ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ
- Ημερομηνία: Σάββατο, 11/01/2020 22:06
Κι ενώ εκείνος τώρα "σκίζει τις γραμμές των οριζόντων", τα λόγια του ηχούν ολοζώντανα στα αυτιά μου:
«Τα πράγματα αλλάζουν, είναι νόμος. Το θέμα είναι να τα αλλάξουμε στη σωστή κατεύθυνση, όχι στο χάος. Σε αυτό, που φαίνεται ουτοπία, αυτήν τη στιγμή. Μπορούμε να φτάσουμε σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».
Τον Θάνο Μικρούτσικο, τον βλέπω ακόμη εκεί, στην κεντρική σκηνή του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», (στον θεσμό, που για 45 ολόκληρα χρόνια στήριζε), τον περασμένο Σεπτέμβρη, με τον ορό στο χέρι, σηκωμένο όμως, σε δυνατή γροθιά!
Τον βλέπω να διευθύνει με πάθος τη συναυλία, που ήταν αφιερωμένη στα «Πολιτικά Τραγούδια» του και στα επαναστατικά τραγούδια όλου του κόσμου.
Σ' εκείνη την αξέχαστη συναυλία, που εκείνος ήξερε πως ήταν η τελευταία του.
Ήταν όμως εκεί, πιο γελαστός και χαρούμενος από ποτέ, ο ίδιος πάντα γενναίος διεκδικητής του ακατόρθωτου, ο πεισματάρης, που επέμενε πως όλοι μαζί, πρέπει να κρατήσουμε ανοιχτό το παράθυρο στο όνειρο. Ήταν εκεί, για να μας εμπνεύσει πάλι και να τραγουδήσουμε όλοι μαζί του, εκείνα τα τραγούδια, που λέγαμε παλιά -και λέμε ακόμη- σε διαδηλώσεις, απεργίες, γλέντια , παντού...
Έλεγε ο Γιώργος Κιμούλης, για την πίστη του Μικρούτσικου στην ουτοπία:
«Χρησιμοποίησε αμείλικτα τον ίδιο του τον εαυτό, για να καταλάβει και να μάθει.
Και να δώσει και σ’ εμάς να καταλάβουμε, πως η συμμετοχή – η συμμετοχή με όλο μας το είναι! – είναι κι η πιο σημαντική αξία της ζωής μας, ιδίως σ’ αυτήν την εποχή της φοβισμένης Απόστασης».