Η ΜΠΕΤΤΥ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 25/03/2016 20:00
Mε μια μεγάλη συγκίνηση και μια απογοήτευση, ξεκίνησε την θεατρική καριέρα της η Μπέττυ Αρβανίτη κι έτσι, από την πρώτη μέρα, κατάλαβε τη διττή φύση του θεάτρου.
Ήμουν ακόμα μαθήτρια, στο τρίτο έτος στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη, όταν μπήκα στο Χορό του Εθνικού. Και έλαχε η πρώτη μου φορά στο θέατρο, να είναι στις «Βάκχες» σε σκηνοθεσία του Αλέξη Μινωτή, με την Κατίνα Παξινού στο ρόλο της Αγαύης.
Δέος για ένα κορίτσι να βρεθεί πλάι σε αυτά τα «ιερά τέρατα». Θυμάμαι το χιούμορ της Παξινού και την σχέση αγάπης και μίσους που είχαν με τον Μινωτή.
Τότε υπήρχε ακόμα η άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος, οπότε βάσει νόμου, όσοι δεν είχαμε αποφοιτήσει, δεν μπορούσαμε να έχουμε ατάκες, μόνο να συμμετέχουμε ως μέλη του Χορού. Όμως κατά την περίοδο των προβών μια από τις Κορυφαίες, η Ζωζώ Ζάρπα, που πλέον «έχει φύγει», αρρώστησε. Ο Μινωτής έδωσε σε μένα τις ατάκες της, επειδή του άρεσε η φωνή μου.
Σπουδαίο δώρο αυτό για μια νέα ηθοποιό. Ένιωθα τρομερή συγκίνηση και τρακ. Όμως στη γενική πρόβα, όταν πια είχαμε πάει στην Επίδαυρο, κάποιος έκανε καταγγελία στο Σωματείο, κι έτσι ο Μινωτής αναγκάστηκε να μοιράσει τα λόγια μου στις υπόλοιπες Κορυφαίες του χορού. Η μόνη που στάθηκε πλάι μου τότε και δεν το ξεχνώ αυτό, ήταν η Όλγα Τουρνάκη.
Το μεγάλο δώρο, που μου έδωσαν εντελώς ξαφνικά, μου το πήραν πίσω… Επειδή όμως, ούτως ή άλλως δεν το περίμενα ποτέ, συμβιβάστηκα με την ιδέα και προσαρμόστηκα.
Ο Μινωτής μου είπε: «Kρίμα», δεν μπορούσε όμως, να κάνει τίποτα άλλο. Έτσι ήταν ο νόμος τότε…
Από την πρώτη μέρα μου στο θέατρο λοιπόν, κατάλαβα το δίπολο αυτής της δουλειάς: από τη μία δυνατές συγκινήσεις και από την άλλη απογοητεύσεις. Τη μία μέρα είσαι στα ουράνια, την επόμενη στα τάρταρα….
Παρόλα αυτά εκείνη την πρεμιέρα στην Επίδαυρο δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Μπέττυ Αρβανίτη