'ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ - MAKING MOVIES' ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟ ΦΩΣ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 02/11/2015 11:00
O Ορέστης Τρίκας είναι ένας από τους ήρωες που αναζητούν το φως στο έργο του Γ. Ηλιόπουλου ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ - MAKING MOVIES που ανεβαίνει 11/11, σε σκηνοθεσία Θ. Βουρνά στο Cartel.
- Συμμετέχεις στην παράσταση ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ - MAKING MOVIES… Τι αναζητούν οι ήρωες του έργου;
Πρόκειται για εννέα μονόλογους, εννέα ανθρώπους που τους ξέρουμε καλά, τους βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, ανθρώπους τις διπλανής πόρτας, που θέλουν, ελπίζουν, και αποζητούν τη λύτρωση, άσχετα αν για κάποιους τελικά, δεν θα έρθει ποτέ.
Στο έργο, οι ηθοποιοί παίρνουμε μια κάμερα και όταν δεν συμμετέχουμε στην ιστορία, γινόμαστε εμείς σκηνοθέτες. Επιλέγουμε πλάνα, κάδρα, γωνίες λήψεις και δίνουμε μια ακόμα υποκειμενική μάτια πάνω στα δρώμενα της σκηνής.
Ο θεατής παρακολουθεί, κοιτώντας σαν μέσα από μια κλειδαρότρυπα, τον ήρωα που πάσχει και παλεύει να συνδεθεί … Έχει την ανάγκη να τον ακούσουν και να ακούσει και ο ίδιος τον εαυτό του για να καταλάβει, να μάθει και πολλές φορές να ανακαλύψει το άγνωστο, που είναι τελικά γνωστό. Συνειδητοποιεί τους φόβους του και αγκαλιάζει τις βαθύτερες σκέψεις του που ψάχνουν να βρουν το δικό τους φως μέσα στο σκοτάδι.
- Πώς συνδέονται μεταξύ τους οι διαφορετικές αφηγήσεις;
Ο άξονας που κινούνται και οι εννέα ιστορίες, έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση, με την ανάγκη του ανθρώπου να αγαπήσει, αν θες, το άσπρο και το μαύρο που έχει μέσα του, να έρθει σε αρμονία το yin και το yang του. Ο κάθε ήρωας λοιπόν, θα καταθέσει την ιστορία του και θα αφεθεί στην κρίση του κοινού, με απώτερο σκοπό την ενεργοποίησή του.
- Οι δικοί σου ήρωες, τι ιστορίες κουβαλούν;
Στην παράσταση κάνω τρεις μονολόγους, τρεις τελείως διαφορετικούς χαρακτήρες: έναν στυγνό διευθυντή σε μια πολυεθνική εταιρία που δεν μπορεί να συνδεθεί συναισθηματικά με τίποτα και με κανέναν, πάρα μόνο με την καριέρα του, έχει βολευτεί στην «δερμάτινη πολυθρόνα» του και η μόνη του χαρά, είναι να στήνει επικίνδυνα παιχνίδια- παγίδες σε όσους φαντάζεται ότι μπορεί να του πάρουν τη θέση. Έναν άνθρωπο που μια ζωή ήταν το «καλό παιδί», για τους άλλους …
Ο πραγματικός εαυτός του όμως, πού βρίσκεται; Είναι κρυμμένος κάπου μέσα του βαθειά και ουρλιάζει για βοήθεια, θέλει να βγει, να ζήσει και να πάρει το μερίδιο ζωής που του έχουν στερήσει και που δικαιωματικά του αναλογεί.
Επίσης κάνω έναν παραμυθά που του αρέσει να φτιάχνει ιστορίες, όμορφες και πιστευτές και ίσως τελικά να είναι αυτός, που δένει τα εννέα κομμάτια του παζλ αυτής της παράστασης
- Τελικά τι μπορούμε να ανακαλύψουμε στο σκοτάδι;
Στο σκοτάδι τελικά, αυτό που ανακαλύπτουμε είναι το φως και μέσα από το φως το σκοτάδι, αφού χωρίς το ένα δεν μπορεί να υπάρξει το άλλο … Στο σκοτάδι αναγνωρίζουμε και καταπολεμάμε τους φόβους μας, τις ανασφάλειές μας , τα θέλω μας …
Στο σκοτάδι βρίσκεται η σκέψη, η καθαρή σκέψη και με το να μάθουμε να τη χρησιμοποιήσουμε, μπορούμε να βγούμε από αυτό.
- Τι άλλο θα κάνεις φέτος το χειμώνα;
Παίζω στην παράσταση ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΣ σε κείμενο και σκηνοθεσία Κέλλυς Σταμουλάκη, με τους Τάσο Χαλκιά, Κωνσταντίνα, Μελίνα Κανά, Δημήτρη Σταματελόπουλο, Νίκη Γρανά και 15 ακόμα ηθοποιούς που παίζουν τραγουδούν χορεύουν σε ένα υπερθέαμα για μικρούς και μεγάλους. Και επίσης για δεύτερη χρονιά διδάσκω στην Ανώτερη Δραματική σχολή Μαίρη Βογιατζή Τράγκα.
- Ως νέο άνθρωπο, τι σε προβληματίζει στο θέατρο σήμερα;
Η κατάσταση είναι ανησυχητική ως προς το οικονομικό κομμάτι μιας και η κρίση έχει εδραιωθεί και μας έχει ρημάξει, αλλά όμως είναι και ελπιδοφόρα και γεμάτη πάθος, δημιουργία, φαντασία, θέληση, αφοσίωση και ταλέντο από τους ανθρώπους που το υπηρετούν.
- Ένα μεγάλο σου όνειρο;
Να ζήσω μια ζωή γεμάτη!