ΟΡΕΣΤΗΣ ΤΖΙΟΒΑΣ: "ΟΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ"
- Ημερομηνία: Πέμπτη, 12/01/2017 13:45
Ο Ορέστης Τζιόβας συμπρωταγωνιστεί με την Π. Βλαντή και τον Κ. Ραντάνοφ, στο «Βασίλειο της γης», που σκηνοθετεί η Ιόλη Ανδρεάδη, στο Olvio.
- Το «Βασίλειο της γης» είναι ένα από τα λιγότερα γνωστά έργα του Τένεσσι Ουίλλιαμς. Τι συμβαίνει σε αυτό και ποιο το βασικό θέμα που πραγματεύεται;
Η επιφάνεια του έργου έχει να κάνει με ένα νιόπαντρο ζευγάρι -έχουν παντρευτεί πριν από δυο μέρες- που καταφτάνει σε μια περιοχή του Μισσισιπή, όπου βρίσκεται το σπίτι της μητέρας του άντρα, του Λοτ. Εκεί οι καιρικές συνθήκες είναι δύσκολες, το ποτάμι είναι έτοιμο να πλημμυρίσει- αυτή η επικείμενη καταστροφή είναι σημαντικό στοιχείο του έργου. Στο σπίτι όμως βρίσκεται και ο ετεροθαλής αδερφός του Λοτ, ο Τσικ. Υπάρχει μεταξύ τους μια σχέση έντονη, μια διαμάχη για το σπίτι, που έχει και νομική προέκταση. Όμως στην πραγματικότητα μέσα από αυτή τη διεκδίκηση, το έργο μιλάει για τα πιο βαθιά υπαρξιακά θέματα του ανθρώπου: από πού καταγόμαστε, τι έχει σημασία στη ζωή, τι θέλουμε να πετύχουμε;
- Ποια είναι η βασική αιτία της διαμάχης των δύο αδερφών;
Ο ρατσισμός, κοινωνικός και φυλετικός. Ο ένας αδερφός, ο Τσικ, είναι πιο γήινος. Τα όνομά του παραπέμπει στο κοτόπουλο (chicken), αλλά έχει πάρει αυτό το παρατσούκλι για λόγους επιβίωσης. Ο Λoτ είναι πιο αέρινος. Μεταξύ τους υπάρχει ταξική διαφορά, αλλά και φυλετική, γιατί ο Τσικ έχει νέγρικο αίμα στις φλέβες του. Εκείνη την εποχή υπήρχε έντονος ρατσισμός στην Αμερική. Ο Ουίλλιαμς μιλάει για θέματα που δεν άγγιζαν εκείνη την περίοδο: την ομοφυλοφιλία, τη θυσία της Νότιας Αμερικής, για πράγματα που δεν ανεχόταν η κοινωνία τότε, γι’ αυτό και θάφτηκε από τους κριτικούς της εποχής. Όμως είναι ένα πραγματικό αριστούργημα, πολύ σκληρό και διαχρονικό, όπως όλα τα μεγάλα έργα.
- Έχετε διατηρήσει την εποχή στην παράσταση;
Έχουμε κρατήσει την ατμόσφαιρα της εποχής, αλλά επειδή το έργο αυτό είναι διαχρονικό, δεν χρειάζεται να το μεταφέρεις κάπου, ο θεατής κάνει από μόνος τις αναγωγές. Το σκηνικό είναι αφαιρετικό, μόνο τα κοστούμια κρατούν το πνεύμα ακριβώς. Γενικά η παράσταση έχει έναν άχρονο χαρακτήρα που πιστεύω ότι του ταιριάζει απόλυτα.
- Ο Λοτ, που ερμηνεύεις εσύ, τι θέματα καλείται να διαχειριστεί μέσα σε αυτή την ιστορία;
Είναι ένας άνθρωπος παθιασμένος με τη μητέρα του, την κουβαλάει πάντα μαζί του. Ακόμα και η γυναίκα του μοιάζει με τη μητέρα του. Έχει μια επίφαση καλής ανατροφής και εκδηλώνει μια συμπεριφορά ανώτερη. Μοιάζει σαν να μην πήρε τη ζωή πραγματικά στα χέρια του ποτέ. Όμως είναι ένα άτομο ασθενές, σωματικά και ψυχολογικά, που οδεύει προς το θάνατο. Θυμίζει τους ήρωες του Ουίλλιαμς, που συναντάμε στα πιο γνωστά του έργα, ενώ οι άλλοι δύο είναι πιο πραγματικά όντα.
- Ποιο είναι τελικά το βασίλειο της γης;
Είναι σαν να λέμε το βασίλειο της ζούγκλας. Ο Ουίλλιαμς δείχνει πώς επιβιώνουν αυτά τα όντα, πώς τοποθετούνται ο ένας απέναντι στον άλλον. Το βασικό θέμα είναι η επιβίωση. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πρωταγωνιστεί. Λέει μέσα στο έργο: «Όταν οι άνθρωποι είναι απελπισμένοι, σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους». Επίσης υπάρχει έντονα το φυσικό στοιχείο με την πλημμύρα: κάτι βράζει κι είναι έτοιμο να εκραγεί αν πάσα ώρα και στιγμή. Αυτό δημιουργεί μια ανάγκη για λύτρωση και σωτηρία και στους ήρωες και στους θεατές.
- Οι ήρωες βρίσκουν τη λύτρωση;
Δεν ξέρω, αν γενικώς ο άνθρωπος βρίσκει λύτρωση, ούτε ο συγγραφέας το δηλώνει ξεκάθαρα. Τα μεγάλα έργα σου δίνουν ερωτήματα κι όχι απαντήσεις.
- Η γυναίκα ανάμεσά τους τι ρόλο παίζει;
Μπορείς να πεις ότι παίζει το ρόλο του κοινού. Σε κάνει να σκεφτείς τι πρέπει να διαλέξεις. Οι δύο άντρες τη χρησιμοποιούν στη διαμάχη τους, περισσότερο ίσως ο Λοτ. Η γυναίκα φωτίζει τα φιλοσοφικά ερωτήματα του συγγραφέα και κατ’ επέκταση όλων μας.