Η ΦΙΛΑΡΕΤΗ ΚΟΜΝΗΝΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

• Ημερομηνία: Κυριακή, 31/07/2016 14:41
• Κατηγορία: Άρθρο

Συχνά με ρωτούν αν ο «Αγαπητικός της βοσκοπούλας» είναι επίκαιρο, σήμερα, που βιώνουμε ως λαός την κατάθλιψη, λόγω κρίσης. Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους, χρειαζόμαστε σήμερα αυτά τα έργα, γιατί μας θυμίζουν μια άλλη Ελλάδα, λεβεντιάς και αθωότητας. Δηλητηριαστήκαμε ως λαός και ψάχνουμε με αγωνία ένα βάλσαμο, ένα αντίδοτο. Στην αγωνία να μοιάσουμε στους Ευρωπαίους ξιπαστήκαμε, μεγαλοπιαστήκαμε. Θυμώνει, βλέπεις, ο νεόπλουτος όταν του θυμίζεις την καταγωγή του. Δεν είναι όμως, καιρός να απενοχοποιηθούμε, να συμφιλιωθούμε με την Ελλάδα της φουστανέλας, να ακούσουμε με πιο καθάρια ψυχή τα τραγούδια των πανηγυριών και να χαρούμε τον δεκαπεντασύλλαβο που κελαηδάει τον λόγο και χτυπάει στην καρδιά; Δεν είμαστε απόγονοι μόνο της Αρχαίας Ελλάδας - μας κολακεύει βέβαια αυτό – είμαστε και της φουστανέλας. Ο Σταμάτης, ενώ στην διάρκεια του έργου κινούμαστε με σύγχρονη φορεσιά, στο φινάλε της παράστασης, “υμνώντας” το παρελθόν, μας ντύνει όλους παραδοσιακά στο γλέντι του γάμου. Και στην αγωνία κάποιων, αν το έργο είναι επίκαιρο, έχω  να ρωτήσω. Υπάρχει κάτι πιο επίκαιρο από τον έρωτα; Τον δυνατό όμως, που γίνεται αγκάθι στην καρδιά και ψάχνει γιατρειά. Ο Μήτρος ψάχνει την Μάρω του για 20 χρόνια... Γι’ αυτά μιλάει «Ο Αγαπητικός της βοσκοπούλας» και ψάχνει στην Ελλάδα της θλίψης και της κρίσης, συνενόχους θεατές…

ΦΙΛΑΡΕΤΗ ΚΟΜΝΗΝΟΥ