• Buzz
  • "ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ"

"ΣΤΟΥΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ, ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ"


4.9/5 κατάταξη (7 ψήφοι)

Ο Αιμίλιος Χειλάκης, πιστεύει πως ταρτουφισμός σήμερα, δεν βρίσκεται τόσο στην πολιτική - εκεί υπάρχει κυβίστηση - όσο στους ψηφοφόρους.

- Γιατί επέλεξες φέτος, τον ΤΑΡΤΟΥΦΟ του Μολιέρου, στο "Κιβωτός";

Αυτή είναι η πιο δύσκολη ερώτηση που μπορείς να μου κάνεις. Είναι πολλοί οι λόγοι που αποφασίζεις να ασχοληθείς με ένα έργο. Ευτυχώς – να σου πω την αλήθεια- που δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί αυτό σημαίνει ότι είμαι αφοσιωμένος στην ίδια την παράσταση και όχι στους λόγους που αποφάσισα να την κάνω.

- Έχεις μεταφέρει τον σκηνικό χρόνο του έργου;

Δεν έχω μεταφέρει το έργο στο σήμερα, αλλά δεν το έχω αφήσει και στην εποχή του. Άλλωστε είναι ένα έργο μασκών. Επειδή βοηθάει αυτή η μάσκα της εξωτερικής εμφάνισης, την κρατήσαμε με τον Μάνωλη Δούνια, (με τον οποίο συνσκηνοθετούμε), σαν μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα «μυστικό». Είναι μια παράσταση φόρμας και στον λόγο, που είναι δεκαπεντασύλλαβος, και στην κίνηση και στην εξωτερική εμφάνιση, που δηλώνει μια εικόνα ευμάρειας. Μια εικόνα όμως που εύκολα διαβάλλεται και καταστρέφεται.

- Ο Ταρτούφος τελικά είναι θύτης ή θύμα;

«Ταρτούφος ή ο απατεώνας», είναι ο τίτλος του Μολιέρου. Εμείς ονομάσαμε την παράσταση «Ταρτούφος ή οι απατεώνες». Η πρότασή μας με τον Μανώλη Δούνια, είναι ότι ίσως στην οικογένεια του Οργκόν, είναι όλοι πολύ σκληροί, για να αφήσουν κάποιον να πάρει τα κεκτημένα τους. Στην ουσία ο Ταρτούφος είναι ένας μικροαπατεώνας που πέφτει στον λάκκο των λεόντων.

- Ο ταρτουφισμός είναι προϊόν μιας κοινωνικής διαδικασίας ή ένα ελάττωμα σύμφυτο της ανθρώπινης ύπαρξης;

Υποκρισία υπήρχε παντού και πάντα (είτε θρησκευτική είτε πολιτική), είναι σύννομη προς τον κοινωνικό αστικό ιστό, που εξυφαίνεται από το τέλος των ελληνιστικών χρόνων, είναι σύννομη με τον δυτικό άνθρωπο. Και η υποκρισία αυτή, ορίζεται αυτό το τρίπτυχο «Πατρίς - Θρησκεία –Οικογένεια». Δεν είναι όμως το τρίπτυχο το πρόβλημα, αλλά η λάθος χρήση του, που έχει βασανίσει τον δυτικό άνθρωπο, τα τελευταία 2500 χρόνια. Ο ταρτουφισμός είναι η προσπάθεια των ανθρώπων να κρύψουν τις πραγματικές αιτίες των πράξεων τους ή να τις συγκαλύψουν πίσω από έναν «ιερό» σκοπό που «αγιάζει τα μέσα».

- Πού πιστεύεις ότι σήμερα απαντάται ο ταρτουφισμός;

Ταρτουφισμός σήμερα δεν βρίσκεται τόσο στην πολιτική - εκεί υπάρχει κυβίστηση. Περισσότερο στους ψηφοφόρους τον βλέπεις, παρά στους κυβερνώντες. Ο ταρτουφισμός έχει να κάνει με το φόβο να πάρει κάποιος, κανονική θέση. Ο λόγος που τα τελευταία χρόνια κάνω θέατρο πολιτικό , ας το πούμε, ή μάλλον πολιτειακό, είναι γιατί πιστεύω ότι πρέπει να ανακαλύψουμε καταρχάς τη θέση μας στην κοινωνία που ονειρευόμαστε, αρκεί να ξέρουμε ποιοι είμαστε και πού βρισκόμαστε.

- Πώς βλέπεις τα όσα συμβαίνουν τελευταία στο χώρο του πολιτισμού;

Η αμηχανία της εποχής, το ίδιον της εποχής μας, εκφράζεται μέσα σε όλα αυτά. Κάποια στιγμή, όλη αυτή η κατάσταση θα είχε και την κορύφωσή της. Δεν είναι τόσο τα γεγονότα όμως, αλλά οι αφορμές που οδηγούν σε αυτά. Είμαστε έτοιμοι να πλακωθούμε ως έθνος, ανά πάσα ώρα και στιγμή κι έτσι αυτά τα γεγονότα, μπορεί να γίνονται μεγάλα θέματα. Κινδυνεύω πάλι να θεωρηθώ σταλινικός, όμως ξέρεις, έχουμε ένα πρόβλημα: στον βωμό του «κοινωνισμού» έχουμε - ή δημιουργούμε καλύτερα- Ιφιγένειες κι αποδιοπομπαίους τράγους.
Έτσι εκδιώκονται άνθρωποι, που επιτελούν έργο πολιτιστικό, απλώς και μόνο για να έρθουν άλλοι στη θέση τους. Αυτό συμβαίνει γενικώς, και στο θέατρο φυσικά. Κρίμα, δεν είναι αυτή η Αριστερά που ευαγγελιστήκαμε..

- Ποια η γνώμη σου για την παράσταση στο Εθνικό;

Να ένα γεγονός, ατυχές κατά τη γνώμη μου, που πήρε τεράστια δημοσιότητα, λες και υπάρχει επιτροπή λογοκρισίας. Το ότι κατέβηκε η παράσταση είναι μια λάθος απόφαση, όχι μια θεσμική λειτουργία. Λογοκρισία ασκούσαν όσοι φώναζαν να κατεβεί η παράσταση.

- Μετά τον ΤΑΡΤΟΥΦΟ τι ετοιμάζεις στο Κιβωτός;

Οι παραστάσεις του ΤΑΡΤΟΥΦΟΥ είναι προγραμματισμένες μέχρι τις 20 Μαρτίου και μετά θα επαναλάβουμε το «ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΛΕΤ» κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Παράλληλα συμπλέουμε με την «ΓΚΑΜΠΥ» της Κίρκης Καραλή, μια παράσταση που είναι της αισθητικής μας και μιλάει για μια ιστορία, που ανήκει στην δική μας ωραία Αθήνα.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.