ΟΙ 'ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΤΘΙΔΩΝ'
- Ημερομηνία: Σάββατο, 28/04/2018 19:00
Yπάρχουν άραγε τραγούδια, που κάποιος συνθέτει... σαν αυτοψυχανάλυση-εξομολόγηση;. Που τα κρατά κρυμμένα για χρόνια και καταφεύγει σ αυτά, παίζοντάς τα εγωιστικά, μόνο στον εαυτό του, για να του χαρίζουν γαλήνη και ηρεμία μετά την έντονη συγκίνηση τους;
Ναι υπάρχουν! Μου το απεκάλυψε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.
Κατάλαβα τι εννοούσε, όταν τα άκουσα. Οι «Μπαλάντες της οδού Ατθίδων» είναι ένας κύκλος τραγουδιών, βγαλμένος από την αγάπη του για την ποίηση του Διονύση Καψάλη.
Ιδανικός ερμηνευτής τους ο Γιώργος Φλωράκης.
Ο συνθέτης τον χαρακτηρίζει ''σπάνια περίπτωση στην ελληνική μουσική, ως μουσικότητα, ερμηνεία, καλλιέργεια και ως ήθος.''
Πρόκειται για μια παραγωγή χειροποίητη, όπου ο Παπαδημητρίου παίζει όλα τα όργανα και τον ηχογραφεί ο Φλωράκης. Το εξώφυλλο είναι του σημαντικού ζωγράφου Βαγγέλη Ρήνα.
''Στον δίσκο αυτόν -μου λέει- δεν υπάρχει μη καλλιτεχνική ή υστερόβουλη σκέψη. Σχεδόν σε κάθε παραγωγή που έζησα στο παρελθόν, κάτι τέτοιο, πάντα, υπήρχε. Κάτι που έπρεπε να ξορκίσω με «τρίπλες», προκειμένου να κρατήσω όρθια την ειλικρίνεια της ηθικής πράξης, που λέγεται δισκογραφική έκδοση.
Στίχοι αληθινών αισθημάτων, ακριβών συγκινήσεων, υψηλής στιχουργικής που απευθύνονται σε ευαίσθητους ακροατές . Η σύγχρονη ζωή, η τόσο συκοφαντημένη, η πόλη μας, επίσης συκοφαντημένη, καταγράφονται μετουσιώνονται σε ποίηση και δικαιώνονται με την ποιητική ματιά του Καψάλη. Προσπάθησα να μεταφέρω το υπερπολύτιμο φορτίο, από την ποίηση στο ελληνικό τραγούδι, τηρώντας τις αναλογίες.''
Ο σπουδαίος συνθέτης, γι ακόμη μία φορά, μας χαρίζει ένα έργο τέχνης, μ' ένα συνωμοτικό κλείσιμο ματιού, στους εναπομείναντες φυσιολογικούς ανθρώπους, σε ένα κόσμο όπου τα ανθρωποειδή κατέλαβαν την εξουσία.
Real news 29/4/2018