«ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Κυριακή, 24/11/2024 20:08
Ο Μολιέρος ήταν ψυχαναλυτής του ανθρώπινου χαρακτήρα, ανατόμος των κοινωνικών ηθών και φαινομένων. Γνώριζε πολύ καλά ότι η κωμωδία είναι η άλλη όψη της πικρής αλήθειας.
Στο έργο «Το Σχολείο των γυναικών», αν και βρίθει κωμικών και φαρσικών καταστάσεων, είναι η πρώτη φορά που ο κεντρικός ήρωας αποκτά το τραγικό υπόβαθρο και τη μοναξιά του ανθρώπου που διακατέχεται από ιδεοληψίες και φαντασιώσεις.
Ο Γιάννης Μπέζος υποδύεται τον Αρνόλφο, έναν ώριμο άντρα που θέλει να παντρευτεί, αλλά τρέμει στην ιδέα ότι θα τον απατήσει η γυναίκα του. Υιοθετεί, λοιπόν, ένα κοριτσάκι, το οποίο αντιμετωπίζει ως «ιδιοκτησία» του. Η φύση, όμως, έρχεται να του χαλάσει τα σχέδια. Η Αγνή ερωτεύεται και το σκάει με τον πρώτο νεαρό που βρίσκει μπροστά της. Ο Αρνόλφος, παίζοντας άκαιρα και λαθεμένα με τον έρωτα, χάνει την «παρτίδα». Πληρώνει το λάθος του και καταποντίζεται στη μοναξιά του.
Ο έμπειρος Αλέξανδρος Μυλωνάς διάνθισε τον μολιερικό λόγο με μικρές παρεμβάσεις, στήνοντας, με το ευφάνταστο σκηνικό-κλουβί του Λουκά Μπάκα, τα πολύχρωμα, καλαίσθητα κοστούμια του Άγγελου Μέντη, τους υπογραμμιστικούς φωτισμούς της Βαλεντίνας Ταμιωλάκη και τη ζωντανή μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, ένα ευφρόσυνο θέαμα με ρυθμό και σπιρτάδα στη ροή της σκηνικής πράξης, με ευρηματικότητα και χιούμορ, σε ένα πλαίσιο χαριτωμένο και απολαυστικό, με ένα γενικά καλό υποκριτικό σύνολο, καθοδηγημένο σωστά από τον σκηνοθέτη.
Σπουδαίο κέρδος της παράστασης ήταν η υποδειγματική έμμετρη μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη με γλώσσα πνευματώδη, παιγνιώδη, χυμώδη, η οποία απέδειξε ότι ο έμμετρος στίχος είναι εύληπτος, όταν ασκείται από καλοδιδαγμένα υποκριτικά όργανα.
Ο Γιάννης Μπέζος ψυχογράφησε τον «Αρνόλφο» με σκηνική προσήνεια, συνθέτοντας ένα υπέροχο κωμικοτραγικό κράμα. Ο Αινείας Τσαμάτης ήταν ένας απολαυστικός «Οράτιος» πάνω στο πατίνι του και η Ελίνα Ρίζου εμφύσησε γλύκα στην «Αγνή». Εκφραστικότατα έπλασαν τις ερχόμενες από την κομέντια ντελ αρτε φιγούρες της «Ζωρζέτ» και του «Αλαίν», η Κατερίνα Πατσιάνη και ο Στέλιος Ιακωβίδης, αντίστοιχα. Εύγλωττος ήταν ο Λαέρτης Μαλκότσης ως «Κρυζάλντ», στο πνεύμα του ρόλου τους ο Δρόσος Σκώτης ως «Ανρίκ» και ο Γιώργος Τζαβάρας ως «Ορόντ». Η Μάγδα Καυκούλα ήταν η σιωπηλή φιγούρα της «Κυρίας της Αυλής», που έμοιαζε σαν πορσελάνινη κούκλα.
Μία κελαρυστή παράσταση με ωραίο ρυθμό και σπιρτόζικες ερμηνείες.