6 ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΟ ONLYTHEATER ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΡΕΧΤ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 04/08/2017 15:07
«Όταν μιλάμε για τον Μπρεχτ, είμαστε σε θέση μάχης, ιδιαίτερα στις καπιταλιστικές χώρες. Αγωνιζόμαστε για τον Μπρεχτ. Είναι αναγκασμένοι να καταπιούν τον Μπρεχτ, και δεν πρέπει να τους επιτρέψουμε να τον καταπιούν παρά μονάχα ολόκληρο, μαζί με τ' αγκάθια» Χανς Αϊσλερ
Γιάννης Καλατζόπουλος
"Άσε το γάλα στο τραπέζι, αλλά το νου σου μη μου λερώσεις τα βιβλία". Αυτή ήταν η πρώτη Μπρεχτική φράση που άκουσα στη ζωή μου, όταν ήμουν 11 χρονών. Την έλεγε ο Βασίλης Διαμαντόπουλος που έκανε τον "Γαλιλαίο" κι εγώ έκανα το μικρό γιο της οικονόμου του (Μαρία Αλκαίου). Έτσι άρχιζε το έργο. Και ακολουθούσε η καταπληκτική σκηνή όπου ο σοφός που άλλαξε την πορεία της ανθρώπινης σκέψης εξηγούσε με απλά λόγια σ' ένα 10χρονο αγοράκι την "αιρετική" θεωρία του Κοπέρνικου για το ηλιοκεντρικό σύστημα. Και το αγοράκι την καταλάβαινε!!! Έχει περάσει από τότε πάνω από μισός αιώνας και ο σπόρος του Μπρεχτ βγάζει ακόμα κλαδιά. Το αγοράκι προσπαθεί να εφαρμόσει το δίδαγμα: όσο απαραίτητο κι αν είναι το γάλα, η φροντίδα για την εξασφάλισή του σε κάθε παιδί, δεν πρέπει να επισκιάζει τη φροντίδα μας για την εξάπλωση της Γνώσης.
Μάνια Παπαδημητρίου
Είπε ο Μπρέχτ πριν πολλά πολλά χρόνια κι όμως είναι σαν να το λέει σήμερα "..Εσείς, που θ' αναδυθείτε μέσ' απ' τον κατακλυσμό που εμάς μας έπνιξε, όταν για τις αδυναμίες μας μιλάτε σκεφτείτε και τα μαύρα χρόνια που εσείς γλιτώσατε εμείς περνάγαμε, αλλάζοντας χώρες πιο συχνά από παπούτσια, μέσα από ταξικούς πολέμους, απελπισμένοι σα βλέπαμε,την αδικία να κυριαρχεί και να μην υπάρχει εξέγερση. Κι όμως το ξέραμε: Ακόμα και το μίσος ενάντια στην ευτέλεια παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά. Ακόμα κι η οργή ενάντια στην αδικία βραχνιάζει τη φωνή. Αλίμονο, εμείς που θέλαμε να ετοιμάσουμε το δρόμο στη φιλία ,δεν καταφέρναμε να 'μαστε φίλοι ανάμεσά μας. Όμως εσείς, όταν θα ‘ρθει ο καιρός ο άνθρωπος να βοηθάει τον άνθρωπο, να μας θυμάστε, με κάποιαν επιείκεια."
Δανάη Κατσαμένη
"Κ' εγώ πάντα σκεφτόμουν πώς τα πιο απλά λόγια
Πρέπει να φτάνουν. Όταν λέω τι γίνεται
Η καρδιά του καθενός πρέπει να σπαράζει.
Ότι είσαι χαμένος αν δεν αμυνθείς
Αυτό πια πρέπει να το καταλάβεις." (Μπ. Μπρεχτ)
Αν μπορεί να δεχτεί κανείς ότι η κοινωνία αποτελεί μια πραγματικότητα αντικειμενική κι ότι η τέχνη είναι η αντανάκλαση της, τότε δέχεται και τον Μπρεχτ. Αν μπορεί να δεχτεί ότι οι άνθρωποι είναι όντα κοινωνικά μέσα στο μυαλό των οποίων αντανακλάται "το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων", ότι η θρησκεία είναι η αντικειμενική αδυναμία των ανθρώπων να ερμηνεύσουν τα φυσικά και κοινωνικά φαινόμενα, ότι η εντολή "ου κλέψεις" δεν μπορούσε να υπάρξει παρά μόνο την ημέρα που φάνηκε η ατομική ιδιοκτησία, ότι η ηθική αλλάζει μέσα στην κοινωνία και μαζί με την κοινωνία, τότε μπορεί να δεχτεί τον Μπρεχτ και να κατανοήσει γιατί τα έργα του εκτός από το να αποτυπώνουν την πραγματικότητα, διεγείρουν και τις αισθήσεις για την αλλαγή της.
Χάρης Αττώνης
Συναντηθήκαμε μια φορά, στο Λονδίνο, στα 21 μου, στα "7 Θανάσιμα Αμαρτήματα" - έκανα το ρόλο της Μητέρας (που από γραφής παίζεται από άντρα) - για πρώτη φορά γνώρισα τη σάτιρα μέσα από τη μουσική και τα σπουδαία λόγια για μια κοινωνία που φαίνεται πως παραδοσιακά τρώει τα παιδιά της, κάθε εποχή - ελπίζω να ξανασυναντηθούμε, στο Λονδίνο ή αλλού.
Αλέξανδρος Μαυρόπουλος
Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο ποιητής
Μπέρτολτ Μπρεχτ ,ο συγγραφέας
Μπέρτολτ Μπρεχτ, ο άνθρωπος..
Πιο επίκαιρος από ποτέ σήμερα ο άνθρωπος που με συγκίνησε βαθιά, όταν διάβασα για πρώτη φορά τον "Καλό άνθρωπο του Σετσουάν", στο τρίτο έτος της σχολής. Η γλώσσα, οι ιδέες και η ίδια του η στάση με μαθαίνουν για να μπορέσω να καταλάβω εμένα, τους άλλους, τον κόσμο. Θέλει κόπο και μόχθο..
Η απώλεια ενός πολύτιμου ανθρώπου.
Κάποτε είπε “ Σε ζοφερούς καιρούς θα τραγουδάμε ακόμη ;
Ναι. Θα τραγουδάμε για τους ζοφερούς καιρούς. ”
Μαρίλυ Μήλια
Ειλικρίνεια, ευθύτητα, απλότητα, ουσία.
“Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος: έχουνε κιόλας φάει. (Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου) “
“Όποιος μιμείται μόνο, χωρίς να έχει τίποτε να πει δικό του πάνω σε εκείνο που μιμείται, μοιάζει με τον κακόμοιρο το χιμπατζή που μαϊμουδίζει τον αφέντη του καθώς καπνίζει, μα.δεν καπνίζει ο ίδιος. Γιατί ποτέ η μίμηση η αστόχαστη δεν μπορεί να είναι μίμηση αληθινή”.
Η Τέχνη, εάν δεν διαλέγεται με την ζωή είναι νεκρη και άχρηστη.
Ζούμε σε εποχές δύσκολες. Οι καλλιτέχνες οφείλουν, σαν κι αυτόν, να βλέπουν τον κόσμο (και την Τέχνη τους) πάνω από όλα με μάτια ανθρώπινα. Και μόνο έτσι μπορούν κάτι να προσφέρουν. Κάτι να αγγίξουν. Κάτι να αλλάξουν.