Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ - ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 31/10/2016 10:16
Ένα από τα γνωστότερα και δημοφιλέστερα παιδικά αναγνώσματα, τον "Μικρό Πρίγκιπα" του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ, επέλεξε να σκηνοθετήσει η Μαριάννα Τόλη, στην παιδική σκηνή του Νέου Θεάτρου Κατερίνα Βασιλάκου.
Εκτυλίσσεται σε ένα πλανητικό σύμπαν, όπου ο ήρωας φεύγοντας από τον πλανήτη του, προσγειώνεται σε έναν άλλο, όπου οι άνθρωποι που τον κατοικούν φαίνονται λίγο διαφορετικοί. Προσπαθώντας να τους γνωρίσει και να τους κάνει φίλους του, μιλάει μαζί τους, γίνονται ένα και μαζί δείχνουν να ψάχνουν το συνολικότερο νόημα της ζωής, μέσα από τις καταστάσεις που βιώνουν και τα συναισθήματα που ανακαλύπτουν. Θα ερευνήσουν τις πτυχές της αγάπης και μέσα από τις ερωτήσεις που προκύπτουν θα ψάξουν να βρουν τις απαντήσεις που χρειάζονται. Η διασκευή της Μαριάννας Τόλη απλή, κατανοητή, σε πολύ καλά και στρωτά ελληνικά, διέπεται από μια ευφρόσυνη διάθεση και μια τάση να βοηθήσει τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους, να ανακαλύψουν αλήθειες. Διανθισμένη με πολλή μουσική και τραγούδια, είναι μια παραγωγή που ευελπιστεί να τέρψει και να διδάξει.
Η Μαριάννα Τόλη, χρόνια στην υπηρεσία του καλού παιδικού θεάτρου, επιλέγει να διηγηθεί ένα μοντέρνο παραμύθι, προσθέτοντας μουσική και τραγούδια στο λόγο, ώστε να γίνει απόλυτα κατανοητό στο κοινό του. Δημιουργεί ένα μιούζικαλ, όπου ο θεατής καλείται να συμμετάσχει με σχεδόν όλες του τις αισθήσεις και να γίνει κοινωνός των αναζητήσεων του μικρού πρίγκηπα και των φίλων του. Οι σωστές δόσεις κάθε ενός από τα παραπάνω συστατικά συνετέλεσε, ώστε η παράσταση να μην κάνει κοιλιά και το κοινό να βγει στο διάλειμμα, σιγοτραγουδώντας το τραγούδι του φινάλε του πρώτου μέρους, καταφέρνοντας να συνδυάσει τη δημιουργική σκέψη με την ευχάριστη διάθεση.
Η κίνηση μελετημένη και σωστά χορογραφημένη, συνδυάζεται με το ρυθμό και το στίχο, αναδεικνύοντας το ταλέντο των συμμετεχόντων στο έργο, αλλά και τη λεπτομερή δουλειά που πρέπει να έλαβε χώρα στις πρόβες. Όλοι οι ρόλοι ερμηνεύονται από νεαρά παιδιά που συνδυάζουν έκφραση λόγου, τραγούδι και κίνηση και έδειξαν να είναι ένα δεμένο και δουλεμένο σύνολο.
Ο Ορέστης Καρύδας είναι αυτός που ανέλαβε το ρόλο του μικρού πρίγκιπα και με ένα σχεδόν μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό του τον έφερε σε αίσιο πέρας. Χωρίς ερμηνευτικές ή φωνητικές υπερβολές, ενώ έδειξε να πατά στέρεα και με αυτοπεποίθηση στη σκηνή.
Η Άντεια Ολυμπίου σαν φωνή του σύμπαντος εντυπωσίασε με τις φωνητικές της δυνατότητες και δημιούργησε ένα εξαιρετικό τραγουδιστικό δίδυμο με το μικρό πρίγκηπα, ενώ και ερμηνευτικά έπλασε μια σίγουρη και δυναμική παρουσία.
Η Αντιγόνη Ψυχράμη ήταν το Λουλούδι και αποτέλεσε την ήρεμη δύναμη στις σκηνές που συμμετείχε, παίζοντας με μια αθωότητα και μια γλυκύτητα εσωτερική, περνώντας μια γαλήνη στους θεατές.
Ο Σωκράτης Μαϊδώνης υποδύθηκε μεταξύ άλλων το Βασιλιά και έδωσε μια μεγαλοπρέπεια και μια αρχοντιά στο χαρακτήρα του, ερμηνεύοντάς τον με τη δέουσα προσοχή. Εντυπωσιακή εικαστικά και αισθητικά η σκηνή όπου η Κέλυ Γιακουμάκη έκανε το φίδι περνώντας μηνύματα με το λόγο της στον πρίγκηπα, ενώ μια ιδιαίτερα χαριτωμένη νότα στην παράσταση δίνει και ο Βαγγέλης Κρανιώτης στο ρόλο του Γεωγράφου.
Έτοιμος για συμμετοχή σε τραγουδιστικό talent show έδειξε ο Γιώργος Βούντας με την ερμηνεία του στο τραγούδι που υποδύθηκε τον Έλβις.
Ο Σταύρος Βόλκος (πιλότος-ρομπότ), ο Γιάννης Πλιάκης (επιχειρηματίας-σταθμάρχης), η Μαρία Δελετζέ (ρομπότ-ποντικάκι), η Βερονίκη Κυριακοπούλου (ρομπότ-ποντικάκι), η Δήμητρα Γιακουμόγλου (φύλακας των αστεριών-ποντικάκι), η Άννα Φιλιππάκη (Αλεπού) και η Μαριάννα Τόλη (νερό), συμπλήρωσαν την ερμηνευτική ομάδα, που συνετέλεσε στο αισθητικά άρτιο τελικό αποτέλεσμα της παράστασης. Μια ομάδα που έπαιξε, τραγούδησε και χόρεψε, ομαδικά και αρμονικά και έδειξε να ξέρει που πατά στη σκηνή.
Τα σκηνικά του Γιώργου Γαβαλά στη λογική της υπερπαραγωγής, αλλά χωρίς να είναι υπερβολικά ή κιτς, ήταν ενταγμένα στη συνολικότερη λογική της παράστασης.
Τα κοστούμια του Μιχάλη Σδούγκου ευφάνταστα, έδιναν στους ερμηνευτές μια αέρινη αίσθηση στη σκηνή και ήταν σε ταιριαστά χρώματα και συνδυασμούς.
Οι φωτισμοί της Ελευθερίας Ντεκώ ήταν πλήρως εστιασμένοι στους ηθοποιούς και τα πρόσωπά τους, σαν να ήθελαν να μπουν στην ίδια τους την ψυχή. Συνέβαλαν σημαντικά στη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας στο έργο.
Τις εξαιρετικές κούκλες, που φαίνονταν σχεδόν έτοιμες να συμμετάσχουν αυτόνομα στην παράσταση, σχεδίασε η Δήμητρα Καίσαρη, ενώ η μουσική ενορχήστρωση του Αλέξανδρου Μπαζάνη μας ταξίδεψε.
Τη χορογραφία και την κίνηση επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Κουζίτσκιν και έδεσε απόλυτα αρμονικά με τη μουσική και το λόγο. Στις σκηνές με τις κλακέτες έβαλε το χεράκι του ο Chet Walker, μετρ των μιούζικαλ στην Αμερική και έκανε εξαιρετική δουλειά.
Συμπερασματικά, στη σκηνή του Νέου Θεάτρου Κατερίνα Βασιλάκου, είδα ένα μοντέρνο παραμύθι, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από μια παράσταση που απευθύνεται σε ενήλικες. Ένα μιούζικαλ γρήγορο, ατμοσφαιρικό, με καλές φωνές και ερμηνείες και με λόγο που περνά μηνύματα, τα οποία τα παιδιά είναι καλό να μάθουν και να εμπεδώσουν και εμείς οι μεγαλύτεροι να ξαναθυμηθούμε. Αξίζει λοιπόν να σας συνοδεύσει ένα παιδί και να αδράξετε την ευκαιρία να δείτε το έργο μαζί του. Θα ικανοποιηθείτε πλήρως.