Ο, ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 27/11/2015 16:04
Δεν είναι καθόλου νέα μόδα το «κουτί» στις θεατρικές παραστάσεις, ή αλλιώς η ελεύθερη συνεισφορά. Τουναντίον η ιστορία του κουτιού ή το καπέλου, όπως το έλεγαν παλιότερα, μετράει πολλούς αιώνες, μας πηγαίνει σε εποχές που οι ηθοποιοί ανήκαν στο «περιθώριο», γυρνούσαν πλάνητες, εκτός από την αγάπη τους για την τέχνη τους, δεν είχαν κανενός άλλου είδους προστασία, ενώ φυσικά κανένα κράτος και καμία εξουσία δεν αποδεχόταν αυτή την ελεύθερη τέχνη, που μιλάει ανοιχτά και αφυπνίζει το μυαλό και τις συνειδήσεις.
Αν εξαιρέσουμε το θέμα του περιθωρίου, όλα τα άλλα, όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς, είναι φαινόμενα που επανέρχονται σήμερα. Κι ενώ το θέατρο γνωρίζει «άνθηση» όσο αφορά στην ποσότητα, αλλά και στην ποιότητα των παραστάσεων, συμβαίνει το εξής παράδοξο: το κοινό αυξάνεται, αλλά τα έσοδα μειώνονται, μέχρι που δεν υπάρχουν καθόλου.
Γι’ αυτό το λόγο πολλές ομάδες, όχι μόνο νέων ανθρώπων, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά και καλλιτεχνών που έχουν πορεία στο χώρο, καταφεύγουν στη λύση του «κουτιού». Γιατί;
Πρώτον, έτσι γλιτώνουν την φορολογία, που για τα μικρά θέατρα είναι δυσβάσταχτη και σίγουρα άδικη, μιας και μια τόσο μεγάλη παρακράτηση από τα ελάχιστα έσοδά τους, καθιστά τη λειτουργία των μικρών χώρων, από προβληματική έως αδύνατη. Ένα θέατρο, ας πούμε, 50 θέσεων, ακόμα κι αν είναι γεμάτο, όχι μόνο δεν μπορεί να έχει τεράστια κέρδη, αλλά δεν μπορεί καν αποπληρώσει τα έξοδα παραγωγής.
Δεύτερον οι ομάδες που επιλέγουν το «κουτί» αποφεύγουν την ασφάλιση, γιατί αφού δεν αμείβονται, δεν θεωρούνται εργαζόμενοι, άρα δεν χρειάζεται να κολλούν ένσημα. Πραγματικά, δεν ξέρω καμιά και κανέναν εργαζόμενο ηθοποιό, που δεν έχει ανάγκη τα ένσημα, όμως σε πολλές περιπτώσεις, είναι αδύνατον αυτό το ποσό να καταβληθεί.
Σε άλλες πάλι τα έσοδα επαρκούν μόνο για την καταβολή των ενσήμων και από εκεί και πέρα οι εργαζόμενοι ηθοποιοί δεν παίρνουν ούτε καν τα μεταφορικά τους.
Τρίτον, σε αρκετές περιπτώσεις δεν χρειάζεται να πληρώσουν πνευματικά δικαιώματα (αν έχει το έργο που έχουν επιλέξει).
Υπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, οι θίασοι που επιλέγουν την ελεύθερη συνεισφορά, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να βγάλουν «ένα μεροκάματο», για να το πούμε απλά. Επιπλέον, αφού το κράτος έχει απαξιώσει σε τέτοιο βαθμό τον πολιτισμό, η επιλογή αυτή είναι και μια θέση: οι καλλιτέχνες επιλέγουν να κάνουν αυτό που αγαπούν εντελώς ελεύθερα και δωρεάν, αφού ούτως ή άλλως δωρεάν δουλεύουν.