ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΨΕΜΑΤΑ
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 20/10/2016 17:46
Ένα πολύτιμο εγχειρίδιο για το πως να δίνετε και πως να παίρνετε συνεντεύξεις.
Παραχωρώ σήμερα τη θέση μου, στον Θάνο Αλεξανδρή και στο εκπληκτικό κείμενό του για τους αναγνώστες της SUSPENSE ZONE. Λέει όσα θάθελα να σας πω, αυτές τις μέρες. Και τα λέει καλύτερα.Να σκεφθεί κανείς ότι το έγραψε, ανάμεσα στις υπερεντατικές πρόβες της παράστασης ''Αυτή η νύχτα μένει'' που βασίζεται στο θρυλικό ομώνυμο βιβλίο του. Το Ευαγγέλιο της Νύχτας των ΄80ς'!
----------------
Πλήττω θανάσιμα,όταν διαβάζω συνεντεύξεις ανθρώπων, που ενώ στην πραγματική τους ζωή μιλάνε σαν τον Στάθη Ψάλτη από την βιντεοκασέτα ''Τροχονόμος Βαρβάρα'', ξαφνικά σαν από θαύμα ανοίγουν οι ουρανοί. Τότε ο αγράμματος μεταμφιέζεται και αρχίζει ο καταιγισμός τσιτάτων, φυσικά με την αρωγή του δημοσιογράφου,τόσο που στα μάτια του κοινού εμφανίζεται σαν μέλος της Ακαδημίας,ενώ μπροστά του ο Γεωργουσόπουλος φαντάζει Σάσα Μπάστα.
Σπουδαστής ακόμη της δραματικής,επειδή ήμανε αθώο και πίστευα στο αυτονόητο,δηλαδή ότι δηλώνεις είσαι,μου προκαλούσε έκσταση, διαβάζοντας ποιητικές συνεντεύξεις καλλιτεχνών,που απαντούσαν σαν απόγονοι του Σαίξπηρ.
Σαν ήρωες της λογοτεχνίας μιλούσαν για το θάνατο,την πίστη,την εκδίκηση και τον έρωτα με λόγια αλλόκοτα-κλεμμένα τα περισσότερα, το ανακάλυψα αργότερα και γενικά μια μαλακία που εμένα τότε-ήμουνα μόγγολο, δημιουργούσε ένα αίσθημα θαυμασμού.
Αφού έλεγα τότε "Θεέ μου πότε θα τα μάθω να τα πετάω και εγώ αυτά τα σπουδαία και ανυπέρβλητα? Όταν αργότερα τους γνώρισα κατ'ιδίαν και με δέος περίμενα να συναναστραφώ τους Μπωντλαίρ και τους Καβάφηδες,ανακάλυψα κομμώτριες(φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αγαπημένων μου φίλων), με ένα και μοναδικό όνειρο. Να γίνουν Βίσση στην θέση της Αννούλας, να κτίσουν βίλες,να τρέχουν στα Μόντε Κάρλα και να καβ@ώνουν θαυμαστές. Πάντα οι συνεντεύξεις μου προκαλούσαν αμηχανία.
Όλη αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια να δείξεις πόσο σπουδαίος είσαι,αυτό είναι ψώνιο Δηλαδή πρέπει να πεις κάτι το πολύ δελεαστικό και διανοουμενίστικο στον δημοσιογράφο, ενώ αυτός ξέρει τι τσόκαρο είσαι, αυτό είναι παρωδία.Ένα άλλο είδος συνεντευξιαζομενων (μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν περπατήσει στη ζωή),τελευταία αποστηθίζουν ατάκες σοφών και οι νεαροί δημοσιογράφοι,που δεν ξέρουν απ'έξω ούτε ένα ποίημα του Καβάφη, εκστασιάζονται. Από το είδος εξαιρείται η Μαλβίνα, που τις έκανε δικές της και η οποία για να επιλέξει την καλύτερη ατάκα του Χειμωνά αποστήθιζε βιβλίο του με πεντακόσιες σελίδες,γεγονός που τρέλαινε και τον ίδιο τον Χειμωνά. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς αποφθέγματα του Ζενέ και του Ουίλλιαμς -οχι του Ρόμπερτ του αλλουνού που έγραψε το λεωφορείο-,όταν δεν έχεις περπατήσει τους ίδιους σκοτεινούς δρόμους και δεν έχεις κινδυνέψει για έρωτα,όπως όλοι αυτοί οι σπουδαίοι.
Θα σας απαντήσω με μια ατάκα του Κοέλιο. -Κάτσε κυρά μου. Πες κάτι δικό σου. Άμα ηταν, θα'παιρνα τον ίδιο τον Πάουλο και επίσης αν ξανακούσω αυτή την μαλακία για το σύμπαν που συνωμοτεί,θα τηλεφωνήσω στον Δελαπόρτα,να σας κάνει βιβλίο.
Το σουρεάλ είναι όταν τους ζητάνε να μιλήσουν στο "ΒΗΜΑ" και επειδή το θεωρούν σοβαρό συμβουλεύονται φίλους διανοούμενους,για να μην χαρακτηριστούν αγράμματοι.
Όμως το καλύτερο μου το'λεγε η Μαλβίνα. " Οταν δίνω συνέντευξη στα "ΝΕΑ",θέλω να μιλώ σαν τον Μήτσο τον βαρκάρη και τη Σούλα την κονσομετρίς απ'το μπουζουξίδικο "ΑΡΚΟΥΔΑ" της Θάσου, όμως όταν ρωτάει το "CIAO'' τους τρελαίνει σαν Γλύκαντζη Αρβελέρ.
Για να είναι ενδιαφέρουσα μια συνέντευξη, πρέπει να απαντάς σαν Χατζιδάκις, όταν είσαι ο Χατζιδάκις,σαν Πάολα,όταν είσαι η Πάολα (τράνς-αγαπημένη ποιήτρια-εκδότρια) και σαν ο εαυτός σου, όταν δεν είσαι ο Ντίνος Χριστιανόπουλος. Όλη την σύγχιση την δημούργησαν κάποιοι δημοσιογράφοι ρωτώντας ακαταλαβίστικα,ιδίως τα προηγούμενα χρόνια,στην προσπάθειά τους να ξεφτιλίσουν καλλιτέχνες,ώστε να δημιουργούνται σχόλια για την αναπαραγωγή. Τον ποιητή τον ρωτάς για την ποίηση,την Πάολα για περιπέτειες της νύχτας,το περιοδικό "Κράξιμο" και για τον Ζενέ και από την τραγουδίστρια απαιτείς τις δέκα εντολές της καλής κονσομανσιόν.
Αστον ρε παιδί μου να μιλήσει σαν κανονικός άνθρωπος και να είναι ο εαυτός του,που λένε.Πιστεύω τότε μόνο ίσως έχει ενδιαφέρον Τώρα θα μου πείτε, αν τους αφήσεις να είναι ο εαυτός τους,θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τους κανόνες της γραμματικής.
Αφου κάποτε ένα ηθοποιός ξαφνιάστηκε στο άκουσμα της δοτικής και πέρασε το σονέτο για γκοφρέτα, γιατί τότε που το είχαν μάθημα, είχε πεταχτεί για ανταύγιες Η συνέντευξη πρέπει να εμπεριέχει την αλήθεια σου,για να έχει ενδιαφέρον στο κοινό και όχι την εικονική φιλολογίζουσα υπεροχή της Φλέσσα,η οποία έχει αυτοβαφτιστεί Μαλβίνα,ανοιγοκλείνει ηδονικά τα ματάκια και αραδιάζει χαζά έτσι ξαφνικά στον άτυχο συνεντευξιαζόμενο. Η κρίση και το κλείσιμο των καναλιών ήρθε και τα σάρωσε όλα.
Τώρα πια οι άνθρωποι δεν εντυπωσιάζονται με τις μεγαλοστομίες και τα ναρκισισιστικά ηχοχρώματα Μπογδάνου και αν θέλετε την αλήθεια μου οι σημαντικοί άνθρωποι δεν δίνουν συνεντεύξεις ποτέ,ή έστω ελάχιστες..
πηγή: real.gr