ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ. ΕΝΑ ΑΝΟΙΧΤΟ, ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΑΝΟΙΧΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ!
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 10/01/2018 13:30
Γράφονται ένα σωρό για την περιπέτεια του θεατρικού επαγγέλματος.
Γράφονται από ειλικρινή καλλιτεχνική ευαισθησία.
Γράφονται από κομματική σκοπιά και θεωρητικολογία.
Γράφονται από συνδικαλιστική μέριμνα και πάθος και αγωνιστική διάθεση.
Γράφονται και από άγνοια του τι είναι το επάγγελμα του ηθοποιού.
Και βέβαια όλα αυτά που γράφονται, διαβάζονται εν πολλοίς, από εντελώς άσχετους αναγνώστες, που έχουν σαν άνθρωποι και σαν εργαζόμενοι ή άνεργοι, τον δικό τους νταλκά, το δικό τους κυνήγι μεροκάματου, τη δική τους και δικαίως πλήρη άγνοια.
Πλήρη άγνοια του τι είναι ηθοποιός, τι σημαίνει ηθοποιός, τι στα κομμάτια είναι αυτό το επάγγελμα και με τι εφόδια πρέπει να είναι φορτωμένος αυτός που θα το υπηρετήσει.
Η πλήρης διαστρέβλωση και το χάος όμως δεν ξεκινά από το ποιους νομίζει για ηθοποιούς το «πλατύ κοινό».
Η διαστρέβλωση και το χάος δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον κλάδο.
Η μεγάλη παρεξήγηση ξεκίνησε όταν αποφασίστηκε και υποστηρίχτηκε η κατάργηση της άδειας εξασκήσεως επαγγέλματος. Μια υπόθεση που όταν ξεκίνησε κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, περιείχε μια αυστηρή και τιμωριτική νομοθεσία, Θα μπορούσε όμως να εκσυγχρονιστεί και να προσδώσει το απαιτούμενο βάρος και κύρος σπουδών που απαιτούσε το επάγγελμα στη σύγχρονη εποχή, καταργώντας τις όποιες αναχρονιστικές διατάξεις.
Αντί αυτού, το επάγγελμα του ηθοποιού είναι το πρώτο που υπέστη και βίωσε παντελώς αβοήθητο και έκθετο το περίφημο «επαγγελματικό άνοιγμα».
Στο άνοιγμα του επαγγέλματος του Φαρμακοποιού, του Δικηγόρου, του Συμβολαιογράφου, υπάρχει το δεδομένο των σπουδών της υποχρεωτικής γνώσης για να το εξασκήσει ο επαγγελματίας, ανοιχτό ή κλειστό. Για το επάγγελμά του ηθοποιού ακόμα και η γνώση έγινε προαιρετική υπόθεση.
Είναι τραγικό το ότι άνθρωποι σημαντικοί του θεάτρου. Ονόματα με κύρος και πορεία ασκητική και με βάσανο εξελισσόμενοι, αποδέχτηκαν και υποδέχτηκαν το χάος. Ήρθε στη συνέχεια και το συνδικαλιστικό – κομματικό πανηγύρι, όπου με 50 μεροκάματα στο θέατρο, χωρίς σπουδές και γνώση, αρκεί να εύρισκες κάποιον να στα κολλήσει έπαιρνες ένδοξα το χρίσμα του ηθοποιού.
Μοντέλες και μοντέλοι με κοιλιακούς, στήθη και οπίσθια στητά έγιναν τηλεοπτικοί αστέρες και στη συνέχεια, συνεντευξιαζόμενοι σε νόστιμους και νόστιμες επίσης πανασχέτους παρουσιαστές και παρουσιάστριες, που δυστυχώς αντικατέστησαν σιγά σιγά τους επαγγελματίες δημοσιογράφους, πέρασαν στη συνείδηση ενός κοινού που καταπίνει αμάσητο ότι του δώσουν, για ηθοποιοί. Και λόγω αναγνωρισιμότητας βρέθηκαν στο θέατρο, ακόμα και πρωταγωνιστώντας.
Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών - που κάποτε διέθετε κύρος Επαγγελματικό και Πολιτικό και Κομματικό, δεν θα πω όχι, γιατί ένα σωματείο πρέπει να έχει πολιτική θέση. - Με τις πλειοψηφίες των 50 ενσήμων, τινάχτηκε στον αέρα. Τι να κάνουν οι διοικήσεις όταν δεν μπορούν να διεκδικήσουν. Γιατί η διεκδίκηση απαιτεί να πρωτοστατούν οι επαγγελματίες με ιστορία και κύρος.
Διαβάζω αυτό το διάστημα για αγώνες διεκδίκησης συλλογικής σύμβασης. Για διεκδικήσεις αμοιβών. Για διεκδικήσεις ωραρίου και συνθηκών εργασίας και χρονική διάρκεια εργασίας και τα λοιπά και τα λοιπά... Που θα γίνουν όλα αυτά; Και ποιανού το αφτί θα ιδρώσει; Καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας; Ποιος Υπουργός; Ποια Υπουργός; Ποιος Πρόεδρος; και Ποια Πρόεδρος; Ποια συλλογική σύμβαση; Υπάρχει στο ορίζοντα η ελάχιστη προοπτική να λειτουργήσει η οποιαδήποτε διεκδίκηση;
Το ανοιχτό μας προς πάσα κατεύθυνση επάγγελμα μπορεί να αποκτήσει βήμα βήμα το κύρος που του αναλογεί; Μπορεί να θεσμοθετηθεί πως για να δουλέψεις στο θέατρο πρέπει να διαθέτεις έγκυρες γνώσεις τουλάχιστον τριετούς επίσημης και αυστηρά ελεγχόμενης μόρφωσης; Μπορεί να απαγορευτεί από αύριο κιόλας η οποιαδήποτε πρόσληψη μορφονιού και μορφονιάς σε επαγγελματικό θίασο; Μπορει να μαζευτεί ή να καταργηθεί η επαγγελματική κατοχύρωση των 50 ενσήμων; Μπορούμε να τολμήσουμε να ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι;
Διαβάζω κι όλη αυτή τη συνδικαλιστική κακομοιριά και γίνομαι μπαρούτι!
Οι ηθοποιοί πεινάνε, και οι ηθοποιοί το ένα και οι ηθοποιοί το άλλο. Ε, λοιπόν για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Κανένας καλός ηθοποιός δεν πεινάει και δεν είναι άνεργος! Μπορεί να τύχει στην πορεία του κάθε ηθοποιού και μια ή και δυο δύσκολες στιγμές. Τα δύσκολα τυχαίνουν σε όλους τους επαγγελματίες. Σε κάθε αλλαγή σαιζόν, σας πληροφορώ πως οι καλοί και οι ταλαντούχοι, ακόμα και οι νέοι στο επάγγελμα βρίσκουν δουλειά. Όσοι υπηρετούν αυτή τη δουλειά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα γνωρίζουν πως γίνεται αγώνας να προλάβει ο κάθε καλός θίασος να κλείσει τον καλό συνεργάτη.
Ζούμε μια αδυσώπητα ανασφαλή περίοδο όχι μόνο για το επάγγελμα του ηθοποιού, αλλά για όλα τα επαγγέλματα που δεν είναι καλλιτεχνικά, αλλά αφορούν δεκάδες κλάδους εργαζομένων. Δεν θα μπορούσε λοιπόν το όποιο καλλιτεχνικό επάγγελμα να τα εύρισκε ρόδινα, όταν όλη η αγορά και η καθημερινότητά μας περνούν δυσκολίες. Αυτό όμως είναι άλλο. Και λυπάμαι που θα το πω, αλλά κανένας σοβαρός επαγγελματίας ηθοποιός δεν παίρνει αντί μισθοδοσίας σάντουιτς, όπως αναφέρθηκε από... Δεν θα πω περισσότερα επ’ αυτού. Και βέβαια από εργαζόμενο που δέχεται να αμειφθεί με σάντουιτς, μην περιμένετε συνδικαλιστικούς αγώνες. Κύριοι Υπουργοί και κύριοι Επιχειρηματίες μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι.