«JANE» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 16/04/2024 18:28
Το «Τζέιν Έιρ» είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Σαρλότ Μπροντέ, το οποίο εκδόθηκε το 1847, με το ανδρικό ψευδώνυμο Currer Bell, προκειμένου να μη λογοκριθεί, και γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Η ορφανή ηρωίδα αυτού του βιβλίου έχει χαρίσει συγκίνηση σε αμέτρητους αναγνώστες. Το ήθος, η εργατικότητα, το θάρρος και η ακατάβλητη μαχητικότητα συνθέτουν στο πρόσωπό της έναν χαρακτήρα που υπερνικά όλες τις αντιξοότητες της ζωής για να κατακτήσει την ευτυχία.
Η ορφανή Τζέιν ενηλικιώνεται σκληρά στην βικτωριανή Αγγλία, μεγαλώνοντας στερημένη από αγάπη και φροντίδα, υπό την προστασία της σκληρής της θείας. Οι κακουχίες συνεχίζονται στο βάναυσο οικοτροφείο, όπου και την εγκαταλείπει. Εκεί, όπου η βία ασκείται στο όνομα του Άγιου Πνεύματος, θα δει την καλύτερή της φίλη να πεθαίνει από φυματίωση. Διψώντας για ανεξαρτησία και περιπέτεια και οπλισμένη με γνώσεις, θα βρεθεί μπροστά στις πύλες του επιβλητικού Θόρνφιλντ Χολ και θα προσληφθεί ως γκουβερνάντα στην υπηρεσία του μυστικοπαθούς Έντουαρντ Ρότσεστερ. Με τον καιρό θα ερωτευθούν, αλλά η καρδιά της αρνείται να υπακούσει τη λογική, καθώς ένα τρομακτικό μυστικό αναδύεται από τον στοιχειωμένο πύργο και ανατρέπει τα σχέδια…
Η Τζέιν είναι το alter ego της Μπροντέ. Η συγγραφέας επειδή φοβόταν, πάντα έγραφε, σε μια εποχή διόλου εύκολη για τις γυναίκες. Με το έργο της θέλησε να εμπνεύσει. Ένα έργο υπέρ της γυναικείας χειραφέτησης, το οποίο υμνεί κάθε ασυμβίβαστη, γενναία ψυχή που αγωνίζεται για να πετύχει, που δεν τα παρατάει στην πρώτη αναποδιά, αλλά με επιμονή, στοχοπροσήλωση και υπομονή προχωράει για να κατακτήσει τη θέση της στην κοινωνία. Ουσιαστικά είναι η δική της ζωή, μέσω της ηρωίδας της. Πέθανε στα τριανταεννέα της από φυματίωση, σχεδόν υπερήλικη και πλήρης με ένα μωρό στα σπλάχνα της, όταν ο μέσος όρος ηλικίας έφτανε, τότε μετά βίας, μέχρι τα εικοσιπέντε χρόνια. Στη μνήμη των ανθρώπων, όμως, πάντα θα ζει μέσω της Τζέιν Έιρ.
Η σκηνοθέτρια Κατερίνα Μαυρογεώργη παρουσιάζει τη δική της εκδοχή, με την αρωγή της Μαρίας Φιλίνη στη δραματουργική επεξεργασία. Στο θέατρο «ΘΗΣΕΙΟΝ», δε θα δούμε μία στείρα αναπαραγωγή του μυθιστορήματος, αλλά μία ξεχωριστή, χειροποίητη συνθήκη με χιούμορ, φρεσκάδα, φαντασία και ευαισθησία. Θα βουτήξουμε στους παράλληλους κόσμους των δύο γυναικών: της Σάρλοτ και της Τζέιν. Θα πληροφορηθούμε για τη ζωή της συγγραφέως, θα σιγοτραγουδήσουμε τα τραγούδια των Roxette και το «Common People» των Pulp, θα βιώσουμε τη φρίκη του οικοτροφείου, θα περιηγηθούμε στην κρύα βρετανική εξοχή, θα τρομάξουμε από το ζοφερό γέλιο της δαιμονισμένης γυναίκας, θα αισθανθούμε τον έρωτα της Τζέιν με τον κ. Ρότσεστερ, θα γελάσουμε, θα γλυκαθούμε…
Και όλα αυτά τα συναισθήματα θα δημιουργηθούν μέσα σε ένα εργαστήρι με έναν απλό προτζέκτορα και ελάχιστα χρηστικά αντικείμενα, λίγους καπνούς και μερικά σαντουιτσάκια. Η Άρτεμις Φλέσσα έχει επιμεληθεί τον σκηνικό χώρο και τα υπέροχα κοστούμια της βικτωριανής αγγλικής επαρχίας. Οι ενδεικτικοί φωτισμοί έχουν την σφραγίδα των Βάσια Ατταριάν και Σεραφείμ Ράδη. Την εύγλωττη μουσική επιμέλεια έχει αναλάβει ο Δημήτρης Τάσαινας.
Οι τρεις πρωταγωνιστές, Νάνσυ Σιδέρη, Βίκυ Κυριακουλάκου και Δημήτρης Δρόσος είναι χάρμα οφθαλμών. Η σκηνική τους χημεία είναι εμφανής και κατεκτημένη, σχεδόν αδιαπραγμάτευτη. Οι υποκριτικές τους ικανότητες αδιαμφισβήτητες, δίχως κενά, αστοχίες και χάσμα στη ροή της ιστορίας. Σαν να έχουν ξεπηδήσει από τις σελίδες της Μπροντέ. Υπέροχοι!
Αγαπώ τις παραστάσεις που φτιάχνονται με τα πιο απλά, αλλά ωραία υλικά του θεάτρου: αγάπη, φροντίδα, ενσυναίσθηση, φαντασία. Και το «JANE» της Σαρλότ Μπροντέ, που σκηνοθετεί η Κατερίνα Μαυρογεώργη, ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.