Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟ ONLYTHEATER
- Ημερομηνία: Τρίτη, 22/12/2015 11:33
O Λεωνίδας Παπαδόπουλος είναι ένας νέος, εξαιρετικά ταλαντούχος σκηνοθέτης, που έχει αναλάβει να καθοδηγήσει τον Βασίλη Ευταξόπουλο στο ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ του Ζίσκιντ, στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ ΒΟΛΑΝΑΚΗΣ.
Ποια είναι η βασική ιστορία στο ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ;
Το ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ είναι μια εξομολόγηση ψυχής ενός μοναχικού ήρωα, που αναζητά την αγάπη και την αποδοχή, σε έναν κόσμο αποξένωσης και αδιαφορίας. Μέσα από τη σχέση με το Κονταμπάσο, φωτίζεται η ιστορία μιας ζωής, γεμάτης ανεκπλήρωτους έρωτες, όνειρα και επιθυμίες. Ο Κοντραμπασίστας του Ζίσκιντ, σκιαγραφεί το πορτραίτο του σύγχρονου ανθρώπου που αναζητά φωτεινές στιγμές ευτυχίας, σε ένα σκοτεινό σύμπαν.
Τι σας συγκινεί εσάς, σε αυτό το κείμενο του Ζίσκιντ;
Η ερημιά του ήρωα που ελπίζει σε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, η συνειδητοποίηση της μοναξιάς του και η κρυφή ελπίδα του να υπερβεί τον εαυτό του, «κραυγάζοντας» την αγάπη του, πέρα από τα όρια ενός «ηχομονωμένου» δωματίου.
Πόσο εύκολο είναι να αποδοθεί θεατρικά η ατμόσφαιρα ενός λογοτεχνικού βιβλίου;
Το λογοτεχνικό έργο εμπεριέχει πολλαπλές επιλογές, όπως και το θεατρικό έργο εμπεριέχει πολλαπλές ερμηνείες. Η δραματουργική επεξεργασία, είναι η αρχή ενός ταξιδιού στον κόσμο του συγγραφέα που σου δίνει την «ελευθερία» να συνθέσεις μια καινούργια θεατρική παρτιτούρα. Μεγαλύτερη πρόκληση, αλλά και μεγαλύτερη ευθύνη.
Ποιος ο ρόλος της μουσικής στην παράστασή σας;
Η μουσική είναι η κινητήρια δύναμη της κάθε λέξης του ήρωα, της κάθε ανάσας του και ο σκοπός της ύπαρξής του. Είναι η πηγή των συναισθημάτων του και ο κώδικας μέσω του οποίου εκφράζεται η ψυχή και οι σκέψεις του. Είναι ένας κόσμος μοναδικός και μαγικός που συμπληρώνει τον λόγο και τις σιωπές του. Όπως λέει και ο ίδιος ο ήρωας «η μουσική είναι αιώνια». Ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του και της παράστασης που φτιάξαμε με πολλή αγάπη.
Γιατί ο ήρωας έχει εξάρτηση από το κοντραμπάσο του;
Το Κοντραμπάσο είναι προέκταση των χεριών του, του σώματος και της ίδιας του της υπόστασης. Είναι το μέσον με το οποίο επικοινωνεί και εκφράζεται, ο ήχος μέσα στη σιωπή του και η συντροφιά μέσα στη μοναξιά του. Είναι ο συνοδοιπόρος του, η γυναίκα που δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά του, ο μοναδικός φίλος του και φυσικά το alter ego του. Είναι μια εξάρτηση, όπως κάθε ανθρώπου που αγαπάει με πάθος, μοιραία αλλά ζωτικά αναγκαία.
Είναι ένας μονόλογος για τη μοναξιά; Είναι τελικά οδυνηρή αυτή η μοναξιά ή σωτήρια;
Το ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ είναι ένας μονόλογος για τη μοναξιά, αλλά και ένας ύμνος στην αγάπη. Είναι το πορτραίτο ενός ευαίσθητου ήρωα, όπως χιλιάδες, σαν κι αυτούς που προσπερνάμε στο δρόμο ή σαν κι αυτούς που μένουν κλεισμένοι και «προστατευμένοι» πίσω από τους τέσσερις τοίχους των σπιτιών τους, αδυνατώντας να ενταχθούν σε έναν κόσμο σκληρό και άδικο. Σωτήρια δεν είναι η μοναξιά, αισθάνομαι ότι η ίδια η μοναξιά είναι οδυνηρή, σωτήρια είναι μόνο η αγάπη.
Συνήθως οι μονόλογοι είναι δύσκολοι και για τους ηθοποιούς και για τους σκηνοθέτες. Εσείς πώς τον αντιμετωπίσατε;
Είχα την πραγματική ευτυχία να συνεργαστώ με έναν εξαιρετικό ηθοποιό, τον Βασίλη Ευταξόπουλο, που θαυμάζω ως καλλιτέχνη και σέβομαι ως άνθρωπο. Δουλέψαμε σκληρά και μεθοδικά, με αγάπη και σεβασμό απένατι στον συγγραφέα και τον ήρωα που έχει δημιουργήσει. Στην προσπάθεια αυτή είχαμε άξιους συνεργάτες που ο καθένας συντέλεσε ως δημιουργός και όλοι μαζί ως ομάδα για το τελικό αποτέλεσμα. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι και είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκει θερμή ανταπόκριση.
Τι άλλο ετοιμάζετε για φέτος;
Είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά φέτος. Εκτός από το ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ στο Ιλίσια Βολανάκης, αυτήν την περίοδο παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία μου από την Ομάδα Γέφυρα, της οποίας είμαι ιδρυτικό μέλος, ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΓΙΟΛΦ του Ίψεν στο Αγγέλων Βήμα. Επίσης έχουμε ξεκινήσει πρόβες, με την ίδια ομάδα, για το "Vieux Carre” του Τένεσι Ουίλιαμς, που θα κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Πόλη τον προσεχή Φεβρουάριο. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις εξαιρετικούς συνεργάτες και να δουλεύεις με ανθρώπους με κοινούς καλλιτεχνικούς κώδικες, προθέσεις και όνειρα. Είναι μεγάλη χαρά, πόσο μάλλον, όταν αυτά τα όνειρα, αργά αλλά σταθερά, πραγματοποιούνται.
Σπουδάσατε σκηνοθεσία στο εξωτερικό. Επιστρέψατε όμως στην Ελλάδα. Τι σας έκανε να γυρίσετε τη στιγμή που οι περισσότεροι φεύγουν;
Τα τελευταία τρία χρόνια ήμουν στο Λονδίνο όπου έκανα τη διδακτορική μου διατριβή στο Kings College London, την οποία και υποστήριξα τον Νοέμβριο. Αντικείμενο της έρευνάς μου οι περιπλανήσεις των ηρώων και τα ταξίδια τους στη θάλασσα στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Ένα θεωρητικό project που όμως ελπίζω πολύ σύντομα να βρει το δρόμο του προς τη σκηνή. Επέστρεψα γιατί αγαπώ την Ελλάδα και ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο, ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Εξάλλου οι δρόμοι είναι πάντα ανοιχτοί. Οφείλουμε να είμαστε πολίτες του κόσμου.
Πώς βλέπετε την κατάσταση στο θέατρο σήμερα στη χώρα μας;
Μου αρέσει αυτή η δυναμική που αναπτύσσεται στο ελληνικό θέατρο, η πληθώρα των προτάσεων και η ποικιλία των μορφών, των ειδών και των θεματικών.