• Buzz
  • Άρθρο
  • ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΦΕΤΟΣ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ


5.0/5 rating 1 vote

  • Ημερομηνία: Δευτέρα, 01/08/2016 11:06
  • Συντάκτης: Onlytheater
  • Κατηγορία: Άρθρο

Το πλούσιο πρόγραμμα που ετοίμασε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος με τους συνεργάτες του, κυριολεκτικά σε χρόνο ρεκόρ, έσωσε την τελευταία στιγμή το Φεστιβάλ Αθηνών.

Το Φεστιβάλ, αυτό το καλοκαίρι, άφησε το στίγμα του στην πολιτιστική ζωή της πόλης, με τις παραστάσεις του να είναι στην πλειοψηφία τους sold out, με δημιουργικές συζητήσεις που πυροδοτήθηκαν από μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής κοινότητας, ενώ κάποιες παράλληλες δράσεις προσέλκυσαν και κόσμο που μέχρι σήμερα δεν ανήκε στο κοινό του φεστιβάλ.

Καταρχάς εγκαινιάζοντας ένα κύκλο συζητήσεων, σχετικά το χαρακτήρα του Φεστιβάλ, αλλά και επιμέρους θέματα ειδικού ενδιαφέροντος για τους δημιουργούς, άνοιξε ένας υγιής διάλογος, ανάμεσα στους καλλιτέχνες και στο κοινό. Ελπίζουμε αυτή η πρωτοβουλία να συνεχιστεί και στο μέλλον και να επεκταθεί σε όλες τις τέχνες, μιας και φέτος το ενδιαφέρον στράφηκε ως επί το πλείστον στο θέατρο και στο χορό.

Οι νέοι δημιουργοί φαίνεται πως δικαίωσαν τον νέο καλλιτεχνικό διευθυντή, που τους εμπιστεύτηκε, εφόσον οι παραστάσεις τους προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του κοινού. Κάποιες μάλιστα χρειάστηκε να προσθέσουν και επιπλέον παρατάσεις.

Η Ελένη Ευθυμίου με την «Αντιγόνη» του Ανούιγ, ο Χρίστος Θεοδωρίδης και η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων που καταπιάστηκε με τη «Σφαγή των Παρισίων», του Μάρλοου- ένα έργο που σπάνια παρουσιάζεται- αλλά και ο Αλέξης Ρίγλης με τα «Τορ Girls» της Κάρολ Τσέρτσιλ, κέρδισαν τις εντυπώσεις.

Ενδιαφέρον είχε και η performance της Δανάης Θεοδωρίδου, που πειραματίστηκε σε μια νέα φόρμα, πράγμα που αποτελεί κι ένα από τα ζητούμενα του φεστιβάλ.

Η ατυχής στιγμή του φεστιβάλ σίγουρα, ήταν το ζήτημα που προέκυψε με την παράσταση του Γιάννη Καλαβριανού (Η τάξη μας). Διακόπηκε στην πρεμιέρα, για λόγους υγείας ενός εκ των ηθοποιών, δεν παίχτηκε ούτε την επομένη και δυστυχώς δεν βρέθηκαν ημερομηνίες για να επαναληφθεί.

Όσον αφορά στις μετακλήσεις το «Cold blood» της Μισέλ Αν ντε Με και του Ζακό Βαν Ντορμέλ, ήταν σίγουρα μια από τις πιο ποιητικές στιγμές της φετινής διοργάνωσης κι όσοι το είδαν, μιλούν για μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Από την άλλη το «4» του Ροντρίγκο Γκαρσία δίχασε το κοινό, και το θέμα με τα κοκοράκια που πρωταγωνιστούσαν στην παράσταση, έφερε σε αντιπαράθεση το φεστιβάλ με τις φιλοζωικές εταιρείες.

Ο Ρόμεο Καστελούτσι ήταν ένα από τα μεγάλα ονόματα που φιλοξενήθηκαν από τη διοργάνωση, αλλά μας έλειψαν κι άλλοι σημαντικοί δημιουργοί, που με το έργο τους διαμορφώνουν την ταυτότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου.

Εντυπωσιακές ήταν και οι δύο τελευταίες παραστάσεις του Φεστιβάλ, με άρωμα Ζαν Ζενέ.. Η πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα των "Παραβάν" του, σε σκηνοθεσία του σπουδαίου Δαμιανού Κωνσταντινίδη, ενθουσίασε τους θεατές και καταχειροκροτήθηκε.

Το φεστιβάλ φέτος, δεν είχε το χρόνο να καλέσει μεγάλες παραστάσεις του εξωτερικού, ευελπιστούμε όμως ότι του χρόνου θα δούμε στους χώρους της Πειραιώς, σημαντικές δημιουργίες.

Οι παράλληλες δράσεις εκπαιδευτικού χαρακτήρα, είχαν επίσης ενδιαφέρον. Θετικό ότι πολλές εξ αυτών ήταν δωρεάν και ίσως το φεστιβάλ, λαμβάνοντας υπόψη την γενικότερη οικονομική δυσπραγία, θα πρέπει να αναζητήσει τρόπους, ούτως ώστε όλα αυτά τα προγράμματα να γίνονται με ελεύθερη συμμετοχή.

Οι ανοιχτές προβολές στον κήπο του φεστιβάλ ήταν μια πρωτοβουλία, που έδωσε τη δυνατότητα στο θεατρόφιλο, αλλά κι όχι μόνο, κοινό να παρακολουθήσει ιστορικές παραστάσεις και ταινίες σε ένα πολύ δροσερό περιβάλλον και μάλιστα χωρίς εισιτήριο.

Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι οι υπάλληλοι του φεστιβάλ, διακρίνονται για την ευγένειά τους και την πρόθεση να εξυπηρετήσουν το κοινό, σε κάθε περίπτωση.

Ευελπιστούμε και του χρόνου που θα υπάρχει περισσότερος χρόνος για την οργάνωση το Φεστιβάλ Αθηνών, να επιμένει σε κόντρα των καιρών, να παράγει σημαντικό έργο.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.