ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΟΜΟΡΦΑ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 22/01/2016 17:13
O Στράτος Λύκος παρουσιάζει ένα "παιχνίδι" που ακροβατεί ανάμεσα στο φυσικό και το μεταφυσικό και μας εύχεται με σαρδόνιο χαμόγελο: HAPPY ΝΤΕΘ DAY.
- Τι είναι το HAPPY ΝΤΕΘ DAY;
Είναι η πιο δυσκολη ερώτηση που μπορείς να μου κάνεις. Αυτό που μπορώ να σου πω, είναι ότι πρόκειται για ένα "παιχνίδι" που τις περισσότερες φορές ακροβατεί ανάμεσα στο φυσικό και το μεταφυσικό. Όλα ξεκινούν σ´ ένα πάρτυ γενεθλίων. Τρεις ήρωες γίνονται μάρτυρες σ´ ένα φόνο και καλούνται να λύσουν το μυστήριο, με μοναδικό τους στοιχείο, ένα γράμμα που έχει αφήσει ο δολοφόνος. Τους καλεί να πάνε σ´ ένα σπίτι, στη μέση του πουθενά, για να βρουν απαντήσεις. Αλλά αυτό που δεν έχουν υπολογίσει, είναι ότι σ´ αυτό το φαινομενικά εγκαταλελειμμένο σπίτι μπορεί και να μην είναι μόνοι τους.
- Πώς το εμπνευστήκατε;
Θα σου πω την αλήθεια. Ήμουν στη Θεσσαλονίκη κι είχα πάει με την παρέα μου να παίξω σ´ αυτά τα δωμάτια απόδρασης, που πρέπει να λύσεις κάποιους γρίφους, για να βγεις. Και ουσιαστικά αυτό το παιχνίδι με τους γρίφους, ήταν η βάση για να γραφτεί αυτή η παράσταση.
- Ο τίτλος έχει μια ειρωνεία, το μαύρο χιούμορ χαρακτηρίζει την παράστασή σας;
Πιστεύω ότι όταν οι άνθρωποι φτάνουν σε συνθήκες "απόλυτου τρόμου" οι αντιδράσεις τους για κάποιους, μπορεί να είναι πολύ αστείες. Αυτό, ναι, είναι μαύρο χιούμορ. Θέλω να πιστεύω ότι η παράσταση διαθέτει αρκετό.
- Παίζετε στην παράσταση. Μιλήστε μας για το ρόλο σας.
Εγώ είμαι ο Κάντυ, ο αδερφός του θύματος. Αλλά επειδή μπλέκονται πολύ οι ιστορίες των ηρώων, θα ήθελα να μην αποκαλύψω περισσότερα.
- Πώς αισθάνεστε να παίζετε έναν χαρακτήρα που έχετε εσείς δημιουργήσει;
Περίεργα. Να σου πω την αλήθεια όταν το έγραφα δεν ήξερα ποιον να πρωτοκάνω. Κι ακόμη δεν έχω καταλήξει ποιος ρόλος μ´ αρέσει περισσότερο.
- Τι διαμείβεται τελικά σε αυτό το ανορθόδοξο πάρτυ;
Είναι ένα τεστ αντοχής. Όταν σε πιέζει ο χρόνος και το στοιχείο του φόβου έχει πάρει πια τον πρωταγωνιστικό ρόλο, το θέμα είναι για πόσο ακόμα θ´ αντέξεις να υπερασπίζεσαι τα ίδια σου τα μυστικά. Σου ακούγεται βαρύγδουπο, αλλά ούτε καν!
- Το κοινό συμμετέχει στη λύση του μυστηρίου;
Το κοινό κρίνει τα πάντα. Στα μέσα της παράστασης κι όταν όλα δείχνουν να φτάνουν σε αδιέξοδο το κοινό αποφασίζει τι θα γίνει παρακάτω κι εμείς απλά ακολουθούμε.
- Αναλαμβάνετε και τη συγγραφή και τη σκηνοθέσια και παίζετε έναν από τους ρόλους. Πώς οδηγηθήκατε σε αυτή την απόφαση;
Το έχω ξανακάνει. Το έκανα και πέρσι στο θέατρο Κιβωτός με το ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΕΞ ΑΜΕΛΕΙΑΣ. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω, αλλά όταν γράφω κάτι το έχω πολύ ολοκληρωμένο στο κεφάλι μου και μου είναι πολύ πιο εύκολο.
- Ως νέος άνθρωπος, πώς βλέπετε σήμερα τα πράγματα στο θέατρο;
Θα προτιμούσα να μη μιζεριάσουμε τώρα. Τρομακτικά, αλλά όμορφα. Όλη αυτή η αγχωτική κατάσταση που επικρατεί κάποιες φορές λειτουργεί κι ευεργετικά. Εμένα τουλάχιστον οι οποιεσδήποτε αναποδιές μου δίνουν ενέσεις αυτοπεποίθησης.
- Τι άλλο κάνετε αυτό το χειμώνα;
Με πολύ μεγάλη χαρά σου λέω ότι είμαι στο θέατρο Ιλίσια, Τετάρτη με Κυριακή στο καινούργιο έργο της Δήμητρας Παπαδοπούλου ΜΑΝΑ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ σε σκηνοθεσία του πολύ αγαπημένου μου Φωκά Ευαγγελινού.
- Ένα μεγάλο σας όνειρο...
Θα σου πω κάτι κλισέ, αλλά το πιστεύω. Δεν κάνω όνειρα. Βασικά φοβάμαι λίγο να κάνω. Ό,τι έρθει, είτε καλό είτε κακό, είναι καλοδεχούμενο.