ΖΟΥΜΕ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΕΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 11/03/2016 11:06
O Σταύρος Σβήγκος ετοιμάζεται για ένα «Σχολείο» αλλιώτικο από τα άλλα, αφού εκεί οι άνθρωποι εκπαιδεύονται για επανάσταση. Στο Θέατρο Θησείον σε σκηνοθεσία Λ. Γιοβανίδη.
Τι συμβαίνει στο ESCUELA του Γκιγιέρμο Καλντερόν;
Αυτό το σχολείο δεν είναι ένα συνηθισμένο σχολείο. Ουσιαστικά είναι ένα σχολείο για τους καταπιεσμένους πολίτες και τους ανθρώπους της εργατικής τάξης, που δεν αντέχουν την αδικία και την δολοφονία της ελευθερίας τους, αλλά και τις πραγματικές δολοφονίες από την δικτατορία προς τα παιδιά τους ,τα αδέρφια τους, τους συμπατριώτες τους.
Γιατί αυτά τα παιδιά αποφασίζουν να βγουν στους δρόμους;
Τα παιδιά αυτά στην ουσία αφήνουν τον «δρόμο» και πορείες και περνούν στον ένοπλο αγώνα κατά της εξουσίας και της δικτατορίας του Πινοσέτ. Απέναντι σε ένα τόσο σκληρό καθεστώς, δεν αρκεί μια πορεία ή μια απλή διαμαρτυρία... Πρέπει να δράσεις και να διεκδικήσεις τη ζωή σου. Ακούγεται μια φράση στο έργο που δίνει από μόνη της την απάντηση: «Να θυσιάσεις την ίδια σου την ζωή για την επανάσταση δεν αρκεί.. Πρέπει να είσαι πρόθυμος και να σκοτώσεις…»
Οι ήρωες επιλέγουν τη βία ως διέξοδο. Είναι η μόνη λύση; Εσείς πώς βλέπετε τη στάση τους;
Την βλέπω καθαρά σαν μια πράξη διεκδίκησης της ζωής τους. Στην κρατική βία δυστυχώς μόνο με έναν τρόπο μπορεί κανείς να απαντήσει: με βία... Εάν έχεις έναν δολοφόνο μπροστά σου και ξέρεις πως θα σε σκοτώσει, για να σωθείς θα προσπαθήσεις ή να του ξεφύγεις ή να του αντισταθείς με όποιον τρόπο, ώστε να σώσεις την ζωή σου και την ζωή των διπλανών σου…
Το έργο αναφέρεται σε μια περίοδο της Χιλής αρκετά χρόνια πριν. Όλα αυτά συμβαίνουν ακόμα σήμερα; Κι αν ναι, με ποιον τρόπο;
Δυστυχώς η δικτατορία, όχι μόνο της Χιλής, αλλά παγκοσμίως υπάρχει ακόμα.. Απλώς έχει αλλάξει πρόσωπο για να μην γίνονται εξεγέρσεις, όπως τότε. Βρίσκουν άλλους τρόπους για να σου απειλούν την ζωή και να σε ελέγχουν.. Φοράνε άλλες μάσκες, αυτό που κρύβεται όμως από πίσω, είναι ίδιο.
Μιλήστε μας για τους ρόλους σας και τις διαφορές τους;
Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός οπότε και οι ρόλοι που θα συναντήσουμε σε αυτό το έργο είναι διαφορετικοί. Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που οι καταστάσεις του έφτασαν εκεί που τους έφτασαν. Όλοι λοιπόν είναι διαφορετικοί, αλλά τους ενώνει ένας κοινός στόχος: ο αγώνας για την Ελευθερία.
Είναι εφικτή μια επανάσταση;
Όταν δεν θα υπάρχει άνθρωπος να σκέφτεται το "και μετά τι;", τότε ίσως υπάρξει.... Σε μια επανάσταση θα πρέπει να είσαι διαθέσιμος να τα θυσιάσεις όλα… Και πρόθυμος για να τα χάσεις όλα.. Αλλιώς με την πρώτη απειλή, θα είσαι πάλι μέσα στο κλουβί της οποίας καθημερινότητας σου. Κι ας είναι η χειρότερη.
Πώς βιώνετε εσείς ως νέος άνθρωπος τα όσα συμβαίνουν σήμερα και δη στη χώρα μας;
Σε όλη την Ευρώπη και πιθανά στις άλλες ηπείρους, ζούμε μεταμφιεσμένες δικτατορίες.. Μόνο που πια δεν είναι μια χώρα δικτατορική, αλλά ένα σύμπλεγμα χωρών, όπως η "ενωμένη Ευρώπη". Με αρχηγό σε αυτό, την πιο ισχυρή χώρα οικονομικά.. Η σύγχρονες δικτατορίες δεν λειτουργούν τόσο με όπλα, αλλά με δυνάμεις οικονομίας. Κάτι τέτοιο ζω και στη χώρα μου.. Και σαφώς σε αυτό το παιχνίδι έχουν ευθύνη και οι ηγέτες της.. Είναι συνένοχοι σε αυτόν τον "πόλεμο" κατά του ίδιου του λαού, που δυστυχώς τους εμπιστεύεται ξανά και ξανά…
Επόμενα σχέδια;
Λίγο ξεκούραση μετά από αυτή την δουλειά, θα έκανε καλό. Επίσης είναι και μια αντίσταση σε ένα σύστημα που το μόνο που σου επιτρέπει είναι να δουλεύεις ασταμάτητα, σαν δούλος δηλαδή, κι αν δεν το κάνεις είσαι στο περιθώριο… Οπότε αυτό είναι το επόμενο σχέδιο. Να σεβαστώ λίγο τον εαυτό μου.