Η... ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΡΗΓΟΥ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 05/10/2015 12:32
Ο φόβος καλά «κρυμμένος» κάτω από την κουκούλα, βαρύ φορτίο η καθημερινότητα, σκυμμένοι. Η πίεση των ονείρων, των φιλοδοξιών, η μεγαλομανία, η κακία, η καχυποψία δημιουργούν την καμπούρα. Ξανά σκυμμένοι. Το κεφάλι χαμηλά, τα ρούχα λαμπερά, φανταχτερά.
«Κουκουλώνουν», όμως σκεπάζουν. Η ανάγκη για ένα χέρι βοηθείας. Νωθρό, υπαρκτό αλλά αέρινο, εξαφανίζεται. Πραγματικότητα ή ψευδαίσθηση; Η ώρα του ύπνου μαζεμένοι, κουλουριασμένοι. Τι κρύβεται; Επίμονες κινήσεις των άκρων. Ποια είναι τα όρια του καθενός;
Έκδηλη η ανάγκη για ένα άγγιγμα. Φόβος μήπως αυτή η επαφή μας ματώσει. Και έρχεται η επανάσταση. Μπροστά στον καθρέφτη γυμνός απέναντι στο εγώ σου. Στην κακία, την καλοσύνη, στο πόθο, στις ανάγκες, στα παιδικά τραύματα, στα ανεξομολόγητα πάθη, στην αγιοσύνη του νεογέννητου παιδιού. Και τότε ακούγονται οι ιαχές της απελευθέρωσης. Τρως τη σάρκα σου αλλά μόνε τότε οι πληγές σου μπορεί να επουλωθούν. Να παραδεχτείς ότι όταν πατάς επί πτωμάτων πάντα θα φοράς τα παπούτσια του άλλου. Συμφιλίωση με το άσπρο και το μαύρο σου. Ανοίγεις φτερά δειλά- δειλά. Ακολουθεί η κάθαρση. Και μόνο όταν αποδέχεσαι όλα αυτά αρχίζεις… να τραγουδάς και να χορεύεις. Γίνεσαι ένα με τα λάθη και τα πάθη σου. Στην αρχή περπατάς και κουτσαίνεις. Σε χρόνο dt όμως τρέχεις μαζί τους. Προσπαθείς να τιθασεύσεις το ζωηρό που ξεφυτρώνει έτσι τόσο απλά μέσα σου και αυτό μοιάζει με λερναία ύδρα. Γεννά συνεχώς κεφάλια. Αποδέξου τα και χαμογέλα. Η παράσταση «Ντυμένοι/ Γυμνοί» από το Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ με την υπογραφή του Κωνσταντίνου Ρήγου παρουσιάστηκε για τρεις μέρες, με επιτυχία, στο πλαίσιο των Δημητρίων, του Δήμου Θεσσαλονίκης. Μην ξεχάσω να αναφέρω το καταπληκτικό κτίριο που φιλοξενήθηκε η παραγωγή. Βρίσκεται στην περιοχή των Σφαγείων, στη μέση του πουθενά... Μόλις όμως το αντικρίσεις αναρωτιέσαι πραγματικά το χωροχρόνο στον οποίο βρίσκεσαι.
Το συγκεκριμένο κτίριο κατασκευάστηκε τη διετία 1896- 97 και στέγασε τα δημοτικά σφαγεία μέχρι το 1988, με ένα διάλειμμα τη διετία 1978-1980, προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές από το σεισμό. Από το 1990 λειτούργησαν, μαζί με το νεότερο κτίριο που υπάρχει στον περιβάλλοντα χώρο, σαν δημοτικό αθλητικό κέντρο. Το 1994 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο, διότι αποτελεί δείγμα Βιομηχανικής Αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ού αιώνα