ΣΤΟΝ ΜΑΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΓΚΑΜΠΥ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 10/11/2015 18:07
Η Κίρκη Καραλή έχει συνειδητοποιήσει ότι μια ζωή δεν χωράει σε μια παράσταση και έτσι, με έναν μπρεχτικό τρόπο στη σκηνοθεσία της, μας προσφέρει κομμάτια της πολυκύμαντης διαδρομής αυτής της γυναίκας που δεν ήθελε να ζήσει με συμβάσεις και επέλεξε συνειδητά να γίνει πόρνη.
Τρεις ηθοποιοί μοιράζονται το ρόλο της Γκάμπυ, αντιπροσωπεύοντας ο καθένας μια διαφορετική ηλικία και περίοδο. Αυτές οι τρεις προσωπικότητες συνδιαλέγονται μεταξύ τους και ζουν αρμονικά. Η μόνη ουσιαστική επικοινωνία της Γκάμπυ είναι με τους άλλους της εαυτούς κι αυτή η επιλογή τονίζει τη μοναξιά αυτού του πλάσματος. Μια μοναξιά, όμως, που την αποφάσισε η ίδια και την τίμησε. Το να αντιταχθείς στο σύστημα είναι μοναχικός δρόμος κι όσοι τον παίρνουν, πρέπει να ξέρουν να τον ζήσουν με κέφι. Η Γκάμπυ, ως φαίνεται, είχε αυτό το χάρισμα.
Τα πέντε αγόρια που συντροφεύουν την κεντρική ηρωίδα αλλάζουν συνεχώς ρόλους, δημιουργώντας ένα γαϊτανάκι ανθρώπων που πέρασαν από τη ζωή της, ενώ παράλληλα, με αυτοσχεδιασμούς που θυμίζουν παιδικό παιχνίδι μας, ταξιδεύουν σε τόπους και χρόνους. Αυτό το «παιχνίδι» που στήνεται στην κάμαρα της Γκάμπυ είναι απόλυτα ταιριαστό στην ψυχή και την ιδιοσυγκρασία αυτής της παράξενης ύπαρξης, που ήξερε να απολαμβάνει τη ζωή με όλη τη σοβαρότητα και την ανεμελιά που έχουν τα παιδιά.
Οι τρεις ηθοποιοί δίνουν ένα διαφορικό στίγμα στην κάθε φάση της ηρωίδας: η βαθιά ευαισθησία του Άγγελου Παπαδημητρίου, ο ερωτισμός της Γωγώς Μπρέμπου και η αφέλεια της Λίλας Μπακλέση, συνθέτουν ένα ολοκληρωμένο πορτρέτο της Γκάμπυ, που λίγο πριν πεθάνει έγραψε τη φράση: «Μείνετε ευαίσθητοι». Εκείνη τα κατάφερε κι η παράσταση εμπνέεται από την ευαισθησία και το χιούμορ αυτού του μοναδικού πλάσματος και μας δείχνει τον τρόπο.
Παράλληλα, μέσα από νύξεις, αλλά και τραγούδια που φτάνουν στο μικρό δωμάτιο της Γκάμπυ, η παράσταση διατρέχει στην Ιστορία της Ελλάδας, μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που μπορούσε να βλέπει τα πράγματα διαφορετικά.
Η Κίρκη Καραλή πολύ έξυπνα αποφεύγει να στήσει επί σκηνής σεξουαλικές περιπτύξεις, αλλά εικονοποιεί με χορογραφίες την ερωτική ζωή της Γκάμπυ, προσδίδοντας μια ποιητική διάσταση στον έρωτα. Η Γκάμπυ άλλωστε, αν και έπαιρνε χρήματα για τις υπηρεσίες της, δεν εξευτέλισε ποτέ την έννοια της επαφής, αντίθετα χάριζε στον καθένα ένα πολύ βαθύ κομμάτι της, γι’ αυτό και «Κανείς δεν μπορούσε να τη χορτάσει», όπως λέγεται.