ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 18/09/2017 11:35
Η θεατρική χρονιά έχει ξεκινήσει και οι θίασοι έχουν αρχίσει ήδη πρόβες. Οι παραστάσεις θα είναι από ότι δείχνουν οι εξαγγελίες και πάλι πάνω από το μέτρο της αντοχής προσέλευσης του θεατρικού κοινού, και, της αντοχής των καλλιτεχνών που καλούνται να τις υπηρετήσουν. Ένας σκηνοθέτης ίσως να είναι εφικτό να σκηνοθετήσει δύο θεατρικά έργα σε μια θεατρική σαιζόν. Είναι όμως, για μένα, μεγάλη απορία, πως ένας ηθοποιός μπορεί να δώσει δημιουργία σε δυο ή και τρία θεατρικά πρόσωπα μέσα σε μια εβδομάδα. Παίζοντας ακόμα και τέσσερις ή πέντε ρόλους μέσα στην ίδια θεατρική περίοδο. Κι αν παίζει και στην τηλεόραση;... Κατανοώ τις ανάγκες. Τις οικονομικές ανάγκες. Γιατί οι καλλιτεχνικές ανάγκες απαιτούν άλλους χρόνους και άλλη αντιμετώπιση.
Και σκέφτομαι και σας το καταθέτω. Μέσα από όλη αυτή την καλλιτεχνική πολυπραγμοσύνη, τι το καινούριο γεννήθηκε; Τι έκανε τις τελευταίες παραγωγικές χρονιές αίσθηση; Ποιο καλλιτεχνικό γεγονός ήταν πρόταση που αποκάλυψε το νέο, στη γραφή, στη σκηνοθεσία, στην υποκριτική;
Υπήρξαν! Και τα καινούρια και τα αποκαλυπτικά! Πνιγμένα όμως από την υπερπαραγωγή που δεν τα άφησε να ξεχωρίσουν, να φωτιστούν και να κάνουν τον κύκλο που πρέπει να κάνει το καλό και το ξεχωριστό, για να προαχθεί μαζί με αυτό, η εξέλιξη του πολιτισμού.
Αυτό που ήταν σημαντικό ξεχώρισε, αλλά στριμωγμένο σε ασφυκτικές ημερομηνίες για να διεκπεραιωθεί η υπερπληθώρα, έμεινε μια συλλεκτική εντύπωση για όσους υποψιασμένους και φανατικούς στις επιλογές τους.
Το Χειμώνα που πέρασε είδα παραστάσεις που ήταν σπουδαίες! Ξέρω πολύ καλά το πόσο δούλεψαν σκληρά και συγκεντρωμένα σ’ αυτό που έκαναν οι δημιουργοί τους. «Δωρίζοντας» τη δουλειά τους στο κοινό που την είδε. Και γράφω «Δωρίζοντας», γιατί είμαι σίγουρος πως το όφελός τους δεν είχε να κάνει με οικονομικές αποσβέσεις.
Το καινούριο θέλει, χώρο, χρόνο, αέρα, υποστήριξη, για να καρποφορήσει. Πρέπει να περάσει από τις συμπληγάδες ακόμα και της αμφισβήτησης, να τις νικήσει και να γίνει αποδεκτό. Να επικοινωνήσει με το μεγάλο κοινό που θα το ανακαλύψει επειδή «ακούστηκε», επειδή «πρέπει να το δει για να το αναφέρει στις συναναστροφές του», δείχνοντας πως είναι μέσα στα θέματα της τρέχουσας πραγματικότητας. Διαδικασία άκρως απαραίτητη σας το υπογράφω.
Το καινούριο θέλει εκείνους τους «επίμονους κηπουρούς», που ήξεραν να στηρίξουν τα φυντάνια του κήπου, μέχρι να δώσουνε τους ώριμους καρπούς τους.
Στο αδηφάγο, ανθρωποφάγο, υπερκαταναλωτικό, εγωκεντρικό, δηλητηριώδες παρόν που ζούμε, το καινούριο φοβάται να γεννηθεί.
Αυτά και θα επανέλθουμε...