ΓΕΡΝΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ...
- Ημερομηνία: Σάββατο, 18/03/2017 19:00
"Διαγραφή ιστορικού", "ξέπλυμα εαυτού", πείτε το όπως νομίζετε. Πρόκειται για τις ενοχικές προσπάθειες κάποιων καλλιτεχνών, να επανατοποθετήσουν τον εαυτό τους στο χώρο, διαγράφοντας οτιδήποτε στο βιογραφικό τους μοιάζει σήμερα, "εμπορικό" ή φτηνό.
Ψάχνονται για ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου, για "μοντέρνες" σκηνοθετικές ματιές, για συναναστροφή με καλλιτέχνες της "ποιότητας". Επιλέγουν τα ίδια και τα ίδια έργα, σαν συνέχειες ενός βαρετού σίριαλ. Ξεθωριάζουν με λάθος επιλογές την παλιά λάμψη τους.
Πειραματίζονται στις αποχρώσεις του στόμφου τους, λησμονώντας το επικοινωνιακό χάρισμα που παλιότερα τους έκανε σταρ. Φοβούνται τα εγγενή προτερήματά τους και τελικά μας κάνουν να φοβόμαστε να πάμε να παρακολουθήσουμε τη νέα τους δουλειά.
Στον αντίποδα, ιστορίες δήθεν αντικονφορμιστών καλλιτεχνών (συνήθως σκηνοθέτες είναι αυτοί), που από την ...βαριά εγκεφαλικότητα και την εξεζητημένα βεβιασμένη πρωτοπορία, χάνονται μέσα στην μανιέρα τους, εμπορευματοποιώντας αυτό που, κάποτε, ήταν όντως επαναστατικό. (Εδώ, συναντάς τα βιομηχανικά copy paste εαυτού). Επιτηδευμένα τερτίπια που κάποτε τραβούσαν την προσοχή, μπαίνουν σε παράθεση, παλιωμένα πια κι αντί να καινοτομούν, κουράζουν.
Συχνά, οι εν λόγω, στην προσπάθεια εκμοντερνισμού του εαυτού τους, εκβιάζουν το χιούμορ και το παράδοξο, με ένα ταλέντο που πια φυλλοροεί. Λυπητερές ιστορίες εγωισμού...
Και στις δύο περιπτώσεις, οι μάστιγες του θεάτρου (σοβαροφάνεια, επαναληπτικότητα, ψυχρότητα, αντιγραφή κ.α.) οδηγούν σε αποτελέσματα κακού λίφτινγκ. Ένα τρομαγμένο και γερασμένο θέατρο, που αρνείται να αποδεχτεί τον χρόνο. Παραπαίει εκτός της εποχής, του κοινού και του εαυτού του.
Λίγες διακοπές, όμως, λίγη ξεκούραση, ένας χρόνος χωρίς δουλειά ας πούμε, μόνο με περίσκεψη, μάλλον κάνει καλό στην καλλιτεχνική υγεία.
Real news 19/3/2017