ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ ΠΟΥ ΘΑΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ...

---

• Ημερομηνία: Τετάρτη, 30/11/2016 16:39
• Κατηγορία: Άρθρο

Ο Αλέξανδρος Τσιούκας επιστρέφει αρθρογραφώντας για έρωτες, υπερεγώ, συγκρούσεις και νταλκάδες. Στο τέλος, μας προσκαλεί στο σωστό μέρος, για τα περαιτέρω.

Αντί εισαγωγής, καλησπερίσματος, ή προλόγου μπαίνω κατευθείαν στο θέμα και σας προκαλώ να θυμηθείτε έναν μεγάλο σας έρωτα. Ευκαιριακό, έντονο, απραγματοποίητο, ευτυχισμένο ή ότι άλλο σας έχει τύχει. Σας δίνω λίγο χρόνο να φύγει ο κόμπος από το στομάχι, κάντε ένα τσιγάρο όσοι καπνίζετε και επανέρχομαι. [...] Ξέρω πως ο καθένας το βιώνει διαφορετικά, αλλά όπως και να χει υπάρχουν δυο τρεις κοινές συμπεριφορές και αντιδράσεις σε όλους.

Η σφαλιάρα για παράδειγμα, ή καλύτερα το χαστούκι! Όταν δεν πρόκειται για συνήθεια που γίνεται λατρεία είναι για μένα η απόλυτη στιγμή. Είναι η γκρι ζώνη, το σημείο μηδέν, το ''φτέρνισμα'' της σχέσης. Το σημείο, δηλαδή, που αν μια ερωτική σχέση ήταν ανθρώπινο σώμα θα σταματούσε, για κλάσματα του δευτερολέπτου, να λειτουργεί. Και μην ξεχνάμε πως έχουν παρατηρηθεί και θάνατοι από κακό φτέρνισμα! Η σφαλιάρα, με λίγα λόγια, έρχεται όταν οι βρισιές, οι προσβολές και τα λοιπά είναι πολύ λίγα.

Η ζήλεια. Το Φροϋδικό ''Εκείνο'', η ενστικτώδης δηλαδή αντίδραση, που βάζει κάτω ''Εγώ'' και ''Υπερεγώ'', που μηδενίζει κοινωνικά και ταξικά στρώματα, και ξεχνάς με λίγα λόγια κάθε καλή ανατροφή και μόρφωση. Η χειρότερη περίοδος ζήλειας, έρχεται αφού τελειώσει το ''καλό'', παραδεχτείτε το.

''Να είσαι ο εαυτός σου''. Ατάκα σύνθημα που λέγεται σε φίλους που προβληματίζονται ερωτικά. Για ποιον εαυτό μιλάμε; Για αυτόν που την ίδια περίοδο έχει ''τυφλωθεί από έρωτα''; Ας γελάσω εκκωφαντικά! Α! Και κάτι άλλο. Ας πάψουμε να αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σαν λαπτοπ. Έχουμε πολλές διαφορετικές πλευρές, δυνατότητες, αντοχές και στην τελική ''Όλοι είμαστε όλα'' και διαλέγουμε τι μας ταιριάζει πιο πολύ και το φοράμε. Τώρα το αν μας ταιριάζουν αυτά που φοράμε είναι άλλο θέμα και θα ξεφύγω και δεν θέλετε να ξεφύγω!

Νταλκάς, τούρκικη λέξη (dalga) που σημαίνει κύμα και στα ελληνικά το χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε τον διακαή έρωτά μας για κάποιον. Η αλήθεια είναι πως σε νταλκαδιάρικες στιγμές μας η μουσική και το αλκοόλ γίνονται κολλητοί μας. Σύμφωνα με μία μικρή έρευνα που έκανα σε ελληνικά, και όχι μόνο, τραγούδια ο νταλκάς εκφράζεται όταν κάτι τελειώνει ή δεν πραγματοποιείται ποτέ. Ή πραγματοποιείται αλλά ο παθών ξέρει ότι θα τελειώσει άμεσα. Και εδώ θα σταθώ. Αυτή η περίπτωση, ερωτευμένο ζευγάρι που για τους όποιους εξωγενείς παράγοντες πρέπει να χωριστεί, προσωπικά με διαλύει. Δεν το δέχομαι, θέλω να αλλάξει ο σεναριογράφος! Σε αυτούς λοιπόν, αφιερώνω έναν στίχο που πολλοί ακούμε και λίγοι καταλαβαίνουμε. ''Αυτή η νύχτα μένει που θα 'μαστε μαζί/ Θα φύγεις μακριά μου πριν έρθει το πρωί/ Αγάπη μου σε χάνω/ έτσι ήτανε γραμμένο/ μα όσο ζω στον κόσμο εσένα θα προσμένω'' και την αγγλική του εκδοχή τραγουδισμένη από την Adele '' All I ask/ is if this is the last night with you / hold me like I more than just a friend/ give me a memory that I can use/ take me by the hand/ while we do what lovers do''. (Το σκέφτομαι σοβαρά να βάλω χορηγό ουίσκι στην στήλη!)

Και ''last but not least'' βάζω επίτηδες, για να κάνω και επίλογο, όλα αυτά που κάνει ένας ερωτευμένος για το τρέχον ''άλλο του μισό''. Δώρα, εκπλήξεις, αλλαγή στυλ, διακοπές στη Μύκονο, camping, συγκατοίκηση με γάτα, αλλαγή χώρας (άρα αλλαγή ώρας), μπουζούκια, όπερα, γυμναστήριο, κατάδυση, παρέα με παράξενους, φαγητό χωρίς κρέας, φαγητό με πολύ κρέας, καθόλου φαγητό (!) και πόσα και πόσα άλλα που είναι τόσο μα τόσο ωραία και να τα τολμάτε και να τα ζείτε και να τα κλαίτε μετά! Αλλιώς πως;
Τα ερωτευμένα φιλιά μου,
Αλέξανδρος Τσιούκας

ΥΓ: Και για να απολαύσετε πολλά από αυτά που αναλύω, και άλλα τόσα μη σας πω, να τρέξετε να κλείσετε εισιτήρια για το ''Αυτή η Νύχτα Μένει'' του Θάνου Αλεξανδρή σε σκηνοθεσία της Κίρκης Καραλή που, εκτός από έμπνευση για το παρόν κείμενο, ανεβαίνει για λίγες παραστάσεις στο θέατρο Δημήτρης Ροντήρης (Φρυνίχου 10/ Πλάκα) από 1/12.

 

---