• Buzz
  • THE SHOW... ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ; | ΚΡΙΤΙΚΗ
THE SHOW... ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ; | ΚΡΙΤΙΚΗ

THE SHOW... ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ; | ΚΡΙΤΙΚΗ


5.0/5 κατάταξη (28 ψήφοι)

          Ένας τηλεμαραθώνιος χορού μέχρι τελικής πτώσης, 142 ζευγάρια, 2.500 ώρες αδιάκοπης κίνησης, υπό τους εκκωφαντικούς ήχους του Mr. Killer, ένας σαδιστής παρουσιαστής, ένα χρηματικό έπαθλο, ευτελείς χορηγίες, εφτά δωρεάν γεύματα την ημέρα. Eίναι αρκετά, άραγε, για να βιώσει κάποιος την απόλυτη κτηνωδία; Το «ΤHE SHOW… ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ;», βασισμένο στην κλασική ταινία «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν», του Horace McCoy, και ενορχηστρωμένο άρτια σκηνοθετικά από τον Παντελή Δεντάκη, πιστοποιεί με τον πιο κυνικό τρόπο όλα εκείνα που ο άνθρωπος είναι διατεθειμένος να κάνει για λίγα φράγκα και λίγη εφήμερη δόξα στο γυαλί. Κόστος, ο ψυχοσωματικός ξεπεσμός του.
          Η Γκλόρια και ο Ρόμπερτ, ο Μάριο και η Τζάκυ, ο Τζο και η Ρούμπυ, η Άλις και ο Τζούλιαν είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, ο καθρέφτης της «πολιτισμένης» κοινωνίας μας, που ανήκουν στο «χορευτικό κοπάδι». Πολίτες άνεργοι, χαμηλόμισθοι, υποαπασχολούμενοι, ανίκανοι να αντιδράσουν στον εκχυδαϊσμό της ανθρώπινης ύπαρξης, συμμετέχουν σε μια ανελέητη μάχη, ξεπερνώντας συνεχώς τα όρια και τις αντοχές τους. Το μόνο που καταφέρνουν, όμως, είναι να προκαλούν θλίψη για το ζοφερό θέαμα που προσφέρουν, πάντα στον βωμό του κέρδους και της υψηλής τηλεθέασης. Η επιτυχία, άλλωστε, του show είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ολοκληρωτικό διασυρμό τους. Νικητής είναι εκείνος που θα σταθεί όρθιος προσφέροντας τη μεγαλύτερη απόλαυση και ηδονή στο αδηφάγο κοινό που εισχωρεί λαίμαργα στην κλειδαρότρυπα της αληθινής ζωής των παικτών. Κι όσο ο σαδισμός μεγαλώνει, τόσο το τηλεοπτικό προϊόν αποδίδει τα μέγιστα! Η συντριβή, είναι, πλέον, το τίμημα της σημερινής επιβίωσης σε μια κοινωνία πνευματικής και ηθικής σήψης, εκμηδένισης και εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης ύπαρξης για χάρη, φυσικά, του κέρδους.
          Καθώς οι ώρες και οι μέρες περνούν βασανιστικά, το θλιβερό body count συνεχίζεται ανελλιπώς, με τους διαγωνιζόμενους να επιβιώνουν, να συγκρούονται, να ερωτεύονται, να συζητούν, να σέρνονται, να παραληρούν, να χάνουν τα λογικά τους, άλλοι να ελπίζουν και να επιμένουν και άλλοι να εγκαταλείπουν την άνιση μάχη. Δεκάλεπτα διαλείμματα, κάθε δύο ώρες, για λίγο φαγητό και ξεκούραση. Στο ντέρμπι, σαν «άλογα» αφηνιασμένα, δεμένα μεταξύ τους, τρέχουν αδιάκοπα γύρω από την πίστα και αποβάλλονται από το παιχνίδι οι τελευταίοι και όσοι σκοντάψουν και πέσουν. Το αεικίνητο μπουλούκι υπάρχει μόνο για το τσίρκο, δεν ενδιαφέρει το παρελθόν και το μέλλον τους, ούτε καν ο νικητής. Η αξιοπρέπεια, έτσι κι αλλιώς, δεν τρώγεται και δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Ο οικειοθελής εξευτελισμός τους γίνεται το θλιβερό θέαμα του ανθρωποφάγου κοινού και η απόγνωσή τους λεία των καιροσκόπων. Ξεφτίλα και μηδενισμός στο αποκορύφωμα.
          Ο Παντελής Δεντάκης σκηνοθετεί στο Μπάγκειον μία παράσταση εμπειρία, ένα ανθρώπινο ουρλιαχτό, πάνω στο στακάτο κείμενο της Κατερίνας Παπαναστασίου. Στήνει επιτυχώς ένα Master - Puppet Show κοινωνικού κανιβαλισμού, χρησιμοποιώντας διάφορους ταξικούς χαρακτήρες, μαντρωμένους και φιμωμένους σε μια πίστα – αρένα. Ένας άνεργος νταής και η έγκυος γυναίκα του στο τέταρτο παιδί, μία φαντασμένη ντίβα και ένας κομμωτής δίχως δουλειά, ένας ηλικιωμένος ναυτικός με την αδέσμευτη σύντροφό του, ένας ντροπαλός τύπος και μία κυνική νεαρή, όλοι στο ίδιο σακί. Χωρίς κουβέντα περί οικονομίας και πολιτικής, εκθέτει απροκάλυπτα το παρακμάζον σύστημα που εκτονώνει απροκάλυπτα τα βίαια ένστικτά του κατασπαράζοντας τα ίδια του τα παιδιά.
          Στον μαγικό κόσμο του «THE SHOW.. ΠΟΣΟ ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΝ;» με τον φανταχτερό διάκοσμο και τα λαμπερά ρούχα που επιμελείται η Γιωργίνα Γερμανού, τους διεισδυτικούς φωτισμούς – videos του Αποστόλη Κουτσιανικούλη και τις μουσικές του Σωτήρη Καναρέλη, ζει και βασιλεύει ο «Παρουσιαστής» που ενσαρκώνει αριστουργηματικά ο Στέλιος Δημόπουλος. Σαδιστής, χειριστικός, κακοποιητικός, αιμοβόρος, ένας εξουσιαστής δίχως ηθικούς φραγμούς, ένας δαίμονας ψυχών που ξεπουλά τα πάντα στον βωμό της επιτυχίας. Εκμεταλλευτής του ανθρώπινου πόνου, της ανθρώπινης ανάγκης, μια χυδαία φιγούρα που απροκάλυπτα μανιπουλάρει τους ανθρώπους σαν νούμερα για την υψηλή τηλεθέαση.
          Οι ηθοποιοί – διαγωνιζόμενοι του reality, Λεωνίδας Αργυρόπουλος, Ελένη Δαφνή, Μάνθος Καλαντζής, Δημήτρης Κολλιός, Βάσια Λακουμέντα, Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη, Γιώργος Μπουφίδης και Μαργαρίτα Σάββα χορεύουν ασταμάτητα για το κοινό και είναι εντυπωσιακοί γιατί βρίσκονται σε διαρκή κίνηση από την αρχή μέχρι το φινάλε. Το εγχείρημα αυτό απαιτεί σωματική αντοχή, συγκέντρωση και ψυχικό απόθεμα. Και δε χορεύουν από ευχαρίστηση, αλλά από απελπισία και αυτό αποτυπώνεται στο βλέμμα όλων. Δε θα ξεχάσω τη στιγμή που εμφανίζονται στη πίστα εκθέτοντας τα δωράκια των χορηγών πάνω στα σώματά τους, τα οποία μετατρέπονται αυτόματα σε εμπορεύσιμους καμβάδες. Άλλοι φορώντας πάνες ακράτειας, άλλοι βαμμένοι σαν κλόουν με καλλυντικά μεγάλης εταιρείας, άλλοι επιδεικνύοντας τους γλουτούς τους εν όψει ανορθωτικής επέμβασης, άλλοι με την κοιλιά στο στόμα και σπασμένο πόδι μέσα στην ορθοπεδική μπότα, εξακολουθούν να χορεύουν μηχανικά σαν μαριονέτες, πνίγοντας την ντροπή και τον πόνο τους, γιατί το σώμα τους δεν ανήκει πλέον στους ίδιους, αλλά στο αποχαυνωμένο κοινό το οποίο επευφημεί το τέλος τους. Η Σεσίλ Μικρούτσικου έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στη διδασκαλία της κίνησης, πραγματικά.
          Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο που φωτίζει το «The Show»…εσύ πόσο αντέχεις να δεις την αλήθεια; Μία έκθεση ωμοτήτων με φρενήρεις ρυθμούς, αντικατοπτρίζει το παρόν και προϊδεάζει για το μέλλον. Είναι από εκείνες τις παραστάσεις που νιώθεις πλήρης, φεύγοντας από το θέατρο με την ελπίδα ότι ίσως κάτι αλλάξει τελικά αν δούμε πραγματικά την αλήθεια…

 


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.