• Προτάσεις
  • ΟΛΟΙ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ
ΟΛΟΙ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ

ΟΛΟΙ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ. ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ


4.5/5 κατάταξη (2 ψήφοι)

Την Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου ο Τεχνοχώρος Cartel άνοιξε ξανά τις πόρτες του στο κοινό με την παράσταση "Περιμένοντας τον Γκοντό". 

Ο Βλαδίμηρος (Βασίλης Μπισμπίκης), ο Εστραγκόν (Παναγιώτης Σούλης), ο Πότζο (Γιώργος Γεροντιδάκης), ο Λάκι (Στέλιος Τυριακίδης) και το Αγόρι (Κατερίνα Σιώζου), έδωσαν σάρκα και οστά, στο πιο σημαντικό έργο του Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα, βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1969), Σάμιουελ Μπέκετ.

Χωρίς να χάνονται στιγμή, μέσα στην παραληρηματική και αινιγματική γλώσσα του συγγραφέα, συνεπαίρνουν τους θεατές σε ένα ταξίδι που μοιάζει παράλογο, αλλά έχει λογική. 

«Όλοι γεννιόμαστε τρελοί. Μερικοί παραμένουν», ακούγεται στην παράσταση. 

Στο ιδανικότερο σκηνικό αναμονής του Γκοντό, στον Tεχνοχώρο Cartel,  η ευρηματική και εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Νίκου Καραγέωργου, αναδεικνύει την αξία της φιλίας, τη σημασία της πίστης,  την έννοια της ελπίδας, μιλάει για την αρρώστια της εξουσίας, τη σχέση δυνατού και αδύναμου και την αναμονή, που μπορεί να μετατρέψει το πέρασμα του χρόνου σε εφιάλτη και την ύπαρξη σε ένα μεγάλο ερωτηματικό.

Βλαδίμηρος και Εστραγκόν, συνέχεια κάποιον περιμένουν. Κάτι περιμένουν να συμβεί. Ένα μοναδικό δέντρο στον έρημο δρόμο και το φεγγάρι, είναι ο κόσμος τους. Ένας άδικος, σκληρός κόσμος. Και αυτοί περιμένουν. Και σκέφτονται, συζητούν, φιλοσοφούν, μαλώνουν, παίζουν, κινούνται, ρωτούν και ξαναρωτούν. Αδιέξοδο.

«Θα πάψετε επιτέλους να με βασανίζετε με τον καταραμένο τον χρόνο σας! Είναι απάνθρωπο! Πότε! Πότε! Μια μέρα! Δεν σας φτάνει αυτό; Μια μέρα σαν τις άλλες, μια μέρα μουγγάθηκα, μια μέρα τυφλώθηκα, μια μέρα θα κουφαθούμε, μια μέρα γεννηθήκαμε, μια μέρα θα πεθάνουμε, την ίδια μέρα, την ίδια ώρα, την ίδια στιγμή, δε σας φτάνει αυτό; Ξεγεννάνε καβάλα σ' ένα τάφο, αστράφτει το φως μια στιγμή, κι ύστερα πάλι σκοτάδι», φωνάζει ο τυφλός Πότζο, ανεβασμένος στους ώμους του μουγγού Λάκι. 

Και μετά θα έρθει το Αγόρι που κρατά στα χέρια του την ανθρωπότητα, σαν ένα φουσκωτό μπαλόνι, να δεχθεί κι άλλες ερωτήσεις. Υπαρξιακές αναζητήσεις, σ' ένα σκοτάδι που θέλει να γίνει φως.

Η παράσταση δίνει την ευκαιρία στο θεατή να έχει ένα ραντεβού με τον εαυτό του, να κάνει μία ενδοσκόπηση, αυτοκριτική, να δει αν είναι ευτυχισμένος, να μάθει ποιος είναι και ποια είναι η σχέση του με το χρόνο, αλλά και η θέση του μέσα σε αυτόν.

Δύο μέρες και ο Γκοντό δεν έχει έρθει… Ή μήπως ήρθε;

Δείτε την παράσταση κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, στις 9μ.μ., μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου 2015 (εκτός της Κυριακής των εκλογών).


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.