγριο. Το μίσος του ανθρώπου για τον άλλο άνθρωπο, είναι ιδιοφυές.
Είναι η ηρωίδα στην θεατρική ''ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ'' μου. Δευτέρα και Τρίτη. στο Θέατρο ΠΡΟΒΑ.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.