ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 30/12/2015 13:07
Ο κινηματόγραφος έχει μια τη δική του «γλώσσα» και τον δικό τρόπο αφήγησης των ιστοριών. Ο Γάλλος σκηνοθέτης Πατρίς Σερό, που έχει ασχοληθεί και με τα δύο είδη, υποστηρίζει «ότι κάτ' ουσία πρόκειται για το ίδιο επάγγελμα: πάντα λες ιστορίες, με διαφορετικά εργαλεία κάθε φορά».
Οι κινηματογραφιστές έφεραν ακόμα και εν αγνοία τους έναν νέο άνεμο στο θεατρικό γίγνεσθαι, με αποτέλεσμα σήμερα να μιλάμε για κινηματογραφικές παραστάσεις, που έχουν σπονδυλωτή δομή, ακολουθούν τη λογική του μοντάζ, εστιάζουν την προσοχή του θεατή σε σημεία, όπως κάνει η κάμερα και οδηγούν τους ηθοποιούς σε λιτές ερμηνείες.
Βέβαια, είναι λίγοι παγκοσμίως οι σκηνοθέτες που ασχολούνται και με τα δύο είδη. Τα τελευταία χρόνια όμως στην Ελλάδα, πολλοί κινηματογραφιστές, αλλά και άνθρωποι της τηλεόρασης στρέφονται στο θέατρο. Ο λόγος καταρχάς είναι μάλλον πρακτικός. Η παραγωγή μιας ταινίας στην Ελλάδα είναι μια διαδικασία αρκετά χρονοβόρα, λόγω έλλειψης προϋπολογισμού. Επίσης οι ταινίες είναι «ακριβό σπορ», σε αντίθεση με το θέατρο που μπορεί να γίνει και με ελάχιστα χρήματα.
Μια παράσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί με το τίποτα κυριολεκτικά, αλλά για τον κινηματόγραφο ακόμα και το «τίποτα» σημαίνει μερικές χιλιάδες ευρώ.
Από την άλλη, η τηλεόραση έχει μεγάλη κρίση, όποτε πολλοί σκηνοθέτες αναζητούν μια διέξοδο στο θέατρο, φέρνοντας τη δική τους αισθητική.
Ο Παντελής Βούλγαρης, ο Γιώργος Λάνθιμος, ο Αλέξανδρος Αβρανάς, η Πηγή Δημητρακοπούλου, η Κατερίνα Ευαγγελάκου, ο Αλέξανδρος Βούλγαρης, είναι μερικοί μόνο από τους Έλληνες κινηματογραφιστές, που κατά καιρούς έχουν ασχοληθεί και με το θέατρο.
Φέτος , ο Παντελής Βούλγαρης στο θέατρο Διάνα σκηνοθετεί για δεύτερη χρονιά, το «9:05» , μια ιδιαίτερη μουσική παράσταση με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τον Χρήστο Θηβαίο, σε κείμενα Οδυσσέα Ιωάννου, που διατρέχει την νεότερη μεταπολεμική μας Ιστορία μέσα από τα τραγούδια.
Η Πένυ Παναγιωτόπουλου (Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: ο μπαμπάς μου) θα σκηνοθετήσει στο θέατρο Σημείο την «Κυρία Ντάλογουεη», ένα από τα κορυφαία μυθιστορήματα της Βιρτζίνια Γουλφ, το οποίο η μεγάλη συγγραφέας συνέλαβε και έγραψε από το 1922 ως το 1924, έχοντας πρώτα διαβάσει τον «Οδυσσέα» του Τζέιµς Τζόις. Η παράσταση ανεβαίνει σε μετάφραση του Αντώνη Γαλέου και διασκευή της Κάλιας Παπαδάκη με την Ιωάννα Μακρή.
Ο νεαρός Θοδωρής Βουρνάς μοιράζει την αγάπη ανάμεσα στο θέατρο και στο σινεμά και σκηνοθετεί το «Στα σκοτεινά- making movies» του Γιώργου Ηλιόπουλου στο Cartel, μια παράσταση που αναμειγνύει την κινηματογραφικό γλώσσα με τη θεατρικότητα. Ηθοποιοί αφηγούνται ιστορίες και την ίδια στιγμή, άλλοι τους καταγραφούν με την κάμερα, δίνοντας έτσι την δική τους οπτική πάνω στην ιστορία.
Ο Σταύρος Στάγκος, με μακρά θητεία τόσο στην τηλεόραση όσο και στο σινεμά, δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια στο θέατρο, με έντονη παρουσία. Φέτος σκηνοθετεί τη «Μάγια στην Ονειροχώρα» μια παιδική παράσταση γεμάτη μαγεία, στο Θέατρο Πειραιώς 131 κι έπεται συνέχεια.
Ο Δημήτρης Γιαμλόγλου (γνωστός και από τις συνεργασίες του με τον Πάνο Κοκκινόπουλου) πρόκειται να σκηνοθετήσει στο Θέατρο Σταθμός, ένα σύγχρονο νεοελληνικό έργο. μιας νέας Συγγραφέας, η Δήμητρα Στάικου μόλις 24 ετών. Τίτλος, «Τα παιχνίδια ή ένα φερμουάρ που έχει κολλήσει».
Ο Γρηγόρης Καραντινάκης που επίσης ασχολείται με το θέατρο ενεργά ανεβάζει στο Θέατρο Σημείο το « Μαυροπούλι» του David Harrower, οδηγώντας τους δύο πολύ καλούς ηθοποιούς του ( Αλέξανδρο Μυλωνά και Βιργινία Ταμπαρόπουλου) σε λιτές, κινηματογραφικές και πολύ μεστές ερμηνείες, δύο ανθρώπων που καταστραφήκαν από ένα αταίριαστο έρωτα που ήρθε σε λάθος στιγμή.